یک رندے میست ءِ ملا ءَ بازار ءِ لہتیں مردم دیما کتگ ات ءُُ گورآہاں اے دنیا ءِ بربادی ءُُ تباہی ءِ بابت ءَ واز کنگ ءَ ات۔
ملا کہ پُر ءَ اتک چمے گوشداروکاں یک دہکان کاریں بزگرے ہم نشتگ ات کہ آئی ءَ بے ہمود ءَ گریت ملا ءَ پہ جاک ءُُ سلی گشت چوں درائیں گہنگار منی وازاں ترا گریواینت ءُُ تو وتی کتگیں گناہانی بابت ءَ جیڑگ ءَ ات ہمے پیم انت کہ من گشگ ءَ اِتاں ؟ مرد ءَ پسو دات کہ اناں ۔۔۔

اناں من وتی کتگیں گناہانی بابت ءَ ہچ جیڑگ ءَ نیاں من وتی سالے ءَ پیشتر مرتگیں پاچن ءَ پہ جیڑگ ءَ آں کہ نادراہ بوت ءُُ مرت منی پاچن ءِ ریش ءُُ تئی رِیش یک پیم اِتاں۔

تئی ریشانی گند ءَ گوں منا منی مرتگیں پاچن گیر پیداک انت مرداں چشیں ازامت ءُُ مزنیں نقصان کہ گپ کنگ نہ بیت ۔۔۔ارمان ،ارمان پہ منی پاچن ءَ مرد ہمے گپانی اشکنگ ءَ گوں نشتگیں مردماں ٹہک دات ءُُ ملا ایریں رحل ءِ سر ءِ پچیں قرآن ءِ پشت ءَ ٹپ ات۔
( اے کسہ Folk talws from the upper indusنامیں کتاب ءَ چہ زورگ بوتگ۔)