واجہ صدیق بلوچ ءِ نام وَ من ساری ءَ اِش کتگ ات بلئے گوں آئی ءَ دیم پہ دیما ءَ نیاد ءُُ دیوان نہ بوتگ اَت ،اولی رند ءَ منی گوں واجہ صدیق بلوچ ءَ گوں بلوچی اکیڈمی کوئٹہ ءَ نیاد بوتگ اَت ،واجہ ءِ دیم ءِ نور ءُُ وش اخلاقی ہمودا پدر بوت کہ آ چتوروش گفتاریں مردمے ۔

بلوچی ءَ گشگ بیت کہ کشار وَ دو تاکی ءَ زانگ دنت پمشکا اے کسانیں نیاد ے ءَ وت واجہ ءِ مزن شانی ہمود پدر بیت ۔اے دیوان ءَ واجہ ءِ گومابلائیں مجلسے نہ بوت بلئے واہگ است اَت کہ دوبر آئی ءِ گوما الم مجلسے بکناں ،منی ہمے واہش واجہ سنگت رفیق ءَ ہما روچی پیلو کت وہدے آئی ءَ ہفتگی ساچینک ءِ ہاترا ءَ منا توار جت ۔

چوکہ آ منی استاد اَت من مکن کت نہ کت ،رند ءَ ہمے کار ءَ گوں داں دو سال اِنت کہ من بندوکاں،روتاک آزادی ءِ ماڑی ءَ دومی براں واجہ صدیق بلوچ ءِ گوماں مجلس بوت واجہ رفیق ءَ منا پجار واجہ ءِ دیم ءَ کت بلئے بچار واجہ مزن حیالی ءَ کہ آئی ءَ منی ڈولیں یک نودربرے ءِ چتور یات اَت آئیءِ واجہ رفیق ءِ گپ پروشت ءُُ گشت کہ من اے ورنا ءَ زاناں یکرندے ما اکیڈمی ءَ نند ءُُ نیاد کتگ ۔ اگاں چہ آ روچ ءَ کہ ما ملاقات کتگ اَت آ روچ ءَ گمان سے سال وَ بوتگ اَت ۔چموداں واجہ ءِ مزن حیالی جوانی ءَ پدر بوت ۔

واجہ صدیق بلوچ ءِ احوالکاری زند ءِ بابت ءَ منا انچو سوگہی نیست انت پمشکا اے بابت ءَ اِشکتگیں گپ جت نہ کناں بلئے اے الم گشاں آہوکیں وہد ءَ اگاں زند ءَ موہ دات داں واجہ ءِ احوالکاری ءِ بابت ءَ الم تران کناں ءُُ وتی راج ءَ را سرپدی دیاں پرچکہ واجہ ءِ بندوکی گوں احوالکاری ءَ بوتگ ءُُ زند ءِ گڈی روچاں ہم گوں ہمے کار ءَ مشگل بوتگ۔

بلئے چو زاناں کہ آئی ءَ بلوچستان ءَ احوالکار ی ءِ کار ہما وہد ءَ بندات کتگ اَت وہدے اے کار ءَ انچو نامداری ءُُ دیمروئی نہ کتگ اَت ءُُ بلوچستان ءَ ایشی انچو زانتکاری نیست اَت واجہ ءَ ہما وہد ءَ احوالکاری بندات کتگ اَت۔ ابید چیشی ءَ واجہ یک وہدے بلوچی اکیڈمی کوئٹہ ءِ چئیر مین ہم بوتگ ۔

بزاں گوں زبان ءُُ لبزانک ءَ آئیء ءَ را جوانی ءَ سرپدی بوتگ پمشکا آئیءَ روتاک آزادی ءَ بلوچی تاکے ءِ گیش کنگ آ اوں اے وہد ءَ کہ روتاکانی کارمستراں بیہار دئیگ ءُُ جاورانی اے کچ ءَ نگیگی ءَ پد اوں آئی ءَ بلوچی تاک بند کتگ بلکیں بلوچستان ءِ توار گیشتر ترندی ءَ گوں ہما کر ءُُ کوریں بادشاہانی گورا سر کنگ ءِ جہد کتگ ۔

واجہ ءِ یک رہبندے کہ منا سک دوست اَت آایش کہ آئی ءِ گور درائیں مردمانی شرف ءُُ عزت یک اَت بزاں کسان ،مزن آئی ءِ وتی ہمکد ءُُ ہمسر درستانی شرف ءُُ عزت یک وڑ اَت کسی گیش ءُُ کم نہ اَت ءُُ واجہ ءِ ہما بچکند اں من بے حال کت نہ کناں آئی ءِ ہما کندگ انگت منی گیرانی ہنکین کتگ ءُُ نمیران اَت۔واجہ صدیق ءَ اردو ،بلوچی ،براہوئی ،انگریزی زباناں جوانی ءَ سمائی بوتگ ءُُ ہر سے ایں زباناں نبشتہ ءُُ وانتے کتگ ۔

انچوکہ من ساری ءَ گشگ ءَ اِتاں کہ آ یک پچ روحیں مردمے ات باریں چنت منی ڈولیں نودربرے واجہ ءَ نہ ایوک ءَ وتی لوگ ءَ جاگہ داتگ اِتاں بلکیں آہاں کار ہم داتگ ات کہ دانکہ آہانی مالی کمکے اوں بوت بکنت ،یک رندے منا یات انت کہ منا جستے کت کہ تو چہ دور ءُُ درا پیداک اِت پہ کار ءُُ زورگار ءَ دومی نیمگ ءَ وتی وانگ اوں جاری داشتگ پمشکا اگاں پوسٹ ءُُ نوکری یے جاہ یے جم کت داں منا حال بدئے اگاں سفارشے کت نہ کناں چار مردم ءِ گورا تئی نام ءَ گپ کناں بلکیں تئی کارے شر بہ بیت۔

گوں آئی ءَ منی ہچ وڑیں سیادی یے نیست انت ءُُ نیکہ من آئیءِ دردے وارت کناں بلئے اللہ ئی مردم مودام انچیں بنت آئی ءَ را گوں دگہ مُز ءُُ مراعات ءَ کار نیست چوکہ مروچی بازیں مردمے ایوک ءَ پرے حاترا یکے ءِ کار ءَ کنت دانکہ آئیءِ کارے گوں آئیءَ بندوک مہ بیت ،بلئے حدا نیشت کہ واجہ منی ڈولیں بے روزگاریں نودربرے ءِ کارے اڈ بکن ۔۔۔۔حئیر حدا وتی کانودے۔۔۔

گوں واجہ صدیق بلوچی ءَ مجلس ءُُ دیوان منا مدام وش بوتگ آئی ءِ پگر ءُُ زانتکاری نہ ایوک ءَ بلوچستان ءُُ پاکستان ءِ بابت ءَ جوان ات بلکیں میان استمانی جیڑہ ءُُ جاورانی بابت ءَ واجہ ءَ را جوانیں سرپدی یے است ات ۔ پمشکا واجہ رفیق ءَ آئی ءَ را مدام Father of the modrem media in Balochistanءِ پنام ءَ توار کتگ ۔من سنگت رفیق ءَ اے بابت ءَ جست نہ کتگ کہ پرچہ ؟ بلئے جستے کناں ۔۔۔۔۔۔!

واجہ ءِ بیرانی ءِ حال ءَ الم ءَ پہ درائیں زانتکاریں بلوچاں پہ یک مزنیں تاوانے ہرکس ایشی ءَ زانت کنت ،منا وَ ہچ وہم گمان نیست اَت کہ واجہ اے حساب ءَ دنیا ءَ یل کنت ،پرچکہ بیرانی ءِ سے چار روچ ءَ ساری ءَ گوں آئی ءَ گدار بوتگ اَت آئی ءِ ہما کندگ ءُُ مسکرا ہما روچ ءَ آئیءِ یک گپے کہ انگت ءَ منا یات انت آئی ءَ گشتگ ات کہ ’’ انسان کو دنیا میں فساد پھیلانے کے لئے بھیجا گیا ہے اس لئے فساد ہی پھیلا رہا ہے ‘‘ اے یک شاہ زانتے ردے کہ واجہ ءَ پہ ملنڈ ءُُ تژنی حسابے ءَ نشتگیں درائیں مردماناں گشتے ۔

آئی ءِ چمانی ہما نوری اوں منا یات کیت گشئے آ گشگ لوٹگ اِتاں کہ پادا اِت چہ واب ءَ جہان ءَ بچار ات کہ کجا سر انت ءُُ ما کجا اَنت ، ہردے منا حال ءَ گپت بزاں فروری ءِ شش تاریخ ات ،منا واجہ رفیق ءَ ہمے حال ءِ پہک کنگ ءَ فون کتگ داں آئیءَ گشت کہ اے حال راست انت منءُُ واجہ رفیق تچان تچان ءَ سہبی مہلہ شتاں روتاک آزادی ءِ کارگس ءَ بلئے آہو د ءَ سرپدی رست کہ درائیں مردم کراچی ءَ شتگ اَنت پرچکہ کفن دفن ہمود کنگی اَت ۔اے سہت ءَ منا کارگس ءَ نشتگ اِتاں ہما کوٹی ءَ کہ واجہ صدیق مدام نندوک اَت مروچی حالی ات۔۔۔۔۔اے دمان ءَ من سک تکانسر بوتاں گڑا چم تر بوتاں ۔۔۔۔

گوں واجہ ءَ یک دلی دوستی یے جوڑ بوتگ ات پمشکا سک تورگ ءَ ات پرچکہ گوں آئی ءَ باز گپ کنگی ات ،بازیں چیرے جست کنگی اَت ،باز ہیل برگی اَت بلئے ،
گوں حدا ءَ دست ءُُ داوا بوت نہ بیت 
ملکموت پہ نازے روحاں کبز کنت