ٍؔ ہرکس گشیت کہ من پلانی بہ باں کسے گیشت من عطا بہ باں کسے گشیت من منیر بہ باں کسے گشے من اے آرد اد بہ باں کسے گیشت من سید بہ باں ،باریں دگہ چے چے ،آں مرچاں مئے لبزانک ءِ تہا کامیو،چیخوف،ٹالسٹائی،چارلس بودلئیسر،نطشے،کریکیگارڈ ءُُ دگہ باریں چے چے بوھگ ءِ واھش دارگ بوھگ ءَ انت، بلئے کس نہ کشیت کہ من ،من بہ باں ،ھمے لیکہ منی پگراں چہ در انت کہ کس وتی جند ءِ بوھگ ءَ پرچکہ ساڑی نہ انت ہرکس دگہ مردمے چیا جوڑ بوھگ لوٹیت ،اگاں کسے شاعری کنگ ءَ انت گڈا آ گیشت کہ دانکہ من منیر ڈول ءَ شاعری مہ کناں گڈاں بئے نہ انت ،اگاں من قاضی ءُُ عطا ءِ پیم ءَ نبشتہ نہ کناں گڈاں بے نہ انت ،کسے پولکاری کنگ لوٹیت دانکہ سید ءُُ صبا ءِ پیم ءَ من کار مہ کن انت گڈاں بے نہ انت یاکہ منا کسے صبا مہ گیشت گڈاں بئے نہ انت ،یا منی پہم ءَ ھمے ھبر نئیت انت کہ پرچہ؟؟؟؟؟؟ پرچہ من آ مردمانی وڑ ءَ کنگ لوٹاں ،پرچہ ما وتی جند ءَ را شموشتگ ءُُ آھانی دمب ءَ کپتگ انت کہ ھچبر آوڑ ءَ بوت نہ کن اَنت ۔
ما پرچہ اے چیز ءَ سر پد نباں کہ ھنچو کہ کس دومی ءِ کبر ءَ وپت نہ کنت ھمے رنگ ءَ کس دومی ءِ کنڈ ءَ اوں گپت نہ کنت ،ہرکس ءَ وتی جند ءِ جتائیں بستارے است انت ،ہرکس وتی جند ءِ تہا مزن ءُُ یک ءُُ تہنا انت ،ما پرچہ دگے مردمے وتی کش ءَ نادیناں ،ما پرچہ اے گش انت کہ اڈے یار من،پلانی ءِ ڈول ءَ نیاں ،یاکہ ما پرچکہ چشیں گپاں دلگوش کن انت وھدے مئے نکا ن ءُُ مواد دیم ءَ کائینت داں مارا گشگ بیت کہ آں۔۔۔ تئی مواد شر اِنت بلئے پلانی ءِ ڈول ءَ نہ اِنت ۔!پداانچو ما نبشتہ کنگ ءَ یل دیاں یاکہ ھما مردم ءِ گیگانی ءَ بندات کن انت ،نورخان ،نورخان بوتگ،نورخان ءِ توار ءُُ الہان ءَ دگہ کسے گیگان وَ بگندے بہ کنت بلئے آئیءِ توار ءَ درکت نہ کنت گڈاں ماپرچہ وتی سرجمیں زندہ پہ آئیءِ گیگانی ءَ گوازیناں ، ما وت پرچہ جہد ءُُ جفا نہ کناں ءُُ وتی توار ءَ مردمانی دیم ءَ نیاراں دانکہ مردم منی توار ءَ ھم دوست بدار انت ،ھمے ھاترا گشگ بیت کہ’’ ہرچ مرگ کدئے بال ئے وت‘‘ بزانکہ ہر مرگ ءِ یک بال کنگ ءِ سیمسرے است اِنت ھمک مردم وتی بالاد ءُُ آٹیگ ءِ ھساب ءَ گرانباری چست کت کنت اگاں یک پنچ سالی زھگے ءَ را ما بیست کلوہ وزن بدیاں کہ ایشاں چست کن آ ھچبر چست کتے نہ کنت بلکیں ھمے چست کنگ ءِ تہا وتی جند ءَ را تاوان بار کنت ، بلئے اگاں ما آئیءَ پاہ یے یا نیم پاہ وزنے بدیاں آ پہ شوک ایشیءَ چست کنت ،ھمے ھساب ءَ مارا ھم وتی زندگی ءَ ایوک ءَ ھما کار کنگ انت کہ مئے وس ءُُ واک ءَ بہ بنت ،اگاں من شاھری نزاناں شاھری ءَ سرپد نیاں مپت ءُُ ھدا پرچہ شاھری ءِ مات ءَ ھر ءَ سوار بکہیں،تہنا اے ھاترا ءَ منی شئیرے تاک ءُُ ماھتاکے ءَ چھاپ بہ بیت ،یاکہ اے ھاتر ءَ منی پلاں سنگت شاھرے پمشکا من ھم شاھری کناں ،اگاں تئی سنگت ءُُ دوستے شاھری کنگ ءَ انت بلکیں آئی ءَ را شاھری ءِ چہ بن ءَ ھب بوتگ آئیءِ تہا شاھری ءِ ھدا ’’میوز‘‘ ءِ دستِ شفا گون بوتگ ،نوں زورے نہ انت ھرو برو تو ھم شاھری بہ کنئے ،بلکیں تئی تہا شاھری لیکہ ءُُ سنچ نیست انت ،منی تران گوں ھما مردمان اِنت کہ وتی راستیں کد ءُُ بالاد ءَ سرپد نہ انت ءُُ ھما کاراں گوں دست گلائش انت کہ آھانی کد ءُُ بستار ءَ برز انت ،بلئے راستیں ھبر کئے ءَ را وش بیت ،ادا دروگ ءَ بندگ کار گیشوار بنت ،ادا راست ءِ دامن داری ءَ کئے کنت،منی دوست منی گوں چشیں شاھری ءُُ ندکاراں براتی شور ءُُ سلہ ئے کہ ھما دیمگ ءَ برواں کہ پرآں ءُُ پہ بلوچی لبزانک ءَ نپ ءُُ سیتے دیم ءَ بیار انت نیکہ تاوانے۔۔۔۔۔
مناّں کہ زند ءِ آزگیں ٹپاناں دوا نیست
سارتیں لوار ساھگ اَنت گمواری ءِ تہا
