راستی ءِ چکاس ءَ بازیں کواسے بے سوب بیت ،بلئے بے سوبے ءَ رند آ چے بہ بکنت؟، اے جست ءِ پسو ءَ ہرکس وتی اندر ءَ پولگ ءِ جہد ءَ بہ کنت ۔من اے نبشتانک ءِ تہا لبزانک ءِ پد منتگی ءِ دگہ یک تک ءِ سرا گپ کنگ لوٹاں ،چوکہ من بازیں جاھاں ،دیوان ءُُ مجلساں ،یاکہ تاک ءُُ ماہتاک ھمے نبشتہی ءَ دیستگ کہ لبزانک ءِ تہا کار بوھگ ءَ نہ اِنت آ کہ نبشتہ کنگی اِنت انگت ءَ دست پر کنگ نہ بوتگ اَنت،بلوچی لبزانک وتی بنداتی گامان اِنت،بلوچی لبزانک ءَ انگت سک پُشتءَ اِنت آئیءِ دیمروئی ءِ گام سک سُست اَنت، بلئے ارمان کہ ماایوک ءَ گپ جناں بلئے کارکنوکے دست نہ کپیت ،چشیں ندکارے من انگت ءَ ندیستگ کہ آئیءَ یک گپے جتگ ءُُ ھمائی ءِ سرا کارے اوں کتگ ءُُ پیشداشتگ،چووَ ھمک دومی مردم ھمے گشیت کہ بلوچی زبان ءِ انگت ءَ سیاھگ جوڑ کنگ نہ بوتگ ،بلئے ھمے سیاھگ ءِ جوڑ کنگ ءَ اولی گام ءَ ایر اوں نہ کنت ،ھشکیں گپ ،باز گشیت کہ پولکاری انگت ءَ آ وڑ ءَ بوھگ ءَ نہ اِنت کہ آئیءَ را بوھگی اِنت بلئے وت پہ پولکاری ءَ انچیں راہے گیشوار نہ کنت کہ دومی مردم ءَ پہ رھشونی یے بہ بیت ،آں ،ما ایراد الم گراں ،بلئے راہ ءَ تچک کنگ ءِ بابت ءَ بہہ نہ جیڑاں ،ما دومی ءَ بہتام ءُُ ملام بار وَ کناں بلئے آئیءِ ردیانی شونداتی ءَ بہہ نہ کناں کہ دیمترءَ آ اے ردیاں مہ کنت ۔
منی دل ءَ مئے لبزانکی تران گیشتر انچائیں دیواناں ،مجلساں یاکہ بندیں کوٹایانی تہا کنگ بنت ،کس ایشیءِ دیمروئی دئیگ ءَ دل پہک نہ اِنت۔بلئے جاھے ءَ اگاں زر ءُُ کلدار ءِ گپ بہ بیت داں ہرکس گشیت کہ من دومی ءَ چہ دیمتر بیاآں دانکہ منی دامن ءَ گیشتر بئیت اِنت ۔اگاں اے پگر ءُُ لیکہ مئے تہا چہ در بئیت اِنت گڑاں مئے زبان ءُُ لبزانک ءِ انچوکیں جیڑہ اوں نیاں کہ گیشوار مہ بنت ۔منی دل ءَ اگاں مئے شریں لبزانت ءُُ راستیں کواس یکجاہ بہ بنت داں استیں جیڑگانی گیشواری ءَ دو روچانی تہا کت کنت۔بلئے چش اِنت من بازیں کواس ءُُ زانتکار ءُُ لبزانتانی دیوانان نشتگ اَنت ھمک مردم ءِ پگر ءُُ ھیال ایوک ءَ زبان ءُُ لبزانک ءِ دیمروئی ءِ بابت ءَ بوتگ ہرکس ءَ چہ دومی ءَ گیش پہ زبان ءُُ لبزانک ءَ مہر ءِ درشانی کتگ ،بلئے پدا کس ءَ گامگیجے دیم ءَ نیاروتگ ۔ایشی ءِ سوب چے اِنت؟ہرکس زانت کہ سوب ایوک ءَ مئے ذات اِنت کہ ہردمان ھمک سہت مئے دیم ءَ اوشتوک اِنت آ مارا کار کنگ ءَ نیلیت ،مارا یکجائی ءَ نیلیت ،مئے ھما ذاتیاتءِ پونز اِنت کہ دائم مِک اِنت ءُُ کسی دیم ءَ جہل نہ بیت۔
ہرکس وت ءَ را چہ دومی ءَ عالم ءُُ زانتکار سرپد بیت ،کس وتی نزانتکاری ءِ منّگ ءَ ساڑی نہ اِنت،بلئے دنیا ءِ نامداریں شاھزانت ءُُ عالمانی گشگ دائم ھمیش بوتگ کہ ’’ من ھچی نزاناں ‘‘،بلئے مئے زبان ءُُ لبزانک ءِ زانتکار گشنت ما ھرچیز زاناں۔ما شائر اَنت کہ شائر نہ اَنت بلئے شائری زاناں ،ما شرگداراں کہ نیاں بلئے شرگداری زاناں ،ما پولکاراں کہ نیاں بلئے پولکاری زاناں ،ما آزمانک نویساں کہ نیاں بلئے آزمانک نویسگ زاناں ،اِدا ہرکس ھرچی زانت،کس وتی بے زانگی ءَ زانگ نہ لوٹ ایت ءُُ مئے مستریں بدبھتی ھمیش اِنت کہ ما وتی بے زانگی ءَ زانگ نہ لوٹاں ،پمشکا وت ءَ زانتکار سرپد باں۔
اگاں ما کسے ءِ ساچشتے بچاراں ءُُ آئیءِ شریاں گیشوار بہ کناں گڑاں گشگ بیت کہ تو وَ پلانی ءِ سنگت ءُُ یار ئے،اگاں ما ھما ساچشت ءِ ھرابی ءُُ نزوریاں درشان بہ کناں گڑاں گشگ بیت کہ ترا پلانی دوست نہ بیت ،آئی ساچشت کجا ترا دوست بنت۔بلئے اے دگہ دیمروئی کتگیں ملکاں چش نہ بیت بلکیں آھود ءَ جوانیں ساچشتانی توسیپ کنگ بیت ءُُ نزوریں ساچشتانی نزوری درکنگ ءُُ دلبڈی دئیگ بیت۔ما وتی جند ءِ چاگرد ءَ بچاراں باریں ما کجام کار ءَ پیلو کنگ ءَ اَنت ،یکے دومی ءِ بڈءِ کپگ ءُُ یکے دومی ءِ پچکان بوئگ ءَ ابید دگہ ما چے کنگ ءَ اَنت ،ھما کہ مئے راستیں کواس ءُُ زانتکار اں آ دیم ءَ آرگ نہ بنت ھما کہ دیم ءَ انت آ زانتکاری ءِ مانا ءَ سرپدنیاں اے جاوراں زبان ءُُ لبزانک چے وڑ ءَ دیمروئی کت کنت ۔اے جاوراں زبان ءُُ لبزانک ءِ میار چے اِنت؟
یکے مردے درملکاں نشتگ ءُُ لبزانک ءِ زانتکار اِنت ،یکے فیس بک ءُُ وٹس اَف ءَ درائیں روچ نشتگ ءُُ لبزانک ءِ زانتکار اِنت ،یکے مجلس ءُُ دیواناں مردمانی ایرجنی ءَ کنت ءُُ زبان ءِ زانتکار انت ،دگہ یکے وتی کستر ءُُ نوک باھنداں دیم ءَ آھگ نیلیت ءُُ زبان ءِ زانتکا ر اِنت ،گڑاں چشیں زانتکارانی زبان ءُُ لبزانک چتور دیمروئی کت کنت،چشیں زانتکارانی زبان ءُُ لبزانک دائم انچو نیم بُندگ ءُُ پولنگ بنت منی واجہ!۔
مئے درور ھما کوْارونکیں کوْاٹانی اِنت کہ بارے کوپگاں کنگ ءِ آٹیگ وَ نیست بلئے پہ زور مست اَنت،ھمے جاوراں مئے عہدیگیں بلوچاں گشتگ کہ ’’ کار نہ کوْارونکیں کوْاٹانی ،بار ءَ ھما جُنگیں لیڑہو زور اَنت‘‘۔
