چماں چہ دور ءَ دل ءَ اچ نزیکیں چندن ہست بات ئے تئی نمدی اچ منی وانگ ءَ سر جہان ءِ چار آتراپاں سر بوت ات ۔اے منی بحت انت کہ تئی اولی بندیں نمدی منی نام ءَ انت ۔تو مزنیں باگ ءِ بلبلے تو وڑ وڑیں پل دیستگ ۔
تو من ءَ بہ گش کہ سرپتگیں پل ءُُ پچیں پل ءِ بو ءُُ باس چون انت ؟ اگن ترا سرپتگیں پل دوست نہ بنت و دگہ گپے بلئے پل الم ءَ دوست بیت ۔ہمک پچیں پل بندات ءَ سرپتگینے بوتگ ۔ حبر کہ بند ءُُ پچ ات تہ مئے مردم کجا دارگ بنت ۔
منی ھیال ءَ مئے چاگرد ءَ بند ءُُ پچ ءِ فلسفہ ہمنچو دیم روکتگ چوش کہ روسی زبان ءَ گدار ءَ ماوہدے بند ءِ نام ءَ اش کنیں مارا ہچ وش نہ بیت بلئے وہدے ھبر پچ بیت مئے چم رژنا بنت پمیشا مارا ہمک چیز پچ ءَ دوست بیت ۔
پچیں دریگ،پچیں دروازگ ،پچیں چم،پچیں قبا، بلئے نزاناں پرچا مارا پچیں مردم دوست نہ بیت بلے تری ما وت پچ کتگ حئیر بند ءُُ پچ فلسفہ ءِ سر ءَ اردو ءِ مزن نامیں آزمانکار منٹو یات اتک ءُُ آئی ءِ آزمانک یات اتک کہ نام ئےِ ’’ کھول دو‘‘ انت ۔
مئے بازیں مردماں اے آزمانک اچ ہمے سرحال ءِ سوب ءَ ونتگ ۔اگاں سر حال مہ بوتیں بہ گندے کس ءَ نہ ونت ۔من ءَ پہک بیسہ انت کہ تر ا بندیں چیز دوست بیت بندیں شئیر ،ہو است بندیں آزمانک اوں است گدار ہم ۔
عطا ء بندیں شعر انت کہ پچ کنگ لوٹ انت گل خان ءِ پچیں شعر درگ لوٹ انت منیر مومن ءِ بندیں شعر انت تل تل کنگ لوٹ انت ،قاضی ءِ بندیں شعراں چماں دار ءُُ پچیناں پونز ءَ بہ جن ،قاسم فراز ،چندن ءُُ امبر ءِ بندیں شعر توشگ انت ۔
ارشاد ءُُ عارف ءِ پچیں شعر زر ءِ آپ، وارت ئے نہ کن ئے جان ءَ ششت ئے کن ئے بلے سورگ ءَ مہ ترس ترا کئے دوست بیت ؟ داد ءِ بندیں آزمانکانی مردم داں کرناں پچ بوگ ءِ ودار ءَ کن انت ءُُ غنی ءِ پچیں مردم گوات ءِ دنزان انت ترا کئے دوست بیت ؟
منیر بادینی ءِ بندیں گدار جہان ءَ تالانی ءِ واب گندگ ءَ انت فقیر عبنر ءِ پچیں حبر نل ءِ توار ءَ گار انت ترا کئے دوست بیت ؟ باز کم مردماں بندیں چیز دوست بیت لس مہلوک پچیں چیزاں دوست دار ایت ۔
سگریٹ کشکویں مردم ءِ اگاں چلم کشکویں جنکے بہ رس ایت تہ آئی ءِ بحت انت بلے اگاں ترند آب وروکیں جنکے من ءَ دوست بہ دار ایت تہ من بندیں جاہ ئے ءَ دل ءِ بندیں رزاں گوات ءِ ہلوتاں شنگ کناں ۔
چند جان۔۔۔۔۔ تو حضرءُُ سلیمان ءِ کسہ ءَ آورتگ من ایشاں نہ زاناں کہ منی بلک ءَ من ءَ ایشانی کسہ نہ گشتگ انت نے کہ من کوہ قاف ءَ زاناں کہ سیمرغ ءِ بانزلانی گپاں منی کسہ منی بلک ءُُ پشی ءِ بوتگ انت ۔منی بلک ءَ زر نہ دیستگ بلئے آئی چمانی تہ ءَ زرے بوتگ ۔
من ءَ باز براں گمان بوتگ کہ منی بلک ءَ بازیں کسہ است بلے من ءَ گشت ئےِ نہ کتگ من نی کہ حیال کناں تہ جیڑاں کہ بہ گندئے منی بلک ءِ دل ءَ ہمے حبر بوتگ کہ من ءَ اوں پچیں چیز دوست بیت بلئے آ رد بوتگ دلبریں چندن ۔۔۔
دوست دار ءَ را بندیں نمدی شتگ ءُُ وٹس ایپ ءِ ہلوت اوں بندین انت جسم ءُُ جان ءِ ہشت ہشت ءِ عکس اوں بندیں شتگ انت پچیں عکساں مئے چاگرد ءِ چنت جنک ءُُ بچک ءِ دل ءِ تل تل پچ کتگ ۔
ماں کونیں عہد ءَ اوں ہمے کردار ہمے جاور بوتگ انت اگاں تو چہ حضر ءِ جنگل ءَ در کپت ئے ءُُ سلیمان ءِ قلات ءِ ندارگ ءَ چہ دل سیر بوت شاہجان ءِ ماڑی ءِ حبر النت تہ رابعہ خضدار ی ءِ کسہ ءَ چہ بلکے ءَ گوش دار پچیں ءُُ بندیں کارانی ھال رس ایت ترا چند ن جان من پنجگوری کہر بانہ وارتگ من پمشکہ نہ وارتگ کہ اے مچ عربانی انت چند مرمدانی گشگ انت کہ چم ءِ پچی اصل زند انت بلئے من گشاں کہ دانکہ چم بند نہ بنت زندمان ءِ مول تول نہ بیت وت کشی وت زندی انت بلئے اے حبر ءَ آزمان ءَ چاروکیں مردم چون فہمت کنت ؟ زمین ءِ دلبند ءَ وپسوکیں بچانی چہال زرتوار ءَ گار بنت بلئے ہوٹلاں سر نہ بنت ۔
چند ن تو کجا کجا نہ شتگ ئے من حیراناں تار منی ماہ ءِ سر ءِ روگ ءِ ھال چو ن رستگ ھدا زانت کہ من ءَ گوات حق پر نیست باید انت منی راز پاشک ئے مہ کتیں انت حیر تو کہ سہی بوتگ ئے گڈا ترا گشاں کہ من ماہ ءِ سر ءَ شتگاں بلئے پہ جاہ منندی ءَ نہ من بس وتی زمین ءِ ندارگ ءَ شتگ انت ۔
زبیر مختار اوں ماہ ءِ سر ءَ شتگ تو پرچا آئی ءَ جست نہ گپت ؟ءُُ زبیر ءَ اوں گشتگ ات کہ من واتر بہ یاں منی زمین ءَ سمبال بلئے ما ءُُ شما زمین ءِ چے حالت کتگ ؟ من اوں واتر بوتاں بلئے تو چیا واتر نہ بے ؟ من حیراناں تو لوگ بہا کت انتءُُ پدا ہما لوگ ءَ باڑ دائےءُُ نشتگ ئے من زاناں تو ہمے امیت ءَ نشتگ ئے کہ بہ گند ئے لوگ مالک وار بیتءُُ ترا لوگ ءَ بہا دنت ۔
بلئے تو وت گشتگ کہ زمانگ بدل بوتگ اے وڑا امریکی ڈالر ءَ اوں نوں۸۰۰۰۰ پاکستانی روپی ءَ بہا کتگ نی ترا ۸۰۰۰ ہمے لوگ کہ ترا رس ایت ۔انگہ منی حبر ءَ بہ زور تو بیا خاران ءَ منی جاور نہ گیگ انت منی لوگ اوں لیلام بوگ ءَ انت بہ گند ءِ تو اتک ئے من ءَ کمک کت ءُُ ولگ منی رست اگاں تو براتی کسک نہ کن ئے گڑا پہ لالچے بہ کن چی لوٹ ایت ترا منی گورا لہتیں چیز است کہ ترا دات اش کناں لہتیں منی دست ءَ نہ انت ہاں اگن منی لوگ رک ات گڑا ہرچی لوٹ ات ترا دیاں ،خاران ءِ قلات ءَ زور ئے؟
قلات چہ بندیں کسہ ءَ پر انت من پچ کت نہ کتگ کہ منی دل نزور انت من دگرانی دستاں پروشتگیں کمانانی تواران دلگوش بوت کناں بلئے چند ے گوستیگن روچانی مردمانی دستاں پروشتگیں کمانانی توار ء رد ءَ من کوکار ءَ چہال گوش داشت نہ کناں اگاں تو عادت کتگ گڑا بیا پچ بہ کن اش ءُُ گوش دار ۔۔۔خاران ءِ ریک ءَ زور ئے ؟
ادا کرناں پیش مردمانی چمانی مروارد کل انت ۔اگاں بہا کت اش کنئے تہ دو شش انت من اوں گریبے آں من ءَ اوں چیزے بہ دئے خاران ءِ ریکاں سیمرغ و نیست بلئے خانہ خوار است اے سک برزبال کن انت بلئے زان انت کہ چم آیانی ءِ جند ءِ نہ انت مدام چماں مئے نیمگ ءَ شہار انت ہو بہ بکش من یک جگر بریں حبرے اوں ترا گش انت خاران ءِ ریکاں زامران ءِ راز وتی دل ءِ تہ ءَ بند کتگ انت اگاں تو ہمے رازاں پچ بہ کن ئے یک ماتے گوں وتی ارساں تئی پاداں شود ایت بلئے من گشاں بل کہ راز بند انت اگاں تو پچ کت تئی پاد وَشودگ بنت بلئے تئی دل ہونین بیت دگہ چے لوٹ ئے؟
ادا سنگ اون است ،سیائیں گوات اوں است ،شیشگ اوں است بلئے بہ بخش کہ منی دست ءَ نہ انت وتی وار ءَ بچارءُُ ایشانی نام ءَ بہ بگر پدا نہ گش ئے کہ خاران ءَ تئی چم گار کتگ انت ۔ منی واستا وشیں گپ انت کہ بلوچی ءِ اولی بندیں نمدی منی نام ءَ نبشتہ بوتگ تئی کستر
ایف جی فیضی