|

وقتِ اشاعت :   September 23 – 2018

بلوچانی اگاںیک مستریں مڈی یے است اِنت کہ آ ایشی ءِ پہر ءَ بست کنت داں آئی ءِ ہمے ادب ءُُ لبزانک اِنت۔پرچکہ ہمے لبزانک ءِ کمک ءَ ما وتی دپتر ءُُ دپتر ی بامرداں چہ آشنا بوتگ اَنت وتی ربیدگ،وتی دود،وتی نند ءُُ نیاد، وتی دوستی ءُُ نادوستی درست چہ ہمے لبزانک ءَ ہیل برتگ اَنت ۔

آ شعرانی دروشم ءَ بہ بیت یاکہ ردانک ءِ بلئے ہردوتک ءُُ پہناتاں چہ ما وتی جند ءِ پجار کتگ ءُُ وتارا جہان ءَ پجارے داتگ کہ ما اِش ایں ۔۔۔۔بلئے نوں گوں لبزانک ءَ ما چے کنگ ءَ اَنت کسی چماں اندیم نہ انت۔دور بدل بنت ، دورانی لوٹ ءُُ واہگ ہم بدل بنت بلئے آقوم ءُُ راج ءَ کہ وتی بنءُُ بنجل یلہ دات ءُُ سربتگ اے دیم ءُُ آدیم ءَ سر سرجنان بوت بزاں آئی ءِ لبزانک گاری دیر نہ کنت ۔

من اے نہ گشاں کہ نوکیں دور ءِ لوٹ ءُُ تماہانی پدر لبزانک نبشتہ کنگ مہ بیت بہ بیت اگاں ما گوں زمانگ ءِ گاماں نہ شتاں داں گار باں بلئے بلوچی ءَ گش اَنت کہ شال ءَ پوش ءِ شالک ءَ کاپر ءَ درنج،ایشیءِ مانا انت کہ وتی است ءَ چہ بے حال مبو ۔بلئے لبزانک ءَ را وَ دیر انت کہ نبشتہ بوہگ ءَ انت کہ پیش ءَ چھاپ کنوک نہ بوتگ مرچی وَ چھاپ جاہ چہ سنگ ءَ مُچ تر انت۔

بلئے جوانیں ادب نبشتہ کنگ پرچہ بوہگ ءَ انت ءُُ لبزانک ءَ را چے انت کہ دیمروئی کت کنگ ءَ نہ اِنت ۔ لبزانکی گل است چوکہ بلوچی اکیڈمی کوئٹہ ،بلوچستان اکیڈمی تربت ، عزت اکیڈمی پنجگور،سیدہاشمی اکیڈمی گوادر ، سید ریفرنس لائیبریری کراچی ،سنگت اکیڈمی ، نصیر کبدانی اکیڈمی خاران ادارہ ثقافت ءُُ بلکیں بازیں ادارگے ءِ من نام ءَ مہ گراں بلئے پہ درور ءَ اے ادارگ بس اَنت کہ اے کتاب چھاپ کن اَنت ۔

دومی نیمگ ءَ مئے درائیں کالجاں بلوچی وانگ بیت ،مزن شاہ درجاہاں بزاں یونیورسٹیاں بلوچی ڈیپارٹمنٹ است انت کہ نہ ایوک ءَ بلوچی وانینگ بوہگ انت بلکیں ایم فل ءُُ پی ایچ ڈی ہم وتی جند ءِ زبان ءَ کنائینگ بوہگ ءَ اِنت باراں انوں چہ چنت ایم فل ءُُ پی ایچ ڈی کنائینگ بوتگ بلئے ایشانی کرد آ رنگ ءَ نہ اِنت کہ بوہگی بوتگ ۔نوں اے درائیں ادارگ ءُُ گلانی بوہگ ءَ پد ہم بلوچی لبزانک آ رنگ ءَ دیمروئی کنگ ءَ نہ اِنت پرچہ ایشی ءِ سبب چے اِنت؟

ہرچند کہ من پہم اتگ ایشی ءِ مستریں سوب مئے رگ ءُُ ریشگاں ہوار یں جیڑگے ءُُ آ جیڑگ مئے یکے دومی نہ منّگ اِنت ۔نہ ما مرچی یکے دومی ءَ مناں ءُُ نیکے زی من اِتگ ءُُ نیکہ باند ہ مناں ۔

ہمے نہ منّگ اِنت کہ مئے لبزانک ہنچو سیر ءُُ ازگار بوہگ ءَ پد ہم مئے لبزانک ءَ دیمروئی نہ کتگ ۔بلوچی اکیڈمی کوئٹہ کہ بلوچستان ءِ مزنیں ادارگ اِنت ایشیءِ چھاپ کتگیں کتابانی گچین چارسد اِنت ءُُ ہمے چارسدیں کتابانی اگاں رد ءُُ گچین کنگ بہ بیت داں دہ ءُُ پانزدہ کتابءَ گیش لائق وانگ نہ اَنت ۔دومی ندکارانی یک بلائیں ردے است انت بلئے ہرکس وتی جند ءِ باونڈری ءَ کار کنگ ءَ انت بزاں پنچ ءُُ دہ سنگتاں ہوار آ نبشتہ کنت۔

ءُُ وتی مزن نبشتہ کاری ءَ درشان کنت ۔پدا برداشت کجا۔۔۔۔۔۔ہریکے وت ءَ چہ دومی ءَ گہتر سرپد بیت بلئے دومی ءَ اوپار کت نہ کنت ءُُ منی دل ءَ مستریں نزوری ہمیش اِنت کہ بلوچی لبزانک ءَ انگت ءَ دیمروئی کت نہ کتگ ۔بلوچی لبزانک ءَ را ندکار وَ باز انت بلئے پہک دلیں چیزے نبشتہ کارے نیست انت کہ گوں ہمک جاہ ءَ وش ءُُ وشدل بہ بیت بلئے آ مردم کہ درائیں ادارگ ءُُ گلاں یک وڑ ءَ بروت ءُُ بئیت انت آ منافق ءُُ تہہ لچ گشگ بیت ،بزاں ہرحساب ءَ ملامتی اِنت۔

ءُُ اے ملامتی ءَ کس وتی سرا زورگ ءَ تیارءُُ ساڑی نہ اِنت من ’’من میاری اَنت ،میاری انت ،میاری انت میاری باتاں ‘‘ ہمے میار باری ءَ کس زورگ ءَ ساڑی نہ اِنت بلوچی لبزانک ءَ را چشے سرے نیست انت کہ اے درائیں ادارگ ءُُ گلاں یکجا ءُُ یک دست بہ کنت ۔یکبرے ما وتی پد ءُُ پشتاں بچاراں کہ ما کجام باریگ ءَ زندگ اَنت ءُُ چے وڑیں جاورے مئے سرا میل اِنت ،۔


چنت کس گار ءُُ بیگواہ اِنت چنت مردم جنگ ءُُ دور دئیگ بوتگ ،چنت کس چہ لوگاں باگی اَنت’’ ہمک چم ارسیگ ہمک دل گمیگ‘‘بلئے یکے دومی ءِ پاد چکی ءُُ پچکاں بوہگ ما یل نہ کتگ مئے مستریں عئیب ہمیش انت ءُُ ہردے اے عئیب در بیئت داں درائیں جیڑہ وت گیشوار بنت ءُُ لبزانک وت دیمروئی کنت پدا کس ایشی ءِ دیمروئی ءَ داشت نہ کنت بس پہک دلی ءَ گوں پگر بکن کہ بلوچی لبزانک ءِ دژمن کئے انت ؟
گڑا پسو کیت انت کہ من من ءُُ تہنا من۔۔۔!