شاعر مر اَنت قفیر مرانت نیکہ جار بیت
آ کہ دمے مگندیت اے دنیا تہار بیت
استیں زبان گوہرے دانکے شوہاز ءُُ بیا
مئے گنگی سنگے موم بہ بیت نی تئی کار بیت
درچکے زبہریں سوتے ءِ موتک ءَ روا نہ کنت
بے آپی انچیں زہرے کہ ہرچیز گار بیت
زرکور بات تئی ارسان وتی باتن ءَ مکن
مرگے سچات زلف ءِ تئی چولاں ہوار بیت
پلاں صلاہ جتگ بلئے دمکاں نہ من اِتگ
عالمؔ داں نئیت چو کجا مارا کرار بیت
