بنی آدم ءِ بنداتی زند گوں تہاری ءَ گوستگ،آ ھدا ءِ ھمک قدرتانی دیم ءَ بے وس ات۔برے چہ سرید ءَ ھذاب ات ءُُ برے چہ گرمی ءَ ھور ءُُ توپان ءِ کل آنی زند ءِ ھاتر ءَ جیڑہ ءُُ جنجال ات انت۔بلئے وھدے بنی آدم ءِ علم ءُُ زانت ءُُ شعور ءَ دیمروئی کرت گڑا بنی آدم ءَ ھمک چیز ءَ چہ وت ءَ رکینگ ءِ جہد کرت سنگ ءُُ گارانی دور ءَ بگرداں سائنس ءُُ ٹکنالوجی ءِ دور ءَ سربوھگ ءَ اے کل علم ءُُ زانت ءِ برکت انت ۔ملک ءُُ ڈیھ چہ وتی مڈی ،فوج ءُُ لشکر ءَ زانگ نہ بیت بلکیں چہ علم ءُُ زانت ءَ زانگ بنت ۔اے دنیا ءَ لکھانی ھساب ءَ بادشاہ ءُُ وزیر ازگار ءُُ واربوتگ بلئے آھانی نام کس ءَ نہ گپتگ بلئے راجدپتر ءِ تہا عومر ءُُ سقراط ،افلاطون ءُُ اارسطو،ٹی ایس ایلیٹ ،آئن اسٹائن زند گ انت ۔
مروچی راجدپتر ءِ تاکانی تہا اگاں یونان زند گ انت علم ءُُ زانت ءِ برکت ءَ علم ءُ زانت ترا تئی جند ءُُ تئی خدا بنی آدم گلزمین ءَ پیش داریت علم معلومات ءِ نہ انت بلکیں شعورئے وھد ما وانگ ءُُ زانگ ءُُ زانگ ءَ چو فیشن ءِ رنگ ءَ کارمرز کنیں آ علم ءُُ زانت مارا تہا چہ نہ سرینت۔ھما سوچ ءُُ فکر کہ ساری ءَ تئی بوتگ اگاں انگت ءَ ھما انت وانگ ءَ پد تئی سوچ ءَ فکر ھما بیت بزاں تو ھشکیں روچ گواینتگ ۔وھدے کتاباں تئی تہی مردم تئی سوچ ءُُ فکر بدل نہ کرت گڑا بزاں کہ تو بے سوب ئے ناکامے ۔
راج ھما وھداں دیمروئی کن انت کہ وھدءِ ھمراداری بکن انت اگاں ما ھما گواستگیں کرن ءِ سوچ ءُُ فکر ءَ بزوریں گڑا ما مروچیگیں دنیا ءَ ھچ رنگ ءَ دیم ء۔ شت نہ کنیں کلاں سر مارا وتی سوچ ءُُ فکر بدل کنگی انت دماغ پچ کنگی انت دنیا گوں پچیں چماں چارگی انت گوں علم ءُُ زانت ءَ مہر ءُُ دوستی کنگی انت ۔ یک سرجمیں قومے بوھگ ءِ ھاتر ءَ مارا علم ءُُ زانت ءِ ھمک پڑ زانگی انت ۔وھد زرواک انت کسی ودار ءَ نہ کنت مروچی دنیا ءَ ہلاکوخان ،چنگیز خان ءِ راج ءِ نشان نیست انت بلئے سیاہ فاماں وھدے علم ءُُ زانت ءِ قدر زانت مروچی امریکہ ءُُ بازیں ملکانی واجہ انت ۔
اسٹائن یک رندے جاپن ءَ لیکچر دنت آئی ءَ ھمک جاہ ءَ کہ شتگ ۴ گھنٹہ لکچر داتگ جاپان دو گھنٹہ لچکر دنت گڈا جاپان ءِ مردماں زار شانی کن انت دنیا مارا چہ بازیں وت گڑیں رواتیاں دود ءُُ رسماں درآئیگی انت مارا کسہ انت گوں نوکیں دنیا نوکیں دور ءُُ سفر کنگی انت ۔مارا دگہ سید عطا صبا گل خان نصیر ءِ پیدا کنگی انت اے تیزگامیں دنیا ءَ کس مئے باراں وتی کوپگاں نہ کنت مارا وتی بار وتی بڑ کنگی انت گوں وھد ءَ روگی انت پرچکہ
راجے کہ بہ بیت گنگ نہ مانیت نہ مانیت
مانیت پہ ادارکی بزاں زندگ ءُُ مردار
آ علم ءُُ زانت وانگ ءُُ زانگ ترا چہ وتی گلز مین چاگر د زبان ءَ آئی ءِ سرا نندکیں مردماں دور بکنت بزان تو رنگراھاں کپتگے مئے کرا ابید کتابے ءُُ قلم ءَ دگہ ھچ پشت نہ کپتگ مارا نوکیں رنگے ءَ دوبارہ جیڑگی انت گوں سستگیں سواساں دیم پہ منزل ءَ روگی انت۔راجدپتر ءِ تاک شاھدانت یک سرپدیں ءُُ زانتکاریں راجے ءَ وھد ءِ ھار ءُُ توپان گار ءُُ بیگواہ کرت نہ کن انت مارا پدا گوں کتاباں مہر کنگی انت کتابانی لوزانی ارواہ زانگی انت زبان ءُُ راجدپتر ءِ ارواہ زانگی انت مارا چہ علاقہ ءُُ ٹکانی جاہ ءَ یک راجے بوھگی انت انچیں راجے کہ نوکیں دور ءِ چست ءُُ ایراں سرپد بہ بیت شپ ءُُ روچ ءَ بزانت ،پل ءُُ کنٹگ ءَ بزانت اے منزل ءَ مارا ایوک ءَ علم ءُُ زانت بارت ءُُ سرکنت مارا وتی گلزمیں ءُُ زبان بچارگی انت پرچکی اے مئے بچار انت یک سرپد ءُُ زانتکارے راج ءَ منزل ءَ سر کت کنت۔کسے وانیت ءُُ نبشتہ کنت آئی ءِ جہد ھمیش بیت کہ منی ماتی زبان گوں تیزگامیں دنیا ءِ ھمراہی ءَ دیمروئی بکنت بلئے مئے زبان ءِ ھال چی انت ؟ ماانیکس جاہل ایں کہ وتی ماتی زبان ءَ گپ جنگ ءَ باز جاہ ءَ لج ءُُ شرم کن ایں اگاں انگریزی ءُُ دگہ زباناں گپ جناں ماڈرن ءُُ وتی زبان ءَ گپ جنگ جاہلی گش انت
رسول حمزہ توف وتی کتاب ’’ میرا داغستان‘‘ ءِ تہا نبشتہ کنت کہ من یک وار دومی ملک ءَ رواگ ءَ ات انت گڑا یک ماتے منی کراّ ھت کہ منی زھگ ھمے ملک ءَ انت کہ تو روگائے آئی ءِ ھال ءَ بگر کہ دیرانت داغستان ءَ نیااتکگ۔ رسول حمزہ نبشتہ کنت کہ وھدے من شہ درملک ءَ آھتاں ھمے مات وتی زھگ ءِ جست ءَ آھت منی گشت کہ تئی زھگ جوڑ انت بلئے آئی ءَ وتی ماتی زبان شموشتگ ءُُ گوں من دری زبان ءَ گپ جتگ گوں اے گپ ءِ اشنگ ءَ آئی ءَ وتی چکر بہ بیت کہ آ منی زھگ نہ انت منی زھگ دیر انت مرتگ منی زھگ وتی ماتی زبان ءَ بے ھال کرت نہ کنت بلئے مئے ھال چی انت ماگوں وتی ماتی زبان ءَ چنکس مہر کنیں دری راجانی کروڑانی ھساب ءَ کتاب چھاپ ءُُ شنگ بنت سد ءَ چہ گیش ریڈایشنءَ چھاپ بنت ۔بلئے مئے ۵۰۰ کتاب چھاپ بیت ءُُ آئی ءِ تہا ۳۰۰ ءَ کرم ور انت دگہ ۲۰۰ الماریانی تہا بند بنت ۔نوکٰیں سروئے اے ھبر ءَ دیم ءَ آھتگ کہ انوگیں وھد ءَ دنیا ءِ تہا ۷ ہزار ءَ گیش زباناں گپ ء بوھگ ءَ انت بلئے ۲۰۵۰ ءَ داں ۴ ہزار ءَ گیش زبان گار ءُُ بیگواہ بیت ایشانی تہا بلوچی ءُُ براھوئی زبان ھوار انت
راجے کہ گنگ بے زیان بوتگ
نیست ءُُ نابود ءُُ آ زیان بوتگ
دپتراں راجی بے نشان بوتگ
زبان ءِ مرگ مئے کلانی مرگ انت زبان ءِ بیگواھی مئے کلانی بیگواہی انت اے بابت ءَ مارا کلاناں جیڑگی انت وتی مارتی زبانا وانگ ءُُ نبشتہ کنگی انت ۔مارا گلزمین ءُُ زبان ءَ اینکس شرف ءُُ عزت داتگ زبان ءِ ھم مئے سر احق است انت مارا وانگی انت گوں دنیا ءَ روگی انت نہ گڑا مئے زبان دود ءُُ ربیدگ ءِ جاہ میوزیم ءَ بیت ۔بس راجدپتر ءِ تاکانی تہا یک نابود ءُُ نزانتکاریں راجے ءِ نام ءَ مئے آوکیں اوبادگ مئے راجدپتر ءَ وان انت مارا گوں کتاباں تچگی انت نندو ءُُ نیاد کنگی انت
علم ءُُ زانت ءِ راہ ءَ روگی انت ۔قابوس صدف ءِ اے شعر ءَ وتی نبشتانک ءَ آسر کناں
گریوگ ءَ انت منی ارواہ گوں اے نیمون ءَ
بس منی راج ترا وانگ ءُُ زانگ لوٹیت
