زور گریں زوراک پہ منی مَرگ ءَ تُنّگ اَنت
تو گشے زند ءِ لذتاں گوں تو بہر کنت
روچے دو رند منی لوگ ءَ دور کنت
جنت آوار بچّاں مادری چمّاں کور کنت
روچے دور دنت جونے ساڈینیت گراں
کل کنت ھاکاں پُسگاں شیریں حمّل ءِ
راہ براں ڈیھ ءِ تیر جاں چمانی تہا
جوناں دور دنت ما دریں مُرگاپ ءِ شم ءَ
تو گشے انگت ءَ سر گر نیادی ءَ دُژمن ءِ
اے منی ھوناں تُنّگ اَنت اھو ءِ ملکموت
تو وتی بیپار ءَ وتی برات ءَ کَل کنے
پمن ءَ ڈیھ سورگیں پِیش ءِ کیمت اِنت
***
