من تبک ءِ تہا نشتگ اَت اوں ءُ دیوالءِ سرءِ گوْنڈوانی کشتگیں لکیراں چارگءَ اَت اوں، ہمے دمانءَ گوْنڈوےءَ گشت جمبر گرْندگءَ اِنت ، من کہ دریگءَ چہ ڈنّ سر کشیت آزمان جمبراں سرجمءَ بشانگ کتگ اَتءُ بازیں کسےّ موسمءِ وشیءَ اے دیم ءُ آ دیم تچ ءُ تاگءَ اَت ۔ من کہ تبکءِ دپءَ اتک اوں چاراں دیمءِ برانڈہءِ دیمءَ مئے تبک ءُ ہپتءِ گونڈو لیبءَ اَنت من کہ دیست منی دوستگیں ہم ہمیشانی تہا گون اِنت ءُ موسمءِ وشیاں گار اِنتءُ وتئی تچ ءُ تاگءَ گشئے جمبراں ژانبلینگءَ اَت۔ من کرشی یے زرت ءُ تبک ءِ دیمءَ جت ءُ ہمشانی لیبءَ گوں مشکول بوت آں۔ من بس ایوک ءَ ہمائیءَ را چم سک دات اَنت ۔ آ اولی رندءَ من لیبءُ درْیک بندوکائی ءَ دیستگ اَت، ساریءَ بس سڑیانی سرءَ ھیر آیگءُ لیکپگءَ ۔۔۔۔۔۔
جمبرءِ گوْات کشگءَ اَت کمو سارت ئےِ ہم کتگ اَت۔ بس ہمے امیتءَ نشتگ اَت اوں کہ کدی آئیءِ سرءَ چہ گشان بہ کپیت ءُ من دلبندءِ بہشتءَ ندارا بکناں، پہ من ھر زالءِ دلبندءِ ندارگ چہ بہشتءَ کم نہ اَت پدءَ آ وَ برفی کپے اَت۔ سرءِ جتگیں انّیاں گوں آ چہ ھوراں ھچ کم ترِ نہ اَت۔ منءَ کدی کدی گمان ہم بوتگ کہ ھدا ءَ لستیں ھور ردیءَ زمینءَ را داتگ ءُ چماہاں یکے ہمش اِنت۔ آتچءُ کائی لیبءَ ات اَنت۔ ہمے دمانءَ گر) ہما کہ باکیانی رندءَ کپیت )آئیءِ دُمبءَ کپتگءَ آ وتئی رکگءِ ھاترءَََ تتک ءُ شت چبراستیءِ پشتءَ ، گر اے دیم بوت ،آدومی دیم چبراستی توک ءَ گٹیت ہمے چبراستیءِ چپ ءُ چاگردءِ اینگر ءُ اَنگرءَ ساہتے شت۔ آئیءِ چمپل در اتک ءُ گرگ بوت۔ منءَ سک تور اِتءُ گشت کہ نو اے کجا شمارا گپت کنت۔ دریگتیں من چپراستی بوتین اَت آںءُ ّ پداآ چہ گرءِ دز جنگءَ رکینت ایں۔
تو وتی چمپلاں کش ترا تچگ نیلنت شاریءَ آئیءَ را دورءَ چہّ آواز داتءُ گشت۔
آئیءَ تچکءَ ھو کت۔ منی دلءِ دریکگ گیش بوت اَنت۔ آئیءِ پکُییں پاد کجاءِ اے زمینءَ سہگت کن اَنت ، جاگہ پدا سنگ اَت۔ آ ھالءِ کرءَ شت کہ ہمودءَ باکیانی چمپل ھیر اَت اَنت۔آئیءِ بندی چمپل اَت اَنت۔
جلدی کن تئی وَ چمپل پچ نہ بنت پدا شاری ہما جاہءَ چہ آواز دات ءُ گشت۔
آئیءَ چمپل کش اِ ت اَنت۔من ہمے ندارگءِ تہا گار بوت ءُ جیڑگءَ اَت اں کہ شاری گندئے بگشیت گشانءَ ھیر کن تر اتچگ نیلت۔۔۔۔۔۔۔
ّّّآئیءِ پاد سہُریں ناکن رنگ جتگ ات اَنت ۔ پاد چو کُشءَ اَت اَنت۔ من ہمے ساہتءَ وت سرءَ وتئی کشءِ گوْنڈو ءَ را گشت کہ تو کدی کُش وارتگ ؟گوْنڈوءَ نہ کت ءُ گشت تو گنوکءِ وتسرءَ کُشءِ وارگ ءُ نہ ورگءَ جستءَ ئے۔ لیب پدا بندات بوت آ گر ءَ اے رندءَ ۔ تیز تچگءِ ھاترءَ وتئی گشان ئےِ شر مانپوشتگ اَت۔ گشانءِ ترْندیءَ آئیءِ انارکُ سہر ترِ کتگ اَت اَنت۔ شما جاڑی اِت بیا ایں؟آئیءِ آواز داتءُ گشت۔ شاریءَ ھو کت۔ تچگ بندات بوت۔ آئیءِ اولی رنداَت کہ شپادیءَ تچگءَ ات۔ بازیں جہدءَ پد ہم کس اِش گپت نہ کت۔ سک دم اِش برُتگ اَت ۔ منی دلءَ اَت پاد کایاں شمیں شاریءِ جندءَ گراں دستءَ دیاں بلے۔۔۔۔۔پدا گڈی رند ءَ کہ تگ ئےِ بست شاریءِ رندءَ۔ شاریءَ گشئے بال کت شوم سک تیز اَت بلے ہمے ساہتءَ شاریءِ دیمءَ گونڈوے اتک ءُ شاری گر گ بوت۔ آ سک گل بوت کندگءَ اَت بلے سک ھسیک ات ھچگی نہ اَت ۔
شاری ھالءِ کرءَ شت ءُ گشت ریڈی؟ ۔۔۔۔۔ من پیداک اوں۔
آئیءَ گٹان گٹانءَ گشت الّے کمو بوشت من سک دم برتگ، کمو دم کنی۔۔۔۔۔ بلے شاریءَ گشت نہ زانءَ ما دم نہ برتگ۔ لیب پدا بندات بوت ۔ جمبر سک سیاہ اَت ترمپ ترمپ اَت ، لیب ات۔ چبراستی گونڈوہاں پہ آیانی گاڑیءَ توار کنگءَ اَت، دیگہ یکے برانڈہ ءَ روپگءَ ات۔ من زانت نزیکءَ بیت منءَ پادکنت ءُ گشیت پادءَ من جاگہءَ روپگءَ اوں۔ منی ہمے ھیالانی تہا شاریءَ یکے گپت۔ نو لیب سک گرم گپتگ اَت۔ آئیءَ وتئی گشانءَ را پچ کت۔ گر ءَ گرِ بست آئیءِ دمبءَ بلے آ تتک دیم پہ کارگسءَ ،گر ءَ یل داتءُ آُ رکیت۔ سک گل اَت بچکندگءَ ات۔
بتچ بتچ کشت ئےِ تراآئیءَ شاریءَ را کوکار کت ءُ گشت۔۔۔۔۔
بلے شاری پدا گرگ بوت۔ آئیءَ تور اِت اے ھاترءَ کہ شاری منءَ گیپت۔ شاری شاری ۔۔۔۔۔آوتسرءَ کوکارءَ اَت۔ھور نو تیز ات۔ جاگہ شرآپ ات۔ درْیک ءُ دور ایشانی گیش بوت اَنت ہمے دمانءَ آئیءِ گشان گواتءَ پنچگءَ کت ءُ کش اِت گشان داں نیمءَ جلءَ اتک بلے پشت ائےِ پر اَت ۔ گوات گوںآئیءِ زلفاں لیبءَ ات۔ گشان ھور ءَ تر کتگ اَت آ بے وار اَت گوں گشان ءَ بلے ھیر ئےِ نہ کت دم پہ ساہت سرءَ چہ شیترت۔ گر آئیءِ دُمبءَ کپت تگے آ ءُ تگے گر تگے آ ءُ تگے گر۔۔۔۔۔ گرءَ راسینت آئیءِ گشانءَ را گپت گشان ئےِ سرجم ءَ شیتریت ءُ کپت۔ بس من ہمنچوک ءَ چماں پہ آئیءِ دلبندءِ بہشتیں بہارگاہءَ شانک دیگءَ اَت آں، انچو شاری پاد اتک ءُ اوشت آئیءِ دیمی نیمگ سرجمءَ اندیم بوتءُ ۔۔۔۔۔۔ پہ من دنیا تہار بوت من دست کرشیءَ سرءَ زور داتءُ شاریءَ را دات ءُ پلینڈ کت۔ داں من اوشتات آں آئیءَ گشان چست کت ءُ سرءَ کت۔ بس یک بزیں مودے آئیءِ سہُریں انارکانی سرءَ انچو ھیر اَت گشئے کسے ءَ سیائیں ندّے ءِ سرءَ لیکر کش ایتگ اَت ۔ منی اوشتگءُ اے رنگءِ چارگءَ چبراستی ھیران اَت۔ بلے آئیءَ زانت کہ۔۔۔۔۔۔۔شما مرچی لیب کن اِت، من شاریءَ را دومی روچءَ کنٹینءِ دیمءَ دیست ءُ جست کت۔
ھو کناں بلے۔۔۔۔۔۔۔ آ نہ اتگ مرچی ۔من
شاری ءُ ۔۔۔۔۔۔۔۔