بلوچی زبان ءُُ ادب ءَ یک وھدے است اَت کہ شائر ءُُ ادیباں وت ماوت ہپتگی دیوان ءُُ مراگش کتگ ءُُ وتی زبان ءُُ شائری تک ءُُ پہناتانی ہروڑیں جیڑگ ءُُ جنجالانی سرا تران کتگ ءُُ ہما دیوان ءِ تہا ہما جیڑگانی گیشواری کنگ ءِ جہد کتگ باز براں ایشانی وت ما وت ءَ ترندکلامی ءُُ جنگ اوں بوتگ بلئے بازار ءِ کس چہ آ جنگ ءُُ ہبراں سرپد نہ بوتگ ایوک ءَ ہما دیوان ءِ مردم ءُُ دیوان ءِ مردماں اے اوں گشگ بوتگ کہ دیوان گپ ایوک ءَ دیوان ءَ بہ بنت ڈن ءَ درکنوکائی مہ بیت ۔

بلئے بیا کہ مروچیگیں لبزانت ءُُ ادیبانی درائیں گپ درائیں دنیا ءَ را سما اَنت ایشیءِ سوب آھانی وٹس اف ،فیس بک ءُُ ٹوئٹرانی وت ما وتی داوا اَنت ۔ ھمے کسان کسانیں جنگ ءُُ داوا باز براں زاہ ءُُ بد ءَ اوں سر بنت بلئے کس ایشیءَ نچارایت کہ اے درائیں ھبر ءُُ ھال درائیں دنیا ءِ مردم چارگ ءُُ سہی ءُُ سرپد بوھگ اَنت ۔چارکنڈ نہ ایوک ءَ آھانی جند ہماواجہانی جند ءِ سبکی ءُُ کم شرپی بوھگ اِنت بلکیں چریشی ءَ زبان ءُُ لبزانک اوں بدنام بوھگ ءَ اِنت ۔پرچکہ دنیا ءِ ادب دوستیں مردم دنیا ءِ دیمروئی ءُُ ٹکنالوجی ءِ کمک ءَ اے دگہ دنیا ءِ ادب ءُُ ادیبانی ادب ءِ چارگ ءَ ہمے جاہاں کائنت ءُُ آھانی دلگوش ایوک ءَ ہمے زہ ءُُ بداں کپیت چریشی ءَ پہ زبان ءُُ لبزانک ءَ جوان نہ بیت۔ 

مئے لبزانت ءُُ ادیب چہ جائے کہ وتی زبان ءُُ لبزانک ءَ دیمروئی ءِ منزلاں سر بہ کن انت آگیشتر ایشی ءَ گپچل ءُُ جنجالانی آماچ کنگ ءَ اِنت ،اگاں ہمے واجہ کار فیس بک ءَ چشیں بے سریں ترانانی بدل ءَ اگاں ہمے جیڑگانی گیشواری ءَ کتاب نبشتہ بہ کن اَنت ءُُ راج ءِ دیم ءَ بیار اَنت داں لکھ درجگ شرتر اِنت بلئے کتاب نبشتہی ءَ کس گون نہ اِنت ،من چہ ہما درائیں مردماں پہلی لوٹاں کہ آ چشیں کاراں گلائش اَنت گیشتر ہما مردم کہ درملکاں نشتگ اَنت آ گیشتر ہمے فیس بکُ ءُُ وٹس افی داوہاں گلائش اَنت۔