بلوچی زبان ءُُ لبزانک ءِ تہا منیرمومن ءَ درائیں وانندگیں مردم یک شائرے ءِ جہت ءَ زان اَنت ۔ءُُ اے گپ ءَ باز کم مردم زانت ءُُ سرپد اِنت کہ منیر مومن ءَ ردانک ءِ پڑ ءَ اوں بازیں چیزے نبشتہ کتگ ءُُ آئیءِ ردانک ءِ تہا ھاسیں پڑ آزمانک اِنت آئیءَ چہ بندات ءَ آزمانک نبشتہ کتگ ءُُ واجہ ءِ اولی آزمانک’’یاتانی بانور ‘‘ اِنت کہ پسنی ءِ تاک شبینگ ءَ ۱۹۸۰ ءَ شنگ بیت ءُُ چراہی ءَ رند واجہ ءِ بازیں آزمانکے تاک ءُُ ماہتاکاں چاپ ءُُ شنگ بوتگ اَنت۔ منیر مومن ءِ شائری ءِ ڈول ءَ آئیءِ آزمانککاری ہم چہر ءُُ شبنگ ءَ چہ چکار انت ءُُ ہمے چیز بلکیں آئیءِ آزمانکاں گیشتر تامدار کنت ۔آ دگہ ھبرے کہ گشگ بیت کہ آزمانک ءُُ گدارانی تہاچہر ءُُ شبینگی لبزانی کارمرزی کم کنگی اِنت یاکہ کنگی نہ اِنت ۔ بلئے منیر مومن ءَ اے کار پہ ڈولے کتگ ۔کتاب ءِ سرجم ءَ ۱۲۰ تاکدیم اَنت ءُُ ایشیءِ تہا آزمانکانی کچ ءُُ کساس پانزدہ اِنت کہ ایشانی تہا دزمال ،سازین ،بہشت،لیلان ،ہکم ءِ یکا ،اِدرک ءُُ اے دگہ ہوار اَنت ۔ کتاب ءِ پیشگال سے مردماں نبشتہ ایشانی تہا اے آرداد ،اسلم دوستین، ءُُ وت منیر ءِ جند ءَ نبشتگ ۔ اے آرداد منیر مومن ءِ آزمانکانی سرا گپ جنان ءَ نبشتہ کنت کہ ’’ منیر ءِ آزمانکانی جوانی ہمیش اِنت کہ اِد ءَ زند جنزایت ءُُ دوگام ءَ دیم ءَ کیت ءُُ مارا جیڑگ پرمائیت کہ زند چو ہم چارگ ءُُ مارگ بیت چو ہم سما کنگ ءُُ گندگ بیت کہ ’’ لیلان ‘‘ ءِ تہا آئیءِ عکس کشگ بوتگ‘‘۔ واجہ داد ءِ گشگ اِنت کہ منیر ءِ درائیں آزمانک وتی عہد ءَ چہ د ءَ گیش یک نوکین ءُُ دیمروئی کتگیں دور ءُُ باریگے ءِ درشان ءَ کن اَنت ءُُ یک جوانیں ساچشتے ءِ اولی ءُُ مستریں شری ہمیش اِنت کہ آ وتی عہد ءِ ہمرائی ءَ آوکیں عہد ءِ اوں شونداتی ءَ بہ کنت ءُُ منیر مومن ءِ آزمانکانی تہا اے چیز کسدن گندگ بیت۔
یک دگہ چیزے چو زانگ نہ بیت پہ زانت کنگ بوتگ یاکہ اے وشنویسی (کمپوزنگ) ءِ وھد ءَ پہ ردی کنگ بوتگ آ ایش کہ منیر ءِ ہمک رد ءِ سرجمی ءَ رند بازیں’’ ٹِک‘‘ جنوک اَنت چوکہ ’’ بانو…………….. تو پہ زور چوگشئے ……..تو زانئے کہ منی متلب اے رژنائی نہ اِنت ‘‘ (تاکدیم ۸۶) اے ٹِک یک ءُُ دوآزمانکاں نیست اَنت بلکیں ہمک آزمانک ءِ تہا گندگ بنت اگاں اے پہ ردی کنگ بوتگ اَنت وَ بائد مہ بوتین اَنت ءُُ اگاں پہ زانت کنگ بوتگ اَنت گڈاں اے وڑ ءُُ پیم اردو لبزانک ءِ مزن نامیں آزمانکار سعادت حسین منٹو ءِ وڑ ءُُ پیم اِنت آئیءِ آزمانکانی تہا ہم ردانی آسر ءَ انچیں ٹک جنوک اَنت۔
چداں اے اوں زانگ بیت کہ منیر ءِ درشانداب منٹو ءِ درشانداب ءَ گوں نزیکی کنت بلئے آزمانکی ھیالانی تہا پرک ءُُ جتائی است اِنت کہ منیر ءَ چہ منٹو ءَ جتا کنت۔
