۷ اپریل جمعہ ءِ روچ ءَ من سٹلائٹ ٹاون فیڈرل لاج کوٹی نمبر ۱۱۶ ءَ وش واب اِتاں کہ منی گوانکو ءَ توار کت ۔من چم پاچ کتاں ءُُ چارت کہ خان محمد اِنت ۔من فون زرت ،آئی ءَ گشت کہ ریاض دوشی چہ حب ءَ دراتکگ بلئے انگت ءَ لوگ ءَ سر نہ انت ۔آئی ءِ موبائل ہم بند اِنت ۔تو باریں جست ءُُ پرس بکن ءُُ آئی ءِ حال ءَ بگر کہ ریاض ءُُ نعیم کجام کمپنی ءِ بس ءَ گون اَنت ۔‘‘ من آئی ءَ را تسلہ دات کہ من جست کناں پدا شمارا اھوالاں دیاں ۔منی گوانکو ءَ را وَ زر مان نیست اَت منی وتی کوٹی ءِ سنگت مجاہد ءَ پاد کت ءُُ آئیءِ موبائل ءَ چہ برکت ءَ کال کت ریاض ءُُ نعیم کجام بس ءَ دراتکگ اَنت لوگ ءِ مردم پریشان انت آہانی نمبر بند اَنت۔ برکت ءَ گشت کہ من معلوم کناں پدا تران ھال کناں ۔ہمے گپاں من واش روم ءَ شتاں کہ دست ءُُ دیمے گراں ۔اے سہت ءَ کہ من چہ واش روم ءَ دراتکاں مجاہد دروازگ ءِ دپ ءَ اوشتاتگ اَت آئیءَ من حال دات کہ برکت ءَ فون کتگ ءُُ گشتگ کہ ریاض ءِ بس کپتگ۔۔۔۔۔ اے گپ ءَ گوں منی جان ءِ واک ہلاس بوت،من پہ گنوکی برکت ءَ پدا فون کت آئیءَ گشت کہ ہو ایشانی بس سہبی لک پاس ءِ راہ ءَ کپتگ۔من کمپنی ءَ فون کتگ آگشیت اگاں شمئے مردمے مئے شاندار بس ءَ گون بوتگ ٹپی ءُُ بیران بوتگیں مردم کوئٹہ سول ہسپتال ءَ برتگاں ۔من روگ ءَ اوں ہسپتال ءَ تو ہمود ءَ بیا ۔فون کٹ بوت ۔منی دست ءُُ پاد اے وہد ءَ لرزگ ءَ اِتاں گشئے زمستان بہ بیت ۔من کوٹے گورا کت ءُُ منی ہمبل شعیب ءَ چہ واب ءَ پاد کت گوں من بئیت گوں ما دوئیں ما گنوکی چہ کوٹی ءَ درکپتاں ۔خان محمد ءِ فون اتک کہ جلدی جلدی سول ءَ بیا اِت ِ ما رکشہ ئے گپت ءُُ سول ءَ سربوتاں ۔ ہسپتال ءِ گیٹ ءِ دپ ءَ مزنیں ایمبولینس گاڑی یے اوشتاتگ اَت ءُُ چیزے میڈیا ءِ گاڑی ہم اوشتوک اَت۔ما جلدی جلدی ایمرجنیس وارڈ ءَ شتاں منی چم ریاض ءِ مات ءَ کپت اَنت کہ گریوگ ءُُ زار اَت۔ ءُُ دومی نیمگ ءَ ایمبولنس آیان اِتاں ءُُ اسٹریچرانی سرا ٹیپں مردماں ہمے ایمرجنسی وارڑ ءِ تہا آرگ ءَ ات ۔ہرنیمگ ءَ گریوگ ءُُ زاری اَت من ہمے وارڈ ءِ گیٹ ءِ دپ ءَ اوشتاتوں ءُُ ٹپی بوتگیں مردماں یک پہ یک چارگ اِتوں کہ ریاض بلکیں ہمے ٹپیانی تہا بہ بیت۔دومی نیمگ ءَ چیزے اسٹریچرانی سرا مردم اِتاں کہ ایشاں ایدھی چادر پردیئگ بوتگ اَت بزاں اے بیران بوتگ اَنت۔من ریاض ءِ مات ءَ را گشت کہ دعا بکن اللہ خیر ءُُ وشیں حالے بیارت ۔ بلئے آ گریوگ ءَ اَت ءُُ من ءَ گشگ ءَ اَت منی زہگ گار انت آئیءَ فون بکن ۔من آئیءَ را گشت کہ تو ہمدا بہ نند من راہیں وارڈ ءِ تہا چاریں بلکیں ہمود بہ بیت۔کمو دیم ءَ ریا ض ءِ پس اے دیم ءُُ آدیم ءَ تچان اِنت ءُُ ہر دو نیمگ ءِ مردماں یک پہ یک چاران اِنت ۔آ چہ گماں سبز تر اِتگ اَت ۔برے اے کوٹی ءُُ برے آ کوٹی اَت۔۔۔۔ من ءَ دست سر اِتاں گشئے منی پاد یکے ءَ داشتگ اَنت ۔خان جان اتک ءُُ ریاض ءِ مات ءَ را گشت کہ من سجائیں مردم چار اِتگ انت منی زہگ گون نہ اِنت تو مہ گریے دعا بہ کن۔من خان جان ءَ گشت کہ تو مستونگ ہستپال ءَ فون بکن چیزے مردم ہمود ءِ ہسپتال ءَ ہم برگ بوتگ اَت ۔ریاض جان ءِ مات ءَ وتی موبائل ءَ من دات کہ ریاض ءَ فون بکن بلئے آئی ءِ نمبر بند اَت آ ہمک دمان گریوگ ءَ منی زہگ منی چک کجا شت۔۔۔
ایمبولنس یک پیم آیان اِت ءُُ ٹپی ءُُ بیران بوتگیں مردمانی بر آر اَت ۔ما اے دیم ءُُ آدیم ءَ ریاض ءِ شوہاز ءَ ،اے کوٹی ءُُ پرا کوٹی اِتیں۔من کمے شتاں دیست کہ نعیم اِنت یک تحتے ءِ سرا وپتگ ءُُ آئی ءِ سر ٹپی اِنت ۔دل کمو سرد بوت من آئی ءَ را جست کت ریاض کجا اِنت تئی جند چون اِنت۔آئیءَ پسو دات کہ من شر اں ،من کہ چم پچ کتاں من گاڑی یے سوار اون من نزاناں کہ ریاض کجا اِنت۔من درکپتاں گیٹ ءِ نزیک ءَ شتاں کہ دگہ چیزے ایمبولنس اتک ءُُ سربوت ایشانی تہا ہم بازیں مردمے ٹپی ءُُ باز ءَ را ایدھی ءِ چادر پر دئیگ بوتگ اَنت من ہر دو نیمگ ءِ اسٹریچرانی ریاض ءَ چار ان اِتاں بلئے آئیءِ شوہاز نہ بوت۔ریاض ءِ ماس ہم گیٹ ءِ نزیک ءَ ہمے مردم کہ بیران بوتگ اَنت آہانی پاد دراِتاں آہمے پادانی تہا ریاض ءِ چہر ءَ شوہاز گ ءَ اَت من آئیءِ کرا شتاں آئیءَ را دلبڈ ی دات کہ تو اِدا بہ نند اللہ خیر کنت دعا بکن بلئے ماس ءِ دل ءِ حال ءَ یک ماسے سرپد بوت کنت ۔من نوں سک دلپدر د بوتاں کہ بازیں ریاض چون اِنت ۔۔۔۔آ کجا شتگ خان جان انگت ءَ ہما ٹپی ءُُ بیران بوتگیں مردماں چار اَت ہسپتال مزن اَنت بلکیں دگہ جائے چیزے مردم ایر کنگ بوتگ ۔گوں ہمے حیال ءَ من تچان ءَ دیم ءَ شتاں دو بچک کہ آہاں ہسپتالی کوٹ گورا ات من جست کہ ٹپی ایں مردم کل ہمیش اَت یا کہ دگہ جاگہے انگت است آہاں گشت کہ بازیں ٹپی نیوروسرجن وارڈ ءَ شفٹ کنگ بوتگ اَنت ءُُ بازیں ٹرامانٹر ءَ شفٹ کرتگ اَنت ۔۔۔گوں اے گپاں منی جان ءِ وس ءُپ واک اتک ۔من دل ءَ جیڑات کہ ریاض ہما وارڈانی تہا بیت ۔ من دلجمی ءَ آئی ءِ ماس گشت کہ لہتیں مردم دگہ وارڈی ءَ شفٹ اش کرتگ اَنت من رواں ہمودا چاراں ءُُ زوت کایاں ۔۔۔۔ من روگ ءَ اِتاں کہ خان جان ءَ دوچار کپتاں آئی ءَ گشت کہ نیوروسرجن وارڈ ءَ من شتگاں آودا من ریاض جان نہ اِنت ۔گوں اے گپ ءَ یکبرے پدا دل جہلگ ءَ کپت ۔۔۔۔ءُُ ما ہردو واتر بوتاں ۔نوں ہستپا سک رش اَت ایمرجنسی وارڈ ءَ مردمانی یک بلائیں رشے است اَت ہرکس وتی سیاد ءُُ زہگاں شوہاز کنگ ءَ اَت۔ خان جان اے سہت ءَ یک مردمے ءَ گوں فون ءَ گپ ءَ ات کہ مستونگ ءَ بچار ات باریں منی زہگ ءَ آود ءَ نہ اِنت ۔۔۔اے دیم ءَ من کوٹی ءِ اے نیمگ چار اں اِتاں یک کوٹی یے تہا بازیں ٹپی ایں مردمے است ءُُ ڈاکٹر ءُُ نرس ہماآنی دوا ءُُ درمان کنگ ءَ اِتاں ۔ من یک ڈاکٹرے ءَ جست کہ برز ءِ فلور ءَ دگہ ٹپی است آئیءَ پسو دات کہ درائیں ٹپی ہمیش اَنت ۔نوں دوگھنٹہ ءَ برز گوستگ کہ ما ریاض ءِ شوہاض کنگ ءَ اِتاں بلئے آئیءِ گواہ انگت ءَ نسیت اَت ۔آئیءِ ماس انگت ءَ زار زار گریوگ ءَ ات ۔اے دمان ءَ ریاض ءِ مستریں برات قمبر جان اوں اتک من آئی ءَ را گوست کہ تو ماس ءَ را وتی تسلہ بدئے ۔۔۔من اے دیم ءَ ایمرجنسی وارڈ روان اِتاں ہمے نیمگ ءَ یک بورڈے جنوک اَت کہ ’’مردہ خانہ‘‘ نبشتہ اَت ۔ءُُ کان جان ہمے کوٹی ءِ دپ ءَ اشتاتگ ءُُ گریوگ ءَ اِنت ۔من کہ آئیءِ نزیک ءَ شتاں آئیءَ گوں چیہالاں من گلائش کتءُُ گشت کہ ستار جان ریاض ءَ مارا یل کتگ ۔اے گپ ءَ گشئے من ءَ کرنٹ جت منی ہوش گار بوت ۔ خان جان من یک بٹوائے شہارت آ ریاض جان ءِ بٹوا اَت کہ آئیءِ تہا آئی ءِ کارڈ ءُپ شناختی کارڈ ءُُ اے دگہ چیز مان اِتاں ۔اے بٹوا ءِ گند گ ءَ منی چم تہار بوتاں من ہمود یک درچکے ءِ چیر ءَ شت ءُُ نشتاں چم ءُُ ارسان بوتاں ءُُ من گریت آئیءِ مستریں برات قمبر جان ءُُ آئیءِ ماس ہمود اتک ءُُ رستاں نوں درائیں کہول یکپارگی گریوگ ءَ اَت دل ءَ گشت کہ برو ایشاں تسلہ دئے بلئے پادان من ہمراہ داری نہ کت من وتی جاگہ ءَ سنگ ءُُ سیا ہ بوتاں ۔من گوں گریتگیں چماں ہما بٹوا قمبر ءِ نیمگ ءَ شہارت ۔بلئے بید چہ گریوگ ءَ کسی دست ءَ ہچ نہ بوت۔آئیءِ ماس گریوگ ءَ ات کہ منی زہگ ءَ من ءَ پیش بدارات آئی ءِ بس ہمے یکیں گپ اَت گریوگ ءُُ ریاض ءِ دیدار ۔۔دومی نیمگ ءَ آئیءِ پس وتی جوان سالیں زہگ ءِ جتائی ءَ گریوگ ءَ اَت دستے سرا اِتاں ۔من بہہ گمان نہ بوتگ کہ من وتی زند ءَ چشیں بدیں روچ اوں گنداں ۔ریاض یک پر مہریں ورنائے اَت ءُُ آئیءِ ہما مہروانی ءَ مارا گیشتر دردیگ کتگ اَت۔آئیءِ درائیں یات ءُُ ترانگ یک یک ءَ دل ءَ ایرکپان اِت من اے اوں باور نہ بوت کہ آ مارا چو جلدی یل کنت ءُُ روتماہرکس وتی جاگہ ءَ پرشتگ ءُُ بے وس ءُُ بے واک اَت ہمے دمان ءَ یک کماشیں مردے آتک ءُُ خان جان ءَ ہمباز ءَ زرت ءُُ آئیءَ را دلبڈی دات بازیں گریوگاں آئیءِ چم سہر اِتاں ۔وہد گوزان اَت ءُُ خان ءِ ہم کاریں مردم یک پہ یک آیان ات انت ءُُ چیزے مئے علاقہ ءِ ہم مردم اِتاں بزاں چہ مشکے ءُُ آواران ءَ چیزے پہ وانگ ءءُُ چیزے پہ کار ءُُ روزگار ءَ شال اتکگ اِتاں ۔درائیں مردمانی چم ارسیگ ءُُ پرسیگ اتاں ۔ہماآں کہ ریاض جان ءَ زند ءَ دیستگ اَت آ گیشتر دردیگ اِتاں ۔ہما مرد کہ خان جان ءِ ہمراہ اَت آئیءِ نام حاجی سلیم اَت کہ بسیمہ ءِ نندوک اَت اے ہم خان جان ءِ ہمکار اَت نوں ایشیءِ ڈیوٹی شال اَت ۔حاجی سلیم گوں یک ءُُ دو کس ءَ مردہ خانہ ءَ شتاں ءُُ پدا واتر بوتاں رند اے وت ماں وت گپ کنگ ءَ اِتاں بلئے من سرپد نہ بوتاں ۔رندا من سر پد بوتاں کہ ایشں ایدھی رضاکاراناں جون ءِ شودگ ءُُ کفن ءِ بندوبست کرت ءُُ یک دار ءِ پیتی یے آرگ بوت کہ ہمیشیءَ جون مان کنگ ءُُ وتی ڈیہہ ءَ برگی اَت ۔آواران ءِ چیزے مرداں ایمبولنس گاڑی ءِ بندو بست کت نوں کساس روچ ءِ یک بج بوتگ اَت ۔خان جان من ءَ گشت کہ تو برو رہگاں لوگ ءَ سر کنت پدا درکپگی اِنت ۔ من ریاض جان ءِ ماس ءَ پاد کت بلئے آ ہر دمان گریوگ ءَ ات ءُُ ہمے گپے دل ءَ داشتگ اَت کہ من ءَ ریاض جان ءَ پیش بدار اِت من ہمائی ءَ چارگ لوٹان ۔ من ریاض جان ءَ دانکہ نچاراں لوگ ءَ نیاں من ریاض جان ءَ چاراں ۔۔۔۔من قمبر پہ زور آئیءِ ساڑی کت ءُُ ما شال ءِ لوگ بزاں ارباب کرم خان روڑ چلتن ٹاون ءَ رہادگ بوتاں ۔بلئے آئی ءِ گریوگ ءُپ چیہال برجم اَت ۔چہ لوگ ءَ ہسپتال ۷ءِ دور ی ۲۰ منٹ بوتگ اَت من راہ ءَ آئیءَ را دلبڈی دات کہ تو وتا مستر کن لوگ ءِ کستریناں دلبڈی بدئے ۔ریاض ءِ کستر یں برات امجد جان کہ دہمی کلاس ءَ وانگ ءَ اَت منا دو سے رند ءَ فونے کت کہ ریاض جان چون انت بلئے من ہچ نہ گشت بلکیں من گشت کہ آئیءِ سر ٹپی انت ۔۔۔۔۔ما وہدے کوٹی ءَ سر بوتاں گڑا ریاض ءِ گہاراں وہدے وتی مات گوں گریوگ ءُُ چیپہالاں دیست گڑا منا جستے کت ستار منی برات کجائیں انت ۔۔۔منا ریاض جان ءِ ھال ءَ بدئے۔۔۔منی برات چون بوت۔من دیم گوں کوٹی ءِ تہی نیمگ ءَ داتگ وتی ارس پہک کتاں ءُُ دل ڈڈ کت کرت ۔امجد جان دلبڈی دئیگ جہد کت کہ کسانیں زہگے دل ترک بیت ۔من آئیءَ را گشت کہ پریشان مہ بوت آ خاموش ات وتی ارساں پہک کنگ ءَ ات ۔من قمبر ءَ گشت کہ تو وتی ماس ءُُ گہاراں دلبڈی بدئے من واتر ہسپتان رواں ۔من ءَ چہ حب ءَ اشرف ءِ فون اتک کہ شما درکپتگ ءِ کہ ناََ آئیءَ گشت کہ تو علاقہ ءِ مردماں حال بدئے بل ئے پہ مردماں جائے جوڑ کن اَنت ءُُ کل ءُُ کسارت ءِ جاہ جوڑ بہ بیت ۔ من انچو بے سمائی درکپتاں ءُُ بلئے من وتی شناختی کارڈ بے حال کتگ ات بلئے رند ءَ من وتی سنگتے ءَ را حال دات کہ منی سناختی کارڈ ءُُ جوڑے ءِ گد بیارت ۔من خان جان ءِ کرا سر بوتاں آئیءَ گشت کہ چکاں بگوش کہ شما تیار بہ بیت گاڑی یے شمئے رند ءَ کیت من قمبر ءَ اے بابت ءَ سر پد کت ۔اے سہت ءَ رفیق صاحب ءِ گاڑی اوں اتک ءُُ سر بوت ۔من ہمے گاڑی ءَ سوار بوتاں ایمبولنس ہچ پیسر آواران ءِ ہاترا درکپتگ اَت ۔نوں وہد کساس ۳ بج بوتگ اَت ۔ایمبولنس ہچ پیسر شتگ ءُُ منا فون اتک کہ منا مستونگ ءَ منگچر ہوٹل ءَ شمئے وداریگاں بیا اِت ۔ وہدے ما آھود ءَ سر بوتاں داں ایمبولنس روڈ ءِ کش ءَ اوشتوک اَت خان جان ہمود ءَ نندوک اَت حاجی سلیم ایمبولنس ءَ سوار ات ءُُ ریاض جان ءِ جون ءِ سرون ءَ نشتگ اَت ۔ خان ءَ گشت کہ شمئے پشت ءَ آہان کن اِت ایمبولنس رہادگ بوت ۔من قمبر شمش ءُپ دگہ دو گونڈل ہمے گاڑی ءَ سوار اِتاں بلئے درست بے وس ءُُ واک اِتاں ۔ من ہچ باور بوہگ ءَ نہ اَت کہ ریاض جان نیست اِنت گوستگیں روچ ءَ ما دوئیناں وٹس ءَ گپ ءُُ حال کت۔من یک پہ یک آئیءِ مہر ءُُ مردم دوستی ءِ سہت یات پیداک اِتاں منی سر جہل اَت ۔ من دیست کہ آئیءَ را موبائل دست ءَ ات ءُُ ریاض جان ءِ عکس ءَ چارگ ءَ ات ۔ آ ہمے عکس ءَ برے مزن کنت ءُُ برے کسان کنت ۔ہمے عکس ءِ گندگ ءَ منی ارس درکپتاں بلئے من دیم تراینت دانکہ آ منی ارساں مہ گندایت ۔ریاض جان ءِ عکس ہمے رنگ ءَ منی دیم ءَ اَت گوشے آ گوں من گون اِنت من یات انت کہ ۱۵ مارچ ءَ شال من آئیگی ات من ءَ ریاض جان ءَ وٹس اپ کت کہ تو کدی پیداک اِت من گشت من ۱۵ تاریخ ءَ آئی ءَ گشت بیا ترا اللہ بیار اتی من جست کت کہ نوکیں لائبریری پچ بوتگ آئیءَ گشت کہ من ہمے لائبریری ءَ جوائن کتگ باز جوان انت ۔ بلئے لائبریری ءَ بغیر کارڈ ءَ پترگ نیلنت تو بیا وتی واستا ءَ انٹری کاڑدے جوڈ بہ کنت ۔من گشت کہ جنک ءُُ بچک یکجاگہ اَنت ۔ وہدے من کہ شال ءَ اتکاں داں سہی بوتاں کہ ریاض ءُُ آئیءِ مات دوشی حب ءَ شتگ اَنت ۔لہتیں روچاں رند حال اتک کہ ریاض ءِ پونز ءِ آپریشن بوتگ ۔ ن آئیءِ حال گپتءُُ داں سہی بوتاں کہ آ نوں شکر ءُُ و ش اِنت دومی شپ ءَ ریاض ءِ جند ءَ وتی اسپتال ءِ عکس پمن راہی کتگ اَت کہ پونزے ٹپی اَت ۔عکس ءِ گندگ ءَ گوں آئیءَ را فون کت من ہمے حیالانی تہا اِتان گاڑی ءَ بریک جت ءُُ من چہ ھیالانی دنیا ءَ واتر بوتاں داں ہمے گاڑی اَت کہ ریاض ءِ جونے گون اَت ۔ من دم پہ ساعت ریاض جان ءِ نند ءُُ نیاد گیر پیداک اِتاں ۔ریاض یک علم دوست ءُُ مستریں مردمانی عزت ءُُ احترام ءَ دل پہک اَت ۔آئیءِ سپتاں الم یک روچے من نبشتہ کناں ءُُ دیم ءَ کاراں ۔
نوں کساس ۱۰ بج بوتگ اَت ءُُ ما وتی جاگہ آوران ء پیراندر ءَ سر بوتگ اِت اچ ما ساری چیزے مردم قبرستان ءَ ساڑی اِتاں ءُُ گیگ ءُُ گوم بوہگ ءَ رند ریاض جان ما آئیءِ گڈی واب ءَ برت ءُُ سر کت ءُُ ما دگہ چیزے مردماں دیم پہ حب چوکی ءَ رہادگ بوتاں ۔
