یک دو وٹس اپ گروپ است کہ باز براں سکیں وشیں ویڈیو ءُُ وش وشیں حبر ءُُ حال شنگ کن اَنت دانکہ منی ڈولیں کم بزانتے چہ دنیا ءِ جاوراں سہی ءُُ سرپد بہ بیت کہ دنیا ءَ چے بوہگ ءَ اِنت ۔
ہمے وش وشیں وٹس اپ میسج ءُُ ویڈیواں چاراناں دو کہنیں نبشتانک منی چماں گوست کہ ایشانی چندے رِداں منا سک تکانسر کت تکانسر پرے ہاترا کہ ہما مردماں کہ اے نبشتانک راہی کتگ اِتاں آہانی وتی کرد ءُُ کتہ کاری گوں ہمے نبشتانکاں بے بُن اِتاں ۔چنائی ءَ مردم باید حبر مہ کنت بلئے حد اءَ مئے وڑیں جاہلاناں کلمے دست ءَ داتگ نوں ناشری نہ بیت دگہ چے بیت۔۔۔؟
یک حبر ے منا سک دوست ات کہ مردم باید وتی کا رءَ گوں کار بدارایت آئی ءَ گوں دومی مردمانی کاراں ہچ سروکار مہ بیت ۔اے رِد مئے چاگرد ءَ گوں دپ نہ وارت مئے چاگرد ءَ کار وَ دگرانی دست جنگ بنت ہما کہ وتی کار انت آ چہ دنزاں بار بہ بنت تُری ۔۔۔!
بلئے آئی ءَ دست پِر کنگ نہ بیت دومی حبر کہ من ءَ سک دوست بوت آ موپاسان کہ فرانس ءِ نامداریں آزمانکارے آئیءَ گوں آئی ءِ استاد فلوبیر ءِ کسہ بیان کنگ بوتگ کہ جوان ات بلے آئی ءِ جہل ءِ رِداں منا تکانسر کت کہ چمشانک ءُُ تبصرہ ،ساچستانی سرا گپ جنگ ندکار ءَ تراشیت ءُُ آ گیشتر شر تر کار کنت بلئے بیاکہ مئے چاگرد ءَ چمشانک ءُُ تبصرہ دور یں گپے اگاں یک لبزے ءِ سرا دانکے درکنگ بہ بیت داں زاہ ءُُ بدانانی کتار بندیں سپائی ہمک دمک ءَ تئی سرا سائیل بنت ۔
ہمے نیام ءَ دگہ یک نبشتانکے چماں گوست کہ آئی ءِ گڈی رِد ءَ سک اجکہ کتگ ات آھود ءَ نبشتہ اَت کہ ’’ گالی اور الزام وہ تیر ہیں جس نے بالاخر پلٹ کر آپ ہی کی طرف لوٹ آناہے ‘‘ اے رداگاں پہ گشگ وش انت بلئے کمو پگر کنگ بہ بیت کہ چنچو انچیں زاہ ءُُ پد وتی جند ءِ دامن ءَ اوں بندک انت کہ حسابی نہ اَنت ۔۔۔۔
بلئے چم وتی عئیب ءَ مدام کور اِنت اے درائیں حبر بے مانا انت پرچکہ پہمگ مئے چاگرد ءَ دییں یلہ داتگ زانت وَ پیسر ءَ نہ بوتگ نوں وَ جورکاں بام داتگ۔مئے چاگرد ءِ حال ایش انت کہ اگاں کسے سرپد نہ انت داں من آئی ءَ گشگ لوٹاں کہ مہر ءُُ دوستی ءِ نیمون کہ پیش ءَ وفاداری بوتگ مرچاں چش نہ انت ہمک دیوان ءَ کہ تو نند ئے یا ہما مردم ءَ گوں نیاد کنئے آئی ءِ دوستی ءَ کنے دانکہ آئی ءِ دژمنے ءِ ایرجنی ءُُ زاہ ءُُ بد ءَ نہ کن ئے آئی ءِ وفاداری پدر نہ بیت ۔
مرچاں وفا ءِ نیمون دومی مردم ایراد گرگ انت ۔یک وہدے بوتگ کہ لبزانکی گلاں لیکہانی سرا جنگ ءُُ داوا کتگ ،اگاں مردمے ءِ لیکہ گوں دومی مردم ءِ لیکہ ءَ دپ نہ وارت باید آ وتی جند ءِ لیکہ ءَ انچو گہتر ءُُ مہکم بہ کنت دانکہ دومی ءِ لیکہ وت ہلاس بہ بیت انچو کہ ارسطو ءَ کتگ اَت ۔۔۔وہدے آئی ءَ دیست کہ آئیءِ استاد افلاطون ءِ لیکہ نزور انت آئی ءَ وتی لیکہ دیم ءَ آورتاں مرچی آئیءِ لیکہ سرجم ءَ زوگ بوتگ اَنت ۔
بلئے بیاکہ مئے چاگرد ءَ لبزانکی گلاں لیکہ یے وَ نیست انت ہما پندیتگیں لیکہانی سرا ہم نوں تران ءُُ سلواتے نہ بیت بلکیں مردمانی ذات ءُُ زریات ءِ سرا جنگ بیت ہر کس وت فلاسفر ءُُ نفسیات زانت انت آ وت دومی ءِ مردم ءِ بابت ءَ وتی حیالاں بیدئے چہ راستی ءَ دنت ءُُ وتی کش ءِ نشتگیں مر دم ءَ اے موہ ہم نہ دنت کہ آ وت وتی چماں گوں دومی مردم ءَ بچار ایت آیء ءِ بابت ءَ پولکاری یے بہ کنت کہ ہما گپ کہ آئی ءِ استاد ءَ گشتگ اَنت۔
آ راست ءُُ پہک انت یاکہ نا؟بس ہرچی کہ گشگ بیت گوں ہمائی ءَ سرجم ءَ تپاک کنگ انت مئے چاگرد ءَ اگاں یک مردمے ءِ گوما گیش نند ءُُ نیاد بہ بیت داں چمچہ ءِ خطاب وتسرا دئیگ بیت آئی ءِ پشدر چارگ نہ بیت بس فتواح جاری کنگ بیت انچوکہ مردماں گشتگ کہ دیم ءَ چات انت ،پشت ءَ درنگ یاکہ ہور ءِ سر ءُُ نوک ءِ چیر ہرہساب ءَ بے واری ءُُ بے وسی انت اگاں گپ کنے داں دژمن ءِ ہور بیت گپ نہ کنے داں تہ ءِ مردم آرام ءَ نیلیت نیامی راہ وَ لینگاٹ ءِ راہ انت کہ آئی ءِ آسر بدنامی اِنت ۔
اے جاوراں مردم گاندھی ءِ شادو بہ بیت داں گہتر انت ہچ مہ گند ،ہچ مہ گش ،ہچ اِش مہ کن ۔ آں دگہ چیزے بیت کنت کہ مئے چاگرد ءَ ایشیءِ جاہ وَ نیست انت بلئے اگاں اے مرد وتی چاگرد ءَ جاگہ دئیگ بہ بیت داں بازیں جیڑگے وت گیشوار بوت کنت آ مرد اِنت واجہ ’’اوپار‘‘ ۔
واجہ اوپار سکیں کسانیں چیزے بلئے بلا بلائیں جیڑگانی گیشوار ی ءَ ہم کنت ۔اے جاور کہ مرچی ودی بوتگ اَنت درست ہمے مردءِ نیستی ءِ سوب ءَ اگاں اے مرد مہ بیت چاگرد ءَ جنگ ءُُ پسات ،زاہ ءُُ بد،یکے دومی ءِ ایر جنگ ءُُ ڈوبارگ چد ءُُ گیش بیت ۔
اگاں منی چیزے ءِ بابت ءَ کسے ایراد گپت ءُُ آئیءِ ایراد راست انت داں آئی ءِ توسیپ ءَ بہ کن ءُُ وتی ہما نزوری ءَ در کنت گپ ہلاس ،ءُُ اگاں آئیءِ ایراد چہ بُن ءَ رَد انت داں حاموش بوہگ وت آئیءَ را شرمندگ کنت اگاں حاموش بوت نہ بیت داں ایراد گروک سرپد کنگ ءِ جہد کنگ بہ بیت ،مئے چاگرد ءَ بس یک چیزے است انت کہ نی ساچست ءِ ہر حساب ءَ توسیپ کنگ بہ بیت ءُُ ہما مردم چہ کلاں شر تر انت کہ منی ساچست ءِ توسیپ ءَ کنت ءُُ ہما ئی ءَ کہ ارادے گپت چرائی مستریں ہرابیں مردم نیست ۔من ءَ نامداریں فلاسفر واجہ کبیرا ءِ یک گوشتنے یات کیت کہ
’’برا جو دیکھن میں چلا بُرا نہ ملِیا کوئی
آپے من کو جھانکیا مجھ سے بُرا نہ کوئی ‘‘
اگاں ناشری ءِ شوہاز ءَ مردم چہ وت ءَ بہ کنت داں وتا پہ مستریں ناشر دگہ نہ بیت بلئے بد بحتی ہمیش انت کہ کس چہ وت ءَ اے کار ءِ بندات ءَ نہ کنت مدام دومی ءَ را ناشرءُُ بدیں مردم سرپد بیت ءُُ دانکہ شوہازی چہ وتی باتن ءَ بنا مہ بیت مئے چاگرد دائم انچش بیت ۔۔۔۔۔۔