|

وقتِ اشاعت :   November 27 – 2016

ُُ آئی یسوع(Jesus)ءَ را گشت کہ گِندے وھدے ترا بادشاھی رست گڈا منی ترانگ ءَ بہ کپ۔ءُُ یسوع آرا گشت کہ الم ءَءُُ من تراگشاں کہ مروچی گوں من بھشت ءَ بہ جل۔ یک زمانگے ءَ مردمے ھست اَت کہ آ ھفتاد سال ءَ داں زندگ اَت ءُُ وتی دراھیں زند پہ گناہ گوازینت۔آ نادراہ بوت بلے انگت ءَ توبہ (repent) نہ کت۔بلے گڈی وھد ءَ کہ ساہ کندن ءَ اَت گڈا آئی گریت ءُُ گُشت؛ ’’اے ھداوند ! من ءَ پہل بکن ھنچو کہ تو دُز ءُُ ڈنگ پہل کتاں ‘‘۔ انچو کہ آئی اے وڑگُشت آئی ارواہ ءَ بال کت ءُُ گناہگار ءِ ارواہ کہ آرا گوں ھداوند ءَ مہر اَتءُُ آئی رھم ءُُ کَرمانی سرا ستک ،شُت بھشت ءِ گیٹ ءِ دپ ٹُکیت ءُُ گُشتے کہ’’ من ءَ بھشت ءَ جاہ بدائیت۔‘‘ پدا گیٹ ءِ تہی نیمگ ءَ چہ توار ےءَ گُشت؛ “اے چونیں مردمے کہ بھشت ءِ گیٹ ءَ ٹُکیت ءُُ ایشی وتی دراھیں زندہ ءَ کجام کُنِش (deeds)کتگ انت؟” مجرم ءِ توار ءَ پسو دات کہ مرد ءِ دُرسیں بدیں کُنِشاں (evil deeds) یکبرے پدا ھساب بکن ایت ءُُ یک شَرینے ھم نا۔ ءُُ گیٹ ءِ تہی نیمگے توار ءَ پسو دات: “گناہگار بھشت ءِ تہا اتک نہ کن انت۔ادا چہ بُرو!” پدا مرد ءَ گُشت: “اے ھداوند،من تئی توار ءَ اش کُت کناں بلے نہ تئی دیم ءَ دیست کناں ءُُ نہ تئی نام ءَ زاناں۔” توار ءَ پسو دات: “من پیٹر(Peter)اوں،یسوع ءِ مریداں چہ یکے۔” ءُُ گناہگار ءَ پسو دات: “منی سرا بزگ بکن یسوع ءِ مرید پیٹر!مردمے نزوری ءُُ ھداوند ءِ رھم ءُُ کَرمانی ترانگ ءَ بہ کپ۔آیا تو عیسی ءِ مُرید نہ بوتگے؟آیا آئی درس تو آئی جند ے زبان ءَ اِش نہ کتگ انتءُُ آیا توآئی درور نہ بوتگے؟وھدے آ پریشان ءُُ پُرسیگ اَتءُُ تراسئے گَشتاں گشتے کہ آگہ بو ءُُ دعا بکن بلے ترا یات انت کہ تو چون واب کپتے چیاکہ تئی چم چہ بے وابی ءَ گواگیتگے اِت انت ءُُ سئے رندا آ اتک ءُُ ترا دیستے داں تو وابے۔ھمے پیم ءَ اے گوں من اَت۔ترا یات انت کہ تو چوں مرک ءِ وفاداری ءِ سوگند وارتءُُ نوں سئے گُشتاں چہ آئی ھستی ءَ انکار کتگ وھدے آرا کیئفس(Caiaphas) ءِ کِرا ءَ آرگ بوت ۔ھمے پیم ءَ اے گوں من اَت۔ءُُ اے ھم ترا یات بہ بیت کہ وھدے کُروس ءَ بانگ دات تو ڈن ءَ شُت ءُُ چون بُور بُور گریت۔ھمے پیم ءَ اے گوں من اَت۔تو من ءَ تہ ئے روگ ءَ داشت نہ کنے۔” ءُُ گیٹ ءِ تہی نیمگے توار ھاموش بوت۔ پدا گناہگار ساہتُکے ءَ اوشتات ءُُ یکبرے پدا ٹُکگ ءَ لگیتءُُ گشتے کہ من ءَ بھشت ءِ تہ ءَ روگ ءَ بِل ات۔ ءُُ آئی دیگ ءَ یک توار ءِ گیٹ ءِ تہی نیمگ ءَ چہ اِش کُت کہ آئی گُشت: “اے مردک کہ انت ءُُ ایشی وتی زندزمین ءِ سرا چون گوازینتگ؟” ءُُ مجرم ءِ توار ءَ یک برے پدا گناہگار ءِ دُرسیں بدیں کُنِش(evil deeds)بیان کت انتءُُ یک شرینے ھم نا۔ ءُُ گیٹ ءِ تہی نیمگے توار ءَ پسو دات: “چِدا چہ برو !اے وڑیں گناہگاربھشت ءَ گوں ما نشت نہ کن انت۔” پدا گناہگار ءَ گُشت: “اے ھداوند ،من تئی توار ءَ اِش کت کناں بلے نہ من ترا دیست کناں ءُُ نہ تئی نام ءَ زاناں۔” ءُُ توار ءَ پسو دات: “من داؤد اوں ؛بادشاہ ءُُ ربّال۔” گناہگار نہ اودءَ چہ شُت،ءُُ نہ آئی بھشت ءِ گیٹ یل دات،بلے گُشتے: “منی سرا بزگ بکن،بادشاہ ایں داؤد!مردمے نزوری ءُُ اللہ پاک ءِ رھم ءُُ کرمانی ترانگاں بہ کپ۔اللہ پاک ءَ را گوں ترا مہر اَتءُُ درسیں مردمانی تہا تئی توسیپ ءِ کت۔ترا ہرچی ھست اَت :بادشاھی ،عزت،مال ءُُ دولت،جنین ءُُ چُک بلے تو چہ وتی گسے چت ءَ یک غریبیں مردئے ءِ جنین دیست ءُُ تو گناہ پانگ بوت ءِ ،تو یوریاؔ ءِ جنین پہ زور زِتءُُ آرا پہ سگار کُشت۔ترا مال ءُُ دولت باز اَت بلے تو غریبیں مردئے ءِ یکیں پُلاٹ (ewe lamb)پہ زور زِتءُُ آرا کُشت۔من ھم ھمے وڈ کتگ ات۔یات بکن کہ تو چون پشومان بوت ءِ ءُُ تو چہ پیم ءَ توبہ کت ءُُ گشت،”من وتی کتگیں گناہاں منّی:منی گناہ منی سرا انت؟”من ھم ھمے وڈ کُت۔تو من ءَ تہا روگ ءَ داشت نہ کنے۔” ءُُ گیٹ ءِ تہی نیمگے توار ھاموش بوت۔ گناہگار ساہتُکے ءَ اوشتگ ءَ رند یکبرے پدا ٹُکگ ءَ لگیت ءُُ گُشتے کہ من ءَ بھشت ءِ تہا روگ ءَ بِل اِت۔ ءُُ نوں سیمی توار چہ گیٹ ءِ تہی نیمگ ءَ اِش کت کہ گُشان اَت: “اے مردک کہ انت ءُُ ایشی وتی زند زمین ءِ سرا چون گوازینتگ؟” ءُُ مجرم ءِ توار ءَ سیمی رند ءَ پسو دات کہ گناہگار ءِ درسیں بدیں کُنِشاں (evil deeds)یکبرے پدا ھساب بہ کن اِتءُُ یک ھم شرینے نا۔ ءُُ گیٹ ءِ تہی نیمگے توار ءَ گُشت: “ادا چہ برو!گناہگار بھشت ءِ تہا اتک نہ کن انت۔” ءُُ گناہگار ءَ گُشت: “من تئی توار ءَ اِش کت کناں بلے نہ تئی دیم ءَ دیست کناں ءُُ نہ تئی نام ءَ زاناں۔” پدا توار ءَ پسو دات: “من جوھون(John) اوں ،یسوع (Christ)ءِ دوستریں مُرید۔” ءُُ نوں گناہگار گَلءَ چہ بال بوت ءُُ گُشتے: “نوں من ءَ یقین اِنت کہ منءَ تہا روگ ءَ کِلنت۔پِیٹر(Peter)ءُُ داؤد(David)من ءَ الم ءَ تہا روگ ءَ بِل انت چیاکہ آ مردمے نزوری ءُُ اللہ پاک ءِ رھم ءُُ کرماں سرپد اَنت؛ءُُ تو من ءَ روگ ءَ کِلے چیاکہ تو باز دوست دارے۔آیا اے تو نہ اِ ت ءِ جوھون(John)کہ تو نبشتہ کُت کہ اللہ پاک” مہر”ءِ نام انتءُُ ھر ھما مردم کہ مہر نہ کنت گڈا اللہ پاک ءَ ھم نزانت؟ءُُ تو وتی پیری ءِ وھدءَ گوں مردماں نہ گُشت:”اے منی ہمبلاں شما یکے دومی ءَ گوں مہر بہ کن اِت۔”تو گڈا چوں من ءَ گوں بدیں نگاہاں چارے ءُُ چگل دائے؟اے الم انت کہ یا تو تچک ءَ تچک چہ وتی گشتگیں گپاں انکار بہ کن یا گوں من ءَ مہر،ءُُ لازم من ءَ بھشت ءِ تہا روگ ءَ بِل۔” ءُُ بھشت ءِ گیٹ پچ بوت انت،ءُُ جوھون(John) ءَ پشومانیں گناہگار بَگل ءَ کت ءُُ بھشت ءِ تہا بُرت گوں۔ دلگوش: ۱۔caiaphas،یسوع ءِ مستریں دژمن بوتگ ءُُ اے ھم گُشنت کہ یسوع ءِ کُشگ ءِ ھم شور ءِ کتگ ۔ ۲۔Uriah،بادشاہ داؤد ءِ اُرد ءِ تہا یک سپاھی بوتگءُُ بتشیبا(Bathsheba)ءِ مرد بوتگ کہ بادشاہ داؤد آئی جنین پہ زور زِت ءُُ آرا کُشت۔