ہزار نازیں پہ حانل ءَ سر ءُُ چماں انت کہ وتی حیالانی دنیا ءَ ہمک ساعت ءَ گوں حانل ءِ حیالاں گوازی کنگ ءَ انت ۔چوشکہ آئیءِ حانل گلزمین ءُُ آئی ءَ دلی دوست بوت کن انت یا آپہ وتی دوست بوت کن انت یا آ پر وتی دوست ءَ گل زمین ءَ دوست داریت کہ اگاں گلزمین مات انت ءُُ آئی ءِ ہر چیز زیبائی ءُُ درور انت ہمے واب ءُُ حانل ہم بے درور انت ۔

حانلیں مسکیں ڈگار ءَ چہ ابید
ہچ ودارانی وداریگ نیاں

آئی ءِ اے شعر ءَ چہ پدر بیت کہ مسکیں ڈگار بزاں گل زمین پہ سید ءُُ حانل انت انچوش پہ گل زمین ءَ بنی آدم ءِ وجود نہ بیت اگاں حانل سر بیت گڈا سید ءِ وجود بوت نہ کنت ۔ادا گل زمین سید ءِ حانل انت کہ مسکیں ڈگار ءَ چہ ابید دگہ ہچ وڑیں دردانی ودار یک نیاں گڈا زانگ بیت حانل مہ بیت گڈا گل زمین آئی حانل انت ۔
حانل ءَ جیگ سر ءِ جالاراں جہاں جوکاریں 
من ءَ امروز ءِ چشیں چہر چکرینت نہ کنت
یاکہ 
حانل ایرجگیں زردوں کد بہ ترہ ایت 
کد بہ رکاں چہ اے گر ءُُ کشاں 

شاعر ءَ یک اندری مارشتانی دنیا یے ادا تئی نفسیات ءُُ تئی وارتگیں ٹپ ءُُ درداں وت پدر کنت کہ تو کجام زنڈ ءِ وڑالانی دنیا ءَ وئیل ئے سید ہم ہمے دنیا ءِ یک مساگرے کہ وتی مارشتاں پہ شاعری ءَ درشان کنت ءُُ گوں گلیں دوست ءِ ہمک دردان وتی سر ءَ زویت ءُُ حانل ءَ ایرجگیں زروں ءَ کدی بہ ترہ ایت کہ پہ گدارے آسودگ بہ بیت

اے زندوں بہ دروہ ایت سید مہ گوں بہ دروہ ایت 
کول انت پہ کولانی گلیں حانل ءَ ننداں

سید چہ وتی ساہ ءَ سرگوزگ ءَ تیار انت اگاں زند ہم وگا مہ کنت مرگ ہم بیت انت کہ کول ءَ چہ وتی نہ بج انت کہ حانل ءَ ننداں دانکہ مراں بلئے وت ءَ چہ حانل نہ سنداں ہمک چیزاں چہ وت ءَ دور دارگ ءُُ انت کہ ہرچی بیت بس حانل بہ بیت

اے مرگ ءُُ زند ءِ کوہیں پاسپان انت
دوسد بر حانل نام ءَ گراں تئی وتی ساہ ءُُ سراں سرگوزگ ءَ گوں حانل ءَ یل کنگ ءَ ساڑی نہ انت مرگ ءِ دیم پان بہ بان یا پاسبا ن بلئے دو سد رند تئی
نام ءَ انگت چہ زبان گران
من نمیران ءُُ نمیران ءُُ نمیران سید
کہ گلیں حانل ءِ سر چادر ءِ گیراں رپینت

ادا چہ سید وتی حانل ءَ ہچ وڑ ءَ شموش کار نہ بیت ۔سید وتی شاعری ءِ زیبائی کنگ ءِ تہا آحانل ءَ وتی رازدار کنت ۔اگاں بلوچی شاعری ءِ تہا چارگ بہ بیت کریم دشتی ءِ دوستدار ’’ سنگین‘‘ زانگ بیت عطا شاد ءِ شاعری ءُُ علی جان داد ءِ شلی ءُُ شدری وتی شعرانی زیبا کن انت 

شپ آ بیتکیاں حانل ءِ گیوار
منی سسا ءِ کلکشان بوتگ

سید حانل ءِ موداں شپاریں ءُُ شپ سیاہی بزاں کہ شپ وت سیاہ انت ءُ گیوار گوں کلکشان ءَ گوں ہم رنگی کنت ۔حانل ءِ گیوار ءَ ہما رنگ ءَ دیم ءَ کاریت کہ گوں وتی دوستدار ءِ حسن ءِ توسیپ ءَ کنت ۔

چہ تئی کندگاں حانل
زندمانی یے نوکیں وام کناں 

سید حانل ءِ کندگاں وتی زندمانی ءَ ندر کنگ ءَ انت کہ ادا نوکیں زند ءِ وام کنگ ءَ ہم ہچ وڑا مہتل نہ بیت بلئے اگاں حانل بکندیت ءُُ وتی کندگاں ندر بہ کنت ہمک شاعری ءُُ ادیب یا عاشق ءُُ ملنگ بہ بیت کہ رومان ءُُ رومانیں آئی ءِ زند ءِ ارواہ ءِ بہرے ما وت ءَ را مستر بدار بلئے دل ءِ گوں کس ءَ دارگ نہ بیت مہر ءُُ محبت عشق زند ءِ مستریں بہرے اگاں مہر مہ بیت گڈا جوانین زندگی بہ بیت پمشکا شاعر عتی مہر ءُُ عشق ءُُ دوستدار وتی شعرانی کنٹگاں بستگ سید ہم چہ کس ءُُ کم نہ انت کہ حانل ءِ وئیل انت ۔

پد سالونکی سمارے کدی زرد ءَ حانل
گرک جنت دل ءِ پہ تئی بانوری ہجابانی پد ءَ

چتوریں دل کہ پدا جنت گرک پہ بانوری ءَ پد ادا چہ وتی مارشتاں انچوش پدر کنگ ءَ انت کہ چنچو تئی لوٹوک انت ءُُ منی ارواہ چنچو تونیگ انت پہ تئی ہنوری ہجاہاں بگنداں گڈا وتی بنداں بیاراں ۔حانل ءِ شہر ءِ راز دار نہ انت کہ حانل کہ انت ءُُ چونیں بلئے سید ءِ شیرکیں گالانی سوگات انت کہ ہمک ساعت ءَ یکیں ترانگ ءَ دنت۔سید ءِ بس یکیں حانل ءِ منت بازیں شاعرانی دودو انت ءُ گیش انت سید ءِ یکیں ءُ گوں محکم جہد ءَ گوں دلگوش انت ۔

کریم چہ وتی سنگین ءَ بے حیال نہ بیت سرتاج کہ وتی شازی ہزاران شعر پربندیت ءُُ بے وفائی ءِ زنگ ءُُ گلہ آں کنت عطا قتی شاری ءِ شوہاز ءَ شال ءِ برپیں موسم ءَ وئیل انت کہ کدی منی شاری ءِ دوچاری بیت دانکہ دل ءَ تاہیر بہ گپت ۔عطا شاد وتی مارشتاں انچیں رنگ ءَ آئی ءِ نام ءَ گپت کہ سما ہم نہ کپ ایت 
’’زند بہ کرک بہ باتاں ہما پلگدیں شاری باتاں‘‘ عطا چہ شاعری وتی شاعری ءِ زیبائی ءِ معیار کنت اگاں شاری عطا ءِ شاعری ءِ زیبا مہ بوت انت کنت دگہ نام ء زانگ بوت بلئے آ وتی شاعری گوں گوں شاعری گل انت ۔

بلوچی شاعری ءَ گیشتریں شاعراں وتی دوستدارءِ توسیپ وتی گالانی تہا آورتگ انت بلئے سید ءِ حانل چہ ہرکس ءَ دیما ترانت ہمک واب ءَ سید ءِ حانل انت حانل سید ءِ مسکیں ڈگار ءَ ابید آئی ءِ دوستدار انت ءُُ شاعری ءِ زیبائی انت ۔

شاعری ءِ تہا ایوک ءَ بلوچی نہ گیشتریں ادب ءِ پڑا اے نام است انت فارسی ،اردو ءَ بچارں ہم ہوار انت ۔دوستدار ءِ ساڑا گیشتر دستونکاں تہا کنگ بیت پرچہ اے انچیں بوجیگ ے ہمک وہد ءَ آئی ءِ زیبائی گیش بوہانا تن ۔

ہمے رنگ سید ءِ حانل ہم ہمک بند ءِ تہا وت پدر کنت دانکہ سید ءِ گموار دل ءِ پد ءَ بود بکنت ءُُ وتی زند ءِ چاریں روچاں دیم ءَ بہ بارت ۔حانل ایوک نہ انت شاری ءُُ شلی،سسی ،سمی ،حانل،مائل ،مہرنگ ،مہروک ہم گوں ہمے کاروان ءَ ہم سفر انت ۔سید بلوچی شاعری ءِ ہما نگرئیں چیدگ انت کہ حانل ءَ گوں راز دارانت کہ ہمک جاگہ ءَ وتی گپاں کنگ ءَ انت حانل آئی ءِ دوستدار آئی جند ءِ ہستی ءُُ آئی گل زمین زانگ بیت ۔اے شاعری ءِ جوانیں بہرے زانگ بیت ۔ ۔