نگدکارے مئے اوں ساچشتاں پہ چاڑے سَیل کنت
جھندم چہ سوج ءُُ سرا مارا شگانے اوں نہ جَنت ‘
اے ھبر یاد دارگی اِنت کہ بلوچی شعری لبزانک ءِ تہا منظور بسمل ءِ یکتاہ ءْ جْتائیں نامے ءِ واھْند اِنت “آپرنگ ” ءَ بگر داں ” ساھار ” ءَ کہ منظور بسمل ءِ نوکتریں کتابے پرے زوتّاں چاپ بوتگ، وتی یک نوک ءْ جتائیں درشان دابے ءِ جْھت ءَ دیم ءَ اتکگ ءْ روان اِنت منظور بسمل ءِ سرا اِے الزام اوں جَنگ بوتگ کہ نوکتریں شعرے نزور اَنت چہ کوھنیں شعراں آ ھمے گوش اَنت کہ ” آپرنگ ” ءِ مٹ ءَ نیا اَنت ءْ نہ اْوشت اَنت منظور مئے اھد ءِ شاعر اِنت آ زندگ اِنت ءْ اے اْمید دارگ بیت کہ دیمتر ءَ بلوچی ءَ دگہ آپرنگے دَنت ءْ اے ھبر اوں یاد دارگی اِنت کہ منظور بسمل ءِ ” تھنائیں شعری کتاب ” آپرنگ ” وت پہ منظور بسمل ءِ زندگ بوھگ ءَ بس اِنت اے اوں نہ انت کہ آدگہ کتاب بے درد اَنت یا وانگ ءِ لائک نہ اَنت ا ما اے ھبر ءِ منّوک نہ ئیں آ انسان ءِ جاور ءْ ھالاتانی رِشتگ ءْ اثر الم تخلیق ءَ مْتاثر کن اَنت آ جاور ھما داب ءَ بنت ھما وڑ ساچشت ودی بیت آ منظور بسمل کہ ملکان اَت آئی ءِ جاور سوزناک ءْ دردناک تر اِت اَنت پمشکہ آپرنگ ءِ دابیں ساچشت ودی بوت آ انو کہ ماں دراں ڈیھ اِنت ءْ دراں ڈیھی ءِ مسلہ ءْ مْشکلات مارا چارگی اَنت ءْ نوں چیزے گوشگی بیت آ پدا ھم ما کْلّی بہ چار ئیں ءْ منظور بسمل ءِ ھپت (7) ایں کتاباں دیم ءَ ایر بکن ئیں گڑا اے گوشگ الّمی ءَ بیت کہ منظور بسمل ءَ بلوچی شعری لبزانک ءَ را مزنیں راھے پچ کْتگ ءْ بازین یے آئی ءِ رندگیر اِنت ھم آ ھمے گواھی وت بس اِنت کہ منظور بسمل شعری دْرائیں تکنیک ءْ صنفاں چہ سرجم ءَ آگہ ءْ آشنا اِنت آ وتء جِند ءِ ھاسیں ڈکشنے ءِ واھْند اِنت آ اے منّگ بوتگ دومی نیمگ ءَ اے ھبر اوں بے ھال کنگی نہ اِنت یک زندگیں ساچشت ءِ بْنیادی چیدگ چی بہ بیت آ ما پپ درور سید ھاشمی ءِ ساچشتی توان ءْ تاگت ءَ بچار ئیں تہ ھمے پدّر بیت کہ سہد ھاشمی ءِ گورا تخلیق ءِ تسلسْلیت نہ پْروشیت آسیدھاشمی ءِ تو اولی شعری کتاب ءَ بْوان ئے ءْ پدا ھپتمی کتاب ءَ دست بجن ئے گڑا المّ تء مجگ ءَ اے ھبر نِند اِیت کہ ھو آ سید ھاشمی ءِ ساچشت دیم ءَ روان بوتگ اَنت آ بلے منظور بسمل ءِ گورا چو نہ اِنت آ تو بسمل ءِ اولی کتاب ” آپرنگ ” کہ بْوان ئے گڑا ترا ھمے مارِشت دل ءَ کئیت کہ ایشی ءَ چہ وشتریں کتاب نیست ءْ چْنت رَند ءَ بْوان ئے یے، ھما لزّت انگت نہ پْروشیت ءْ پدا تو بسمل ءِ ھپتمی کتاب ءَ بْوان ئے ھمے سما دنت کہ تخلیق ءِ activation پْرشتگ بائد ھمیش اَنت کہ منظور بسمل ءِ ھپتمی کتاب ” ساھار ” چہ آپرنگ ءَ تواندار ءْ جاندار تر بوتیں بلے اے چیز داں انّوگاں بسمل ءِ گورا دست نہ کپت بلے پرے ھبر ما نا اْمّید اوں مہ بئیں کہ نوں بسمل آ بسمل نہ اِنت آ منظور بسمل زندگ اِنت ءْ زندگ بات اْمید دارگ بیت کہ دیمترا مزن ءَ چہ مزن تِریں ساچشت بلوچی ءَ بکشائیت ۔
ابئید اے ھبراں کہ بْرز ءَ گوشگ بوت اَنت ما اے نگاہ ءَ اوں دیم ءَ ایر بکن ئیں ءْ منظور بسمل ءِ ھپتیں کتاباں بْوان ئیں گڑا مارا یک زندگیں ساچشت کارے گِندگ ءَ کئیت ما اِد اِے جْھد ءَ نکن ئیں کہ منظور بسمل کْجا اوشتاتگ ۔آئی ءِ ساچشتی سِنچ ءِ مْکام کْجا سَر اِنت درجہ بندی شاعری ءِ تھا نیست آ ھمک شاعر وتی اھد ءَ بیان کنت آ وتی درداں درشان اِیت آ وتء ساچشتاں پاھاز اِیت ءْ پْود اِیت شاعر اے کار ءَ الّم اِنت کہ بکنت آ وت بسمل گوش اِیت ”
من اوں شعر ءَ ھمے وڑا پْوداں
چو کہ زھگے ءَ ماس رودین اِیت ”
ما اِد ءَ تھنا ساھار ءِ شعراں کسانیں چمشانکے دے ئیں ءْ اگاں راستی ءَ بلوٹ ئے گڑا پہ منظور بسمل ءِ شعرانی رِیس ءْ پرّیس ءَ مزنیں نقادے ءِ سک درکار اِنت آ انچو کہ اے آر داد ساھب اِنت ءْ اے دگہ نقاد اَست اَنت
