بلوچی زبان ءِ سرچمگ ءِ یک مزنیں بہرے مکران ءَ چہ سبز آپ بیت ۔بلوچی شاعر،ادیب،لبزانت ،دپتر نویس ءُُ اے دگہ لبزانکی درائیں پڑانی تہا مکران ءِ پُسگاں وتی کرد پیلو کتگ ءُُ انگت ءَ گوں ہمے کاراں گلائش اَنت ۔نوک باھند اے تک ءَ باز چاڑکگ اَنت ءُُ آھانی کار ءُُ جہد گام پہ گام جوانتر ءُُ شرتر بوھان اَنت ہمے گام بُریءَ یک روچے الم کیت کہ بلوچی لبزانک وتی منزلءَ سر بیت انچو کہ عطاءَ گشتگ کہ
منزل ءَ مردانی من رساں ہما روچ ءَ
من بزاناں گار دل ،دل بزاں کہ گاراں من
اے منزل ءِ پاند ءَ بازیں مساپر نیم ءَ یل کن اَنت کاروان ءِ ءُُ پہ وت ءَ دگہ منزلے شوہاز اَنت ءُُ بازیں مساپر وتی توکل ءَ چومہریں قلاتے ءَ جم دارگ ءَ سوبین بنت ءُُ باز انچیں مساپر اوں بنت کہ وھد ءِ تیزیں سگار آھاں چہ منزل ءَ رسگ ءَ پیش بے زند کن اَنت ہمے بے زندیں مساپرانی تہا استاد حیات شوکت اوں ھور بوت گوں بلئے واجہ ءِ جہد کہ آئیءَ تربت ءِ تہا ءُُ پہ بلوچی لبزانک ءَ کتگ اَنت آ ہچبر پراموش نہ بنت ۔آئیءِ دست چیری ءَ باریں چنت شاعر ءُُ ادیب رستگ ءُُ مزن بوتگ مرچی آ اے گپ ءَ من اَنت شر نہ من اَنت شر بلئے تربت ءِ تہا درائیں شر شاعرانی استاد ،ءُُ سوجکار ہمے پیر مرد استاد حیات شوکت بوتگ اے لڑ ءِ تہا ندیم اکرم ،ارشاد پرواز ،عارف عزیز،منظور بسمل ،شکور زاہد وڑیں کلانیں شاعر ءُُ ادیب اوں ہمے واجہ ءِ دست چیری ءَ رستگ ءُُ مزن بوتگ اَنت ءُُ مرچی بلوچی لبزانک ءِ مستریں ناماں شمار کنگ بنت اے درست واجہ ءِ جہدانی برکت اِنت ۔ جاہئے حیات وت گشیت کہ
نوں نہ بنداں گال ءُُ پِر بند ھاتر ءَ دوست ءِ حیاتؔ
پرچیا کہ تام ءُُ لَزت نوں اے گالانی شتگ
منا یات اِنت کہ تربت ءَ وھدے ’’عطا شاد اکیڈمی ءِ ‘‘ بن اشت ایر کنگ بوھگ ءَ اَت داں بازیں مردماں ہمے پروپیگینڈا کت کہ اے یک چرس ءُُ تریاک ءِ اڈہ یے ءَ ابید دگہ ہچے نہ بیت بلئے واجہ حیات ءَ درستانی گپ دروگ کت اَنت ۔ءُُ اے اکیڈمی یک لبزانکی بنجاہی جوڑ کت اگاں چہ وتی خرچ ءُُ درچی ھساب ءَ سک باز نزور اِنت بلئے است انت ۔ تربت ءِ درائیں دمک ءُُ در استاد شوکت حیات ءِ جہداں چہ شموشکار بوت نہ کن اَنت ۔ہما روچی کہ عطا شاد بیران بوتگ اَت تربت ءِ تہا عطا شاد ءِ سال روچ ءُُ ودی روچ ءِ برجم ءِ دارگ ءِ بن اشت اوں ہمے واجہ ءَ ایر کتگ اَت عطا شاد ءِ نام ءَ مرچی بازیں مردم پہ پہر ءُُ شان گپت مرچی بازیں شاعر ءُُ لبزانت کار عطا شاد ءَ بلوچی شاعری ءِ مستریں نام زانت اَنت بلئے واجہ شوکت ءَ اے گپ دہ ءُُ بیست سال پیسر زانتگ پمشکا آئیءَ اے دگہ مردمانی سرپدی ءَ عطا روچ داشتگ اَنت ءُُ ہمک بوتن ءُُ سال روچ ءَ عطا شاد ڈگری کالج تربت ءَ جلوناک کتگ بازیں دیواناں من وت واجہ ءِ ہمراہ داری کتگ یک رندے من ءَ یات اِنت کہ ما بازار ءَ پہ چندہ عطاشاد ءِ روچ دارگ ءِ ھاتر ءَ درکپتاں یک بلوچ چکے ءَ مارا دل تبیں چندہ یے نہ دات چیزے ءَ دہ ءُُ چیزے ءَ ہچ ندات بلئے ہمیشانی تہا یک پٹھانے است اَت’’ اسلم شاہی ‘‘ مارکیٹ ءَ ہما ءَ وتی کیسگ ءَ چہ پنچ سد کلدار در کت ءُُ گشت کہ ’’ آ پ کا مشہور شاعر ہے ہم نے بھی انکا نام سنا ہے ‘‘ یک پٹھانے ءَ وھدے اے گپ جت داں استاد ءِ چم تر بوت اَنت کہ یک دری مردمے مئے شاعر ءُُ لبزانتاں زانت ءُُ شرپ دنت گڈاں مئے کرد بائد چہ آہاں دہ سری گیش بوتیں بلئے چوش نہ اِنت۔۔۔۔؟؟؟ استاد حیات ہما یک مردم بوتگ کہ آئیءَ نوک باھندیں ورنا سکین داتگ اَنت کہ بوہان اَنت ءُُ شاعری بہ کن اَنت اگاں مرچی استاد ءِ شاعری ءَ بلکیں ما عطا ،بشیر ،منیر ءُُ قاضی ءِ لڑ ءَ میار اَنت بلئے واجہ ءِ شاعری انچو بد اوں نہ اِنت کہ وانگ مہ بیت ۔لبزانکی پڑ ءَ واجہ ءَ گیشتر شاعری کتگ بلئے شاعری ءَ ابید تاک ءُُ ماھتاکاں واجہ ءَ بازیں نبشتانک ءُُ آزمانک اوں راہ داتگ اَنت ۔انوں ہمے سال ءَ واجہ ءِ یک گدارکے ’’ نازی بہرام‘‘ چہ بلوچی اکیڈمی کوئٹہ ءِ نیمگ ءَ چاپ ءُُ شنگ بوتگ کہ آئیءِ گدارکاری ءَ سہر ا کنت ۔بہر حال اے درائیں گپ استاد حیات ءِ کر دءُُ کتہ کاری ءَ سہر کت نہ کن اَنت ءُُ پرچہ اے ھبر یک نودربرے ئیگ اَنت ءُُ مرچی باندہ ءَ ایوک ءَ نام چارگ ءُُ چیز دوست کنگ تری آھانی تہا شری یے مان بہ بیت یا مہ بیت بلئے استاد ءِ کتہ کاری چہ لبزانک ءِ چمان اندیم نہ اَنت ءُُ زندگیں لبزانک وتی کتہ کار ءُُ لبزانتاں بہہ بے ھال نہ کنت ءُُ استاد حیات لبزانک ءِ تاکاں دائم است ءُُ نمیران اِنت ءُُ ہردے کہ تربت ءِ تہا ادب ءُُ لبزانک ءِ گپ بیت استاد ءِ نام گوں شرپ پیسر گرگ بیت۔
زندگی ءَ کس دپی جستے نہ کنت
رند ء من ماریت منی بیگواہی ءَ
