باز براں دل گیشت کہ ہرچ راستی یے کہ تو زان ئے آ درائیں گپاں گوں پہکی ءَ درشان بہ کن ،بلئے رند ءَ گیر کیت کہ من کجام شہر ءِ نندوکاں ،اے شہر ءِ مردم کر،کور ءُُ گنگ اَنت۔بلکیں چہ ایشاں گیشتر بے مارشت چو مردگانی پیم ءَ زندگی کنگان اَنت گڈاں چشیں مردمانی نیام ءَ راستی ءِ بے ارزشت ءُُ بستار۔آہاں چوں دنیا ءِ چیر ءُُ سراں چے کار ،ہرکس و تی جند ءَ بزانت ءُُ بس،دومی ءَ گوں کس ءَ ہچ سروکار نیست انت ۔گڈاں چشیں قوم ءُُ راج پرچہ پدمنتگ ءُُ لگتمال مہ بیت؟ چشیں قوم پرچہ غلام ءُُ بزگ مہ بیت ؟ چشیں قوم پرچہ گوں ظلم ءِ زندان ءَ مہ بیت؟دپتراں نکش انت کہ ہما راج ءَ را کہ دل پہکیں سروک نہ بوتگ آ مرچی نیست اَنت ،کس آہانی نام ءَ نہ گپت ۔ زوت یا دیراں بلئے مئے ھال اوں ہمے وڑیں قوماں شمار بیت ۔اگاں مئے کرد راست نہ بوتاں ۔اگاں ما دل ءُُ دپ یک نہ کت اَنت ،اگاں ما وتی پاد کشی یل نہ دات ءُُ ہمے ڈول ءَ یکے دومی ءِ پوچکان بوتاں داں ہمے گار ی ءَ کس داشت نہ کنت ۔انچو گشنت کہ مردم چہ وتی ردیاں ہیل بار ت بلئے مئے جاور ایش انت کہ ما چہ وتی ردیاں گیشتر ردی کنگ ءَ اَنت ۔است ءُُ شریں کاراں دست ء وت ھراب کنگ ءَ دزگٹ اَنت ۔تری ہرچ پڑ بہ بیت ،شانک چماں ءُُ شر بچار کہ مئے راج ءَ کجام پڑ انت کہ شر انت ءُُ ماگشت بہ کناں اے پڑ پہک ءُُ تچک انت ؟ یکے ءِ نام ءَ نبشتہ بہ کن۔۔۔۔؟ گڈاں آ قوم ءِ کہ درائیں پڑ ءُُ بہرگ پہک ءُُ تچک نہ اَنت آ راج چتور دیمروئی ءِ کنڈاں سر بوت کنت ؟ پیشی مردماں گشتگ کہ ’’آپ پہ منتگ روگِن نہ بیت‘‘۔ مئے راج ءِ مثال ہما آپ انت کہ ما اِش منتگ ءَ اَنت بلئے بیھال چرے گپ ءَ کہ ڈوڈک ءَ را شیر ءِ بدل ءَ آپ مان ۔۔۔۔۔اد ءَ منا واجہ سنگت رفیق ءِ یک اردو نظمے ءِ گڈی بند یات پیداک اِنت کہ
بے خبر اس بات سے
کہ ڈرائیونگ سیٹ خالی ہے
ھو مئے راج ءِ اوں ڈرائیونگ سیٹ خالی انت ،نوں ہما سواری کہ بے ڈرائیور انت آکنڈے ءَ نہ کپیت دگہ چون بیت۔پمشکا مارا لہتیں ڈرائیورانی عاجت انت کہ مارا چہ کنڈے ءَ بہ رکینیت ،مارا مئے منزل ءَ سر بہ کنت ۔بلئے آ ڈرائیور کئے بیت؟ کس اے ڈبہ ءِ زورگ ءَ اوں ساڑی نہ انت بس دیوان ءُُ مجلساں کوکار ءُُ جگّہ کنگ ءَ دراہ ساڑی انت ،ہرکس گیشت من وت اوں آ ڈرائیور نہ بئیں ءُُ دومی ءَ اوں نیلیں۔۔۔۔۔! اے ڈول ءَ گڈاں چون بیت ۔بائد ما اے امیت ءُُ اے ودار ءَ مہ ننداں کہ دگہ یکے سرے چو میر چاکر خان ءُُ میرنصیر خان ءَ ودی بہ بیت کہ راج ءِ مہار ءَ دست ءَ بہ کنت ءُُ مارا دیمروئی ءِ منزلاں سر بہ کنت ۔میر چاکر ءُُ میر نصیر آسمانی مردم نہ بوتگ اَنت بلکیں آ اوں منی ءُُ تئی ڈولیں انسان بوتگ اَنت وھدے آ یک راجے ءِ دیمپان بوت کن اَنت گڈاں من ءُُ تو پرچہ بوت نہ کنیں ؟؟؟ بلئے بے شونیں راج ءُُ زبان ءِ مردم دائم بے شون بیت انچو کہ سید ءَ گشتگ
راجے کہ بہ بیت گنگ نہ مانیت نہ مانیت
مانیت پہ ادارکے بزاں زندگ ءُُ مُردار
اے گال سید ءَ انچائی ءَ نہ بستگ بلکیں آئیءَ زانتگ کہ مئے راج ءِ مہلوک انچش انت ،ہرچی بیت بہ بیت،اگاں لٹ وتی سرا نہ انت گڈاں درد اوں نہ بیت ۔دومی ءِ درد ءِ ماروک انگت ءَ اے راج ءَ ودی نہ بوتگ ۔اگاں چشیں درد ماروکے بوتیں داں ما دیری یک منزلے ءِ واہند بوتگ ات انت ۔
