بلوچی لبزانک ءَ ہمے گالبند پہ غزلءِ ہاترا کامرزی کنگ بوتگ اَنت بلئے گیشتر مردماں گوں سید ہاشمی ءِ جوڑ کتگیں گالبند دستونک ءَ گوں تپانک کتگ۔باز ایشی ءَ غزل گیشت ءُُ بازءَ اے گال اوں گشتگ واجہ عطا شاد ءَ ایشیءَ را گال گشتگ بلئے سید ہاشمی ءِ گشگ اِنت کہ گال ،پہ لبز ءَ مانا کنگ بیت پمشکا آئیءَ گشتگ کہ ۔
گال نام منی نام تئی نام حدائے
بے گال ءَ من ءُُ تو ءُُ حداوند مجاں گار
اے گپ اوں شموشگی نہ اِنت کہ بلوچی لبزانک ءَ سید ہاشمی ءِ جوڑ کرتگیں گالبندچہ درستاں گیش اَنت ایشانی چہ بازینے زورگ بوتگ ءُُ بازینے لبزانک ءَ نہ زرتگ بلئے گیشتر زورگ بوتگ اَنت ءُ سید ءَ پد چشیں گالبند سازے ودی نہ بوتگ کہ آ سراتکگیں گالاں شونے بدنت حیر آ دگہ جیڑہ یے دستونک یا غزل کہ چہ عربی لبزانک ءَ ایشیءِ ردوم بیت ءُُ فارسی ءَ کیت داں سک نام گپت ءُُ نام دار بیت بلکیں چو بگش کہ شاعری ءِ جند گوں غزل ءَ بندوک بیت ءُُ دراج بریں شعر بزاں ہما کلاسیکل دروشم ءَ کہ آ وہد ءِ شاعراں نبشتہ کتگ اَنت آ رنگ یکسر ہلاسی ءَ کیت چوکہ آ باریگ ءَ گیشترقصیدہ ءُُ مریثہ نبشتہ کنگ بوتگ ءُُ انچو گشگ بیت کہ غزل ءِ جند اوں چہ قصید ہ ءِ یک بہرے ءَ زورگ بوتگ ۔
دستونک ءِ یک ہیتی تہرے ہیتی پمشکا کہ آئیءِ یک دروشم ءُُ ہیتے است ءُُ چہ دور ءَ آ وتی ہمے ہیت ءُُ دروشم ءَ درست کنگ بیت کہ اے دستونکے ۔
دستونک ءِ دو ہیت اَنت یکے زاہری ءُُ دومی باطنی زاہری ہیت آئیءِ رد ءُُ پیش رد بزاں قافیہ ءُُ ردیف اَنت دومی آئیءِ باطنی معنوعت انت کہ آئیءِ گوں وتی مانا ءَ ہمبند کنت چوکہ غزل ءِ مانا ءُُ بزانت ہم گش اَنت کہ چہ غزال بزاں آہو ءُُ آسک ءَ چہ زورگ بوتگ۔
باز گشیت کہ ہما مادگیں آسک کہ نوکٰں زہ ءَ بہ بیت آئیءِ توار ءُُ چیحال ءِ درد دستونک ءَ دانکہ ہوار نہ بیت آ غزل نہ بیت بازگشیت کہ دستونک ءِ مانا گوں زیبائیں جنکے ءَ تران کنگ ءِ نام اِنت حسن ءُُ زیبائی دستونک ءِ بنکی بہر اِنت انوں وَ دستونک ءَ بازیں تہر ءُُ بنگپے ہوار کنگ بوتگ بلئے آئیءِ بنکی لوٹ گوں حسن ءُُ زیبائی ءِ وفا ءُُ بے وفائی ءِ کسہ اِنت ۔
ددمی غزل ءِ ہما کہ زاہر اِنت آئی یک بہر آئیءِ مطلع ءُُ مقطع اَنت بزاں مطلع دستونک ءِ اولی بند اِنت کہ آہود ءَ رد ءُُ پیش یک بنت دومی بند دستونک ءِ حسن ء مطلع گشگ بیت ۔مقطع ہما بند ءَ گش اَنت کہ آہود شاعرے وتی پنام پزاں تخلص ءَ بیاریت انچو کہ عطا ءِ اے بند اِنت۔
عطا بجزم کہ دنیا ءُُ دین ءِ سوداگر
فقیر ءَ پیر گش اَنت شاعر ءَ ولی نہ گش اَنت
دستونک ءِ بندانی وَ پابندی نیست اِنت بلئے گش اَنت اے گیشتر شش ءُُ ہپف بنداں گوں سرجم کنگ بیت بلئے چہ پنچ بند ءَ کمتر مہ بیت۔گیش ءَ چہ گیش وَ ہرچی بند بوت کنت بزاں دہ ءُُ بیست یا چد ءُُ گیش ۔
دستونک ءِ بندانی ہم یک جتائیں لوٹے است اَنت آ ایش کہ ہمک بند چہ وتی حیال ءَ دومی بند ءَ جتا ءُُ سرجم بہ بیت اگاں یک بندے دوستدار ے ءِ توسیپ اِنت داں دومی بند آئی بے وفائی ءِ بہ بیت سیمی بند دنیا ءُُ چاگرد ءِ بابت ءَ بہ بیت بلئے یکیں حیال مہ بیت اگاں حیال یکیں بہ بیت داں آ دستونک ءِ عیباں شمار بیت ۔
دستونک ءِ بندات چہ عرب ءَ بوتگ یا دگہ ملکے ءَ بلئے گیشتر گوں عرب ءَ تپاک کن اَنت آ وہد ءَ دستونک ءَ ایوک ءَ قافیہ پر بوتگ اے کہ ردیف اِنت ایشی ءِ ہوار کنوک فارس بوتگ بزاں فارسی ءِ شاعراں ردیف ءِ گیشی کتگ بلئے دستونک ءَ ہنچو دیمروئی کہ اردو ءَ کتگ یا اردو شاعراں ایشیءَ را ہنچو دیمروئی داتگ دگہ ہچ قوم ءِ شاعراں دات نہ کتگ اَنت بلوچی لبزانک ءَ اوں دستونک چہ اردو ادب ءِ کمک ءَ ہوار گیجگ بوتگ ءُُ مرچی بلوچی شاعری ءِ مستریں بہر دستونک اِنت۔