دنیا ءَ بازیں مردمانی بازیں تما ہ ءُُ واہگ پیلو نہ بنت، ہما واہگ کہ بنی آدم ءِ دل ءَ بو تگ اَنت کہ اگاں موہ بہ بیت آہاں پیلو کنت ،بازیں مردم دل ءَ وش بیت ءُُ ہمے پگر کنت کہ اگاں وہد بوت داں پلان پلان کار اں الم کن اَنت ،بازیں رند ءَ چش بیت کہ آئیءِ ہما سوڈگ پیلو نہ بنت یاکہ آ وڑ کہ آئی ءَ جیڑاِتگ آ وڑا نہ بیت ،پدا آ چے بہ کنت؟
درائیں ہمر ہمے اپسوز ءُُ ارمانی ءَ بگوازین ایت کہ یار پلان کار نہ بوت ،یاکہ اگاں چوش بوتیں داں من چوش ءُُ پلان کتگ اَت،یاوَ درائیں زند ءَ پہ ہمے یکیں گم ءَ اندوہانی امبار کنت ؟
اسل ءَ چش نہ اِنت زندمان ءَ بازیں چیزے است کہ آ بنی آدم ءِ وش ءُُ واک ءَ در اَنت ءُُ بائد مردم ایشانی گلہ ءَ مکنت یاکہ ایشانی بابت ءَ جیڑگ ءُُ وت ءِ زند ءَ بے تام مہ کنت ۔
بیائے مرچی ہما لہتیں چیزانی سرا تران کنیں کہ آہاں گوں مئے دست رسی نیست اِنت۔ ہما چیزاں کہ مئے وس ءُُ واک نیست اِنت چرہاں یکے ودی جاہ اِنت،یکے مرگ اِنت،یک رنگ ءُُ سورت اِنت،اے سے ایں چیزاں ابید یکے بنی آدم ءِ بہت ءُُ تالہ اِنت چنائی ءَ بہت ءُُ تالہ اے سے ایں چیزانی بنزہ اِنت۔
آئیءَ بابت ءَ رند ءَ تران بیت یکبرے ہمے سے ایں چیزانی بابت ءَ تران کنیں کہ دنیا ءِ نیم ءَ برز مردم ہمے چیزانی جیڑگ ءَ وتارا نفسیاتی نادراہ جوڑ کن اَنت بلئے راستی چوش نہ اِنت پرچکہ اے مئے دست ءَ اَنت۔
آ چیز کہ تئی دست ءُُ واک ءَ نہ اِنت آئیءِ بابت ءَ جیڑگ ءُُ وتا رنجیگ کنگ بودناکیں مردمانی کار نہ اِنتءُُ اے ایوک ءَ وہدزولی یے بوت کنت دگہ ہچ ۔اولی ءُُ مستریں چیز انسان ءِ مرگ اِنت کہ آئیءِ دست ءُُ واک ءَ در اِنت کہ آکدی ،کجا،ءُُ چون بیران بیت۔
اے لبزءُُ دانک بلکیں شما اِش کتگ ’’ یار پلان مردم ءِ مرگ ءِ عمر نہ اَنت، پلانی وَ انگت ءَ کسان اَت،پلانی ءَ نوک سور کتگ اَت ،پلانی ءَ نوک زہگے بوتگ اَت،پلانی ءَ انوں ہمیش انت نوکری یے گپتگ اَت،پلان مردم نوں وتی منزل ءَ بران ءُُ مزن بوہگ ءَ ات بلئے اے بیران بوت ۔ ‘‘
اے وڑیں دانک ،ما دائم کن اَنت وہدے یکے ءِ بیرانی بیت ۔بیرانی نوبتاں مدام ما ہمے دانکاں درشان کن اَنت بلئے چیزے کہ تئی وس ءُُ واک ءَ انت کہ تو چتور آئیءِ گلہ ءَ کت کن اِنت بلکیں انچیں سوبے ءِ بلوچی کلاسیکل شاعری ءَ گشگ بوتگ کہ
ملکموت مستیں لیڑوہی بوتیں
برتیں ماں کور ءَ جور بچارینتیں
بلئے چش نہ اِنت ملکموت ءُُ مرگ دائم انسان ءِ ہمراہ اَنت ءُُ ایشی ءِ گوما کسی دست رسی یے نیست اِنت بلکیں ایڈگر ءَ گشتگ کہ ایشیءَ گوں پجار کارڈ ءِ وڑ ءَ وتی کیسگ ءَ بہ کن گڈاں گوں تو وتی کاراں سرجم کت کن اِت اگاں ایشیءِ سمائی مہ بیت داں دنیا ءَ ہچ کار پہ وہد سرجم بوت نہ کنت ۔
اے یک انچیں چیزے کہ کس دات رس ءَ نہ انت پمشکہ ایشیءِ بابت ءَ تران کنگ ءُُ ایشیءَ واست ءَ اپسوز ءُُ ارمانی بوہگ ءُُ وتی جند ءَ رانفسیاتی نادراہ کنگ منی دل ءَ بے ڈولیں چیزے زانگ بیت۔دومی انسان ءِ ودی جاہ ہند اِنت ۔
بازیں مردم ودی بوہگ ءَ رند وہدے وتی بے وڑیں جاوراں گندایت داں ہمے دعاکنت کہ دریگتے من پلان لوگ ءَ ودی بوتین اوں یاکہ حدا ءَ مارا پلان ملک ءَ ودی نہ کت اے نوں ملکے ۔۔۔
اے ہم یکے چیزے کہ بنی آدم ءِ وس ءُُ واک ءَ در انت کہ آئیءِ ودی بوہگ ءَ کجام ہم ملکے ءَ کجام ہم لوگے ءَ بوت کنت بائد مردم گوں ہما ملک ءُُ ہما لوگ ءِ وڑ ءُُ پیم ءَ وتی زندگی ءَ گوازینگ ءِ جہد بہ کنت اگاں آ ایوک ءَ ہمے اپسوزءُُ ارمان ءَ بہ بیت کہ من چشاں ما آہاں داں آئیءِ زندگی پہ گیگ گوم گوست نہ کنت ءُُ آ نفسیاتی نادراہ یے جوڑ بیت پدا اے گپ ءَ درائیں مردم سہی ءُُ سرپد اَنت کہ نفسیاتی نادراہاں علاج نیست انچو کہ شاعر ءَ گشتگ
پمن میار اِت عالم ءُُ ملا ءِ نقشیں کاگداں
جنی گنوکے من نیاں عشقی گنوک سار نباں
اگاں سار بہ بنت برجاہ نہ بنت
بزاں نفسیاتی نادراہانی کسءَ ہم انچش اِنت وہدے آئی ءَ ہمے ڈولیں نادرہی یے گور جنت داں آئیءِ دراہ بوہگ دروگ انت آں اگاں آ وتی دل ءَ اے چیزے ءِ سدکی ءَ دات بہ کنت کہ ہرچی کہ گوں آئیءَ بوتگ آئی ءَ دست ءُُ واک ءَ نہ بوتگ اَنت بلکیں آ چرے نادراہی ءَ رک اِت بہ کنت ۔سیمی چیزکہ آئیءِ دست ءَ نہ اِنت آ بنی آدم ءِ رنگ ءُُ سورت اِنت ۔
رنگ ءُُ سورت چشکہ ودی بوہگ ءِ گوماجوڑ بیت ءُُ آ بدل بوت نہ کنت اگاں مرچی سائنس ءُُ ٹیکنالوجیءِ دور ءَ رنگ ءُُ سورت گہر کنگ بیت کن اَنت انچو کہ نامداریں گشند مائیکل جکسن بوتگ آ چشکہ یک سیاہ پامیں لوگے ءَ ودی بوتگ بلئے آئیءَ را وتی رنگ ءُُ سورت دوست نہ بوت پمشکا آئیءَ دنیا ءُُ جہان ءِ زر ھرچ کتگ ءُُ وتی رنگ اسپیت کنائینتگ۔(برجاہ)