منزل ءَ گاریں کاروان گار اِنت
مہر ءِ بندوکیں مہروان گار اِنت
بلکیں مستاگے گوات ءَ گون بہ بیت
اوئے! من باتاں کہ توپان گار اِنت
ماسگے بستگ پہ من استالاں
شپ منی لنُجءُُ ماھکان گار اِنت
بیا پدا نوکیں لزتے بکشا
تام ھہدانی مجّتان گار اِنت
بس دمانے گوں سلامؔ ءَ تو بہ نند
گڈسری وھد ءُُ نوبتان گار اِنت
