|

وقتِ اشاعت :   March 4 – 2018

بلوچی لبزانک ءَ نامداریں لچہ کار وَ بازانت بلئے چشیں لچہ کہ دائم است بہ مانیت آ لنککاں حساب بنت ،استاد عبدالمجید گوادری چما لچہ کاراں چہ یکے ات ،اے حبر راست انت کہ مئے راج انگت ءَ آ کچ ءُُ کساس ءَ سر نہ انت کہ وتی ادیب ءُُ شاعراں آہانی زند ءَ شرف ءُُ عزتے بہ بکشایت بلئے نوں کم کم ءَ جہ جنان انت ءُُ وتی لچہ ءُُ لبزانکاراں ہماآنی زند ءَ عزت ءُُ شرپے بکشگ ءَ انت ۔

استاد ءِ چنائی ءَ چاپ بوتگیں کتاب ءَ شانزدہ ءَ برز ءَ انت بلئے آئیءِ نامداریں گال چندے ءَ انت کہ آ تمامیں راج ءَ پہ دل یات انت یکے وَ بلوچانی راجی سوت انت ’’ ماچکیں بلوچانی‘‘ دومی آئیءِ ہما مہرانکی شعر انت گشندہاں وہد وہد ءَ گشتگ انت کہ چشکہ آئیءِ دگہ یک نامداریں شعرے ’’ مہگونگانی محفل ءُُ ترند آپ ءُُ کیف ءُُ ساز‘‘ ۔

واجہ ءَ وتی زند ءِ یک بلائیں بہرے درملکاں گوازینتگ بلئے گوں وتی ڈیہہ ءَ آئیءِ مہر ءُُ دوستی کم نہ بوتگ ،۱۹۳۷ ءَ گنجیں گوادر ءَ ودی بوتگ ءُُ گوں وانگ ءُُ وانینگ ءِ کاراں گلائیشی ءَ آئیءِ نام ماسٹر عبدالمجید پنام بوتگ ۔بلوچی لبزانک ءَ اے وہد ءَ سید ہاشمی ءَ پد اگاں کسے ءَ بلوچی زبان ءِ پہک ءُُ ذگریں لبزانی کارمرزی کتگ داں آ استاد عبدالمجید گوادری بوتگ ۔آئیءِ درائیں کتاباں یک شل ءَ بلوچی لبزانی گچین گندگ بیت ۔

منا یات انت کہ من واجہ سید ہاشمی ءِ کارمرزی کتگیں لبزانی یک لبز بلدے جوڑ کنگ ءَ اِتاں داں منی یک استادے ءَ منا استاد مجید ءِ کتابانی شون دات کہ آئیءِ چہ سید ءَ چہ اوں گیش بلوچ ءِ پہکیں لبزانی کارمرزی کتگ ۔

وہدے من آئیءِ چیزے کتاب چشکہ گلیں باندات ،گدروشیا ،انام ،المبا تیر،ہوات ،ءُُ اے دگہ چندے کتاب کہ منی گور ءَ است ات انت آہانی چم چاری بنا کت دان اے حبر پہک بوت کہ مروچی شاعر کہ ایوک ءَ چہرانی گیشی ءَ را شاعری گشنت انت ءُُ لبزانی جاہ ءِ مٹ کنگ ءَ را مزنی سرپد بنت آ اے حبر ءَ بے حال انت کہ شاعری ءِ اصل چیزے آئیءِ تب ءُُ مئیل انت آئیءِ بلوچی تب انت۔

اے تب واجہ مجید گوادری ءِ شعراں چہ پدر انت وہدے آئیءِ شعردیم ءَ کائینت داں ہمے چیزے گمان بیت کہ آ وہدے شاعری کنت داں یک بلوچے بیت ءُُ شاعری کنت ،آئیءِ شعرانی تہا لبز’’ بلوچ‘‘ یک چہرے ءُُ شبینے ءِ دروشم ءَ کارمرز بوہگ ءَ انت اگاں آئیءِ شعرانی لبزیات ءِ سرا اوں کارے بہ بیت داں بلوچی لبزانک ءَ یک گیشیں چیزے ہوار بیت کنت ۔

واجہ ءِ بیرانی پہ زبان ءُُ لبزانک ءَ بلائیں تاوانے کہ ایشیءِ پُر کنگ بلکیں کرنے ءَ پد اوں پیلو مہ بیت بلئے بائدیں مئے ڈولیں نوک نبشتہ کار ہماآہانی کارپد ءُُ رندگیری ءَ نبشتہ بکن اَنت دانکہ آ واجہانی اروح تاہیر بہ گپت کہ چرآن پد ہم زبان ءُُ لبزانک زندگ انت ۔واجہ ءِ گڈی وابجا ہ آئیءِ ودی جاہ بزاں گوادر ءَ انت انت ۔