آپدا شت ءُ پرائی ءَ دگہ سوگاتے آورت ے ءِ ۔پہ راز ءُ پہنیامی ہنچو راز پہنامی کہ آئی ءَ اے گپ گوں وت ءَ ہم نہ کت ۔اے رندی آسک وش ءُ راز ی اَت ، آئی ءَ باگ ءُ روچ سک گیر ا تک اَنت بلے ادا پرائی ءِ وشءُ شادمانی ءَ دگہ چز بازاَت آئی ءَ انا گت ءَ اے راز ءِ سماکپت کہ اے تر سناکیں تہاریانی ملک ءَ آئی ءِ زور ءُ طاقت چی ؟ آوتی باتن ءَ چہ آئی سوگاتاں سک وش ءُ رازی اَت ءُ آئی ءَ آئی ءِ وت ءَ رازی ءُ وشاں کنگ سک دوست بوت ۔آپرے کار ءَ سک ابکہ ءُ حیران اَت کہ اے مزنیں ملک ءِ بادشاہ چوں آئی ءِ رندگیری ءَ کنتءُ پرائیءَ دلاپ اِنت ۔ہمیشی ءِ ہمرائی ءَ آاے گپ ءَ ہم پرامو ش نہ اَت کہ وھدے آگوں وتی اپس گاڑی ءَ چہ ھو نڈ ءَ در کپت گڈا آئی ءَ چوں ترس اِ ت ۔آئی ءَ آئی ءِ بر زیں بالاد گوں سیاھیں پو شاکاں سک دوست بوت ، آئی ءِ مزنیں کو پگ ، بے تاھیریں دست ءُ نا امیتیں سیا ہیں چم سک دوستناک اَت اَنت ۔بلے وتی آئی ءَ رابے نہ کنگ ءِ زور ءُ تاکت ءَ شری ءَ سر پد اَت ، پمیشکہ آئی ءَ آمدام مان بست ، شگاں ءُ پیگو ر کت ءُ دژمان دات۔ آئیءِ اے کاراں آگیشتر دلسیاہ ءُ ناامیت کت آئی ءَ ہچ وردن وتی دپ ءَ نہ جت ۔
حادثءَ آئی ءَ راورگ وارینگ ءَ وتی درائیں زور جت اَنت ۔ آئی ءِ بُرچی پاناں دنیا ءِ وش تریں ورگ ءُ وردن جو ڑ کت اَنت ءُ آئی ءِ کا رداراں آئی کر ءَ بُرت ءُ سرکت اَنت بلے آئی ءَ ہمے پیش داشت کہ آدلگوش نہ اِنت ، وتی من ءَ آئی اے وردن ہچبر بو نہ چت اَنت بلے وھدے وشیں وردنانی بو ءَ لو گ سر ا ذرت گڈا گشے آئی ءِ شُد گیشتر بوت۔ آئی ءَ سوگند وارت کہ آاے وردناں دپ نہ جنت تاوھدے آیکبرے وتی مات ءِ کر مرروت ءُ آئی ءَ گنداِت ۔ آآئی ءِ رازی کنگ ءَ سوبین نہ اَت آوتی ماڑی ءِ پیش گاہ ءِ تہا ء یں کنجےءَ نشت ءُ آئی ءَ راپہ کشگءَ لہتیں گچینیں توم دات ءِ لہتیں جاتوگی پل ۔ کہ آھانی کشگ ءَ روچ ءِ زلورت نہ اَت آئی ءَ سیاھیں گلابے ءِ نوکیں تہرے کشت آئی ءَ کٹینگ آلکو ، پژو ءُ ُ پترونک کشت ۔آئی ءَ آئی ءَ ایک کسانیں بچکے دات کہ آئی باگ ءَ گوں آئی ءَ کا ر بکنت اے سکیں کار زا نتیں اَت پر چکہ آیک نو کیں رو حے اَت آوش تب ءُ وش روحیں بچکے اَت ہم ۔بلے آئی ءَ چاراِت کہ آئی ءِ چم سک ڈلگ اَنت ۔آئی ءَ ہچ پیم ءَ نزانت کہ اے ہما بچک اِنت کہ آئی ءِ مات آئی ءَ را ’’گری کُڈ ولے ‘‘ کتگ اتءُ شاھینے ءِ دپ ءَ داتگ اَت ،بلے بچک ءَ شر زانت کہ آکئے اِنت ؟ آئی ءِ کر ءَ نوں شاتکامی ءِ دگہ کا ر ہم ہست اَت انت ۔ آئی ءَ بہشت ءِ اے باگ ءَ ترءُ گرد سک وش بوت آئی ءَ گلباگ ءَ گوں ساھگاں ناچ ءُ چو گان کت ۔
آئی ءَ دلوارگی ءَ مردم دیست اَنت سک وش بوت پہ گچین ہما مر دکہ گا ڑوک ءِ تیلانک دیاں کت ءُ کوہ سرابر ت بلے پدا بن ءَ آتک ۔آئی ٹینٹا لس ءِ را ہم بزگ بوت ءُ وھدے کہ کس گنندگان نہ اَت آئی ءَ وتی چنکاں آپ مان کت ءُ آئی ءَ دات ءُ آئی ءَ مدام گوں وشی گرانیں ناامیتیں توار ءَ آئی ءِ منت گپت ۔ بلے وھدے کہ آشت اے پرائی ءَ گنتریں ساھتے اَت ۔ آئی ءَ زانت کہ آپدا آئی گیر ینارایت۔ امیت ہمے شہم ءَ آئی ءِ چکاس ءِ تہاری و دینت ۔
ایشی ءَ ابید آئی ءَ وتی باگ سک دوست بوت ءُ اے ہما اَت کہ آئی ءَ وتی گیشتریں وھد ہمیدا گوازینت پر چکہ آسک زار اَت آئی ءَ نزانت کہ چوں بکنت ءُ آئی ءَ نہ لوٹ اِت کہ حادث آئی ءَ چشی ءَ بگند اِت آئی ءَ زانت کہ اگاں حادث آئی ءَ ہنچو بے واری ءَ بگندایت گڈا آئی ءِ وش رازی کنگ ءَ گیشتر جہد جپاننت ءُ آئی ءَ گیشتر شات کامی ءِ موہ دنت ءُ پرائی وش تریں چیز ءُ سامان کارایت ۔
یک نیمروچے ءَ وھدے آوتی باگ ءَ اَت آئی ہما کسانیں بچک درچکانی پشت ءَ اندیمی ءَ چزے ءِ ورگ ءَ دیست اے یک سہریں میوہ یے اَت کہ آئی ءِ آپ ءُ شیرگاں ورگان اَت بچک ءَ وھدے آدیست گڈا کندان ءَ آئی ءِ کرءَ اتک ، آئی ءِ دپ چہ میوہ ءِ آپ ءُ شیرگاں مین اَت وھدے بچک ءَ میوہ اَت ۔ ’’ما ایوک ایں ‘‘بچک آئی ءِ گوش ءَ گشت ’’ادا تراکس نہ گند ایت ‘کس سر پد نہ بیت ۔ نو ں ایشی ءَ جلدی بوز
