دگنیا ءِ راجدپتر ءُُ آشوبانی وانگ ءَ چہ اے گپ ہمک وہد ءَ دگنیا ءَ نوک نوکیں تحریک انت ءُُ جنز دیم ءَ اتکگ وہدے بنی آدم ءِ کرا علم ءُُ زانت ءِ شعور گیش بوت آئی نں زہم ءِ جاہ ءَ گیش قلم ءَ را ارشت دات ءُُ وتی حقانی ھاترا لوز ءُُ قلم کارمرز کرتگ انت بلوچستان ءَ نوکیں سیاست ءِ بندات کساس ۱۹۲۰ ءِ دہ یک ءَ بوت کہ آھانی سروکانی تہا یوسف مگسی ،عبدالعزیز کرد ،محمد حسین عنقا ،گل خان نصیر ءُُ دگہ ہوار انت ۔
نداتی وہد ے سیاسی سروکانی گپ ءُُ عمل ءِ تہا پرک نیست ات آہاں ہماگپ جت ءُُ آہاں عمل وانگ ءَ پیش داشت گل خان نصیر ءَ پہ وتی نظریہ ءِ ھاترا کساس ۲۷ سال زندان ءَ بوت ،یوسف عزیز مگسی دراں ڈیھ کنگ بوت ۔
عنقا ءَ وتی جونای زندان ءَ گوازینت بلئے وتی نظریہ ءَ چہ پد کنز نہ بوت ،عنقا ،گل خان، ءِ پشپدی گوں نام ءَ نہ بوتگ بلئے وہدے ما نوکیں دو رءِ گاریں راج ءِ گاریں سیاستدان ءَ جاراں اول سر گپ ایش انت کہ اے وت چہ ہندی ءُُ دری علم ءُُ زانت ءَ ناسرپدانت اے کہ راج کار ءُُ ڈگری یافتہ انت ءِ دنیا ءِ بازین علماں سرپد نہ انت ءُُ نیکہ وتی جند ءِ چاگرد ءُُ راجدپتر ءَ راجی سروکانی کرداں چہ سرپدانت ایشانی کرا کتاب پہ درور گندگ نہ بنت ۔
ایشان لہتیں گپ یات کہ ہمک جاہ ءَ جذباتی رنگ ءَ ہمے گپاں جن انت ۔انوگیں دور ءِ سیاسی گلاں چاگرد ءَ تپاک ءُُ ہوار کنگ ءِ جاہ ءَ شنگ ءُُ چانگ کرتگ ہرکس وتی مول ءُُ مردانی ھاترا چہ دومی ءَ نفرت کنت ایشاں لوگانی تہا براس گوں برات ءَ جنگ داتگ انت پت ءُُ چک وت ماں وت ءَ دلگران انت ۔ مستریں تباہی کہ ایشاں چاگرد ءِ تہا آرتگ آ ورناہانی تباہی انت ورنا یک راج ءُُ قومے ءِ بندات انت آ راج سائنسدان ،فلاسفر ءُُ زانتکاربنت ۔
بلئے مئے سیاسی سروک اے ورناہاں بدکار کنگ ءَ انت قلم ءِ جاہ ءَ ایشانی دست ءَ توپک دئیگ ءَ انت نوکیں فکر ءُُ زانت ءِ جاہ ءَ ایشانی ذہناں کور کنگ ءَ انت ایشانی گیشتر جہد ہمیش انت۔
کہ مئے نوکر ( چمچہ) yes man جور بہ بنت ایشانی ھاترا زندگ باں ءُُ مردگ بات بکن انت ایشانی سیاہیں دروگاں راست بگش انت ءُُ دیوالانی سرا دروگیں نعرہ ’’ فرندہ ءِ بلوچستان ‘‘نبشتہ بکن انت ۔اے راج کار اے گپ ءَ سرپد انت کہ اے ورنا لنگڑ ءُُ بے روزگار انت ایشانی گل ایوکہ داں لاپ ءَ انت ( لنگڑیں مردم ءِ پگر ایوک ءَ لاپ ءَ انت ) ۔
ہمے ھاترا اے ورناہانی ذہین ءِ تہا ہمے گپ است کہ ماداں ایشانی دروگیں توسپ ءُُ ساڑا ءَ مہ کن انت ایشانی کتگ ءِ سرا زندگ بات ءُُ مردگ بات مہ کنیں اے مارا نوکری نہ دئینت ءُُ مارا گژنگ کن انت ۔
دومی مستریں تباہی اے وتگڑیں راجددوست ءُُ سروکانی ایش انت کہ اے وتی نظریہ ءَ ایشاں سرا پہ زور مش انت ءُُ ایشانی ذہناں کبل جن انت ۔
اے انچو کر ءُُ کور بنت کہ ایشانی دگنیا ءِ دگہ راستی ءُپ علم ءُُ زانت گندگ ءَ نیت انت ایشانی دپ ءَ بیست ءُُ چار ساھت بس ہمے وتگڑیں سروکانی توسیپ ءُُ ستا انت گڈا ے وڑٰن بیماریں چاگرد ءِ تہا کجا زانتکار ءُُ فلاسفر جوڑ بیت کنت ؟اے وڑیں چاگر د ءَ ایوک ءَ چمچہ ءُُ دوتل ءُُ دو پوستیں مردم جوڑ بیت ۔