کروناس دیہانی پت اَت ۔آئی ءَ ’’وھد‘‘ ءَ را وتی نام پر کتگ اَتءُُ گوں وتی گہوار ریھا آروس کت کہ آ زمین ءِ دیھ اَت ۔کروناس ءَ وتی پت ارونس کشت ءُُ وت دیہانی بادشاہ بوت ۔ارونس بزاں ’’اولی‘‘’’ بنکی‘‘ ارونس ءَ مرگ ءِ وھد ءَ آئی ءَ را گشت کہ ’’ تو من ءَ کشے ءُُ منی تحت ءَ چہ من پُلے، بلئے تئی جندءِ چک ترا چہ تئی تحت ءَ زبہر کنت ،پرچکہ بدی ءِ آسر بدی اِنت، پمشکہ کروناس ءَ وتی انان گپت۔ آئی ءَ چکے کہ بوت ہما ساھت ءَ پلک اِت ئےِ اولی سیہیں جنک ہیسٹیا ،ڈیمیٹر ءُُ ھرا، پدا دوئیں بچ حادث ءُُ پوسیڈن۔ یک یک ءَ آئی ءَ دراہ پلک اِت انت۔ ریھا سک پریشان اَت، آئی ءَ وتارا دلجم کت کہ آ آئی ءِ آؤکیں چک ءَ ہچ وڑا نہ وارت ۔آ سدک اَت کہ اے نوکیں چک بچکے۔ وھدے آئی ءِ نوساھت ءُُ نوپاس پورا بوت انت آئی المپس یلہ دات ءُُ دگہ جاہے شت کہ کس ءَ نزانت ۔وھدے چک ءَ دراہ بوت گڈا چک بچکے اَت ،آئی ءَ وتی چک ءَ را زیوس نام پر کت۔ آئی ءَ چہ زیتون ءَ تاک چنڈ اِت ءُُ وتی چک زیوس ہمے زردیں تاکانی سرا واپینت پدا آ کوہ ءِ ٹل ءَ شت۔ آئی ءَ مزنیں سنگے گوں گداں پتات ءُُ وتی دستاں زرتءُُ نازینک جت ۔کروناس آئی ءِ نپاد ءِ سرا پور ءُُ اگرب بوتا ءُُ آئی ءِ دست ءِ گداں پیڑتگیں سنگ پلک اِت ۔ریھا وتی چک ءِ چنڈ ئینگ ءَ کوہ دیم ءَ شت ،پدا آئی ءَ وتی چک زرت دیم پہ نگور دیم ءَ شت آئی ءَ وتی چک پہ رودینگ ءَ یک شوانگے ءَ دات ءُُ گوں شوانگءِ کہول ءَ کول کت کہ اگاں آ آئی چک ءَ شری برودین اَنت گڈا آیانی رمگ ءَ ہچبر گرک نہ وارت ۔ اے در ءَ زیوس یک ورنائیں ءُُ ڈولدارے بچکے ءَ رست ءُ مزن بوت آدر ءَ پت کروناس چہ ہچ ءَ سہی ءُُ سرپد نہ بوت بلئے آسر ءَ ریھا پہ وتی زھگ ءَ سک زہیر بوت پمشکہ آئی ءَ وتی چک دیھانی دربار ءَ آؤرت ۔آئی کروناس ءَ گشت کہ دربار ءِ نوکیں چاہ ءُُ آپی انت کروناس سک وش بوت پرچکہ بچک سک ڈولدار اَت، یک شپے ریھا ءُُ زیوس ءَ یک دوایے شرکت آئی، کٹینگ ءُُ واداں گوں پلانی شیرگ ھوار کت انت، دومی سہب ءَ کروناس ءَ وارت انت گڈا آئی ءَ شانت اولی رند ءَ آئی ءَ سنگ شانت پدا ہیٹیا ،ڈیمیٹر ،ھرا ،حادث ءُُ پوسیڈن، چوکہ آ دراہ دیھ ات انت پمشکہ ورگ نہ بوتگ ات انت انگت زندگ ءُُ سلامت ات انت آہاں زیوس ءِ منت گپت ءُُ وتی کماش ءُُ رہشون کت ۔ پدا یک مزنین جنگے آہانی سرا کپت، کروناس ءِ ہمراہ بلا ءُُ آپت ،آئی جند مادر ءُُ جند پدریں برات ،دگہ سیائیں دیھ ءُُ بلاہ ات انت کہ آئی ءَ پہ جنگ ءَ بندیگ کتگ انت ۔اشاں کسانیں دیہانی سرادْر یھہ کت زیوس ہم اشانی ہمراہ اَت ہم رکاب ات، آ کوہ ءِ دراج ءُُ تہارتریں گارانی تہا شت یک گارے ءَ داں دومی گار ءَ، زیوس ہما جاہ ءَ سر بوت کہ زمین ءِ سارتی ءِ بلبلک پیداک ات انت ہمیدا کروناس ءَ ہزاراں سال پیسر ( پہ دیہانی زند ءَ اے کسانیں وھد ءُُ پاسے) اے جن ءُُ جاتوگ بندیگ کتگ ات انت ۔یک چمیں سائیکلو پس ءَ ءُُ ہزار دستیں دیھ ہمد ات انت زیوس ءَ وتی اے بدرنگیں ناکوزتکانی سانکل ءُُ کید بوتک انت آہاناں ایندگہ بلاہ ءُُ دیہانی ھلاپ ءَ جنگ ءِ سکین دات آ زمان ءَ مزنیں جاک ءُُ سلواتے رست زمین ءِ سرا نشتگیں مردماں مزنیں گرند ءُُ گروکے دیست کوہ پرشت ءُُ پروش ءِ آماچ ات انت ۔زمین چنڈ ایت ءُُ زر ءَ بیل ءُُ آلاڑ بیت وھدے ارش ءَ دیھ وت ماں وت ءَ مڑ انت کروناس ءِ دیھ ءُُ بلاہ چہ درچکاں برز ءُُ بلند ات انت۔ وت کروناس سکیں شیواریں رہشونے ات آئی ءَ گوں زور ءَ ارش کت نیکیں دیھ آئی ءِ دیم ءَ نزور ات انت بلئے زیوس ءَ یک پندلے ساز ات آئی ءَ اولمپس کوہ ءِ سرا نیم راہءَ وتی ناکو زاتک سرْا پ ءَ کت انت آئی ءَ وتی ہزار دستی ایں ناکو زہتک توار پرجت کہ کوہ ءِ نیم سراپ ءَ ات۔ آئی ءَ کوہی کپ چت انت ہر دستے ءَ سد کوہی کپ چت ءُُ کوہ ءِ جہل ءَ بلاہ ءُُ آپتانی سرا مانبر کت انت اے بلاہاں گمان بوت کہ اولمپس ءِ کوہ وت آہانی سرا پروشگ ءُُ رچگان انت ۔
آھاں وتی سرپ پروشت انت ءُُ درشت انت ۔ورنائیں بزیں دیھ پین چہ گل ءَ بال بوت۔ پدا اے آئی ءَ گشت کہ آئی ءِ مزنیں سلوات ات کہ چہ آئی ءِ بیم ءَ بلاہ درشت انت۔ چمے پین(درد) ءَ مارا لبزے رست پینک (دردناک)(Panic) ورنائیں نیکیں دیھ اولمپس ءِ سرا سرکپت انت آھاں کلات گپت ءُُ زیوس آھانی بادشاہ بوت نوں کس نزانت کہ کروناس گوں وتی بلاہاں چون بوت؟ برے برے انگت کوہ آس شان انت ءُُ زمین چنڈ ایت بلئے کس نزانت کہ پرچہ؟
