سردیں اسٹوپ ءِ مرتگیں آچ ،سرد ءُُ سکٹیں بان ، سردیں دم چپ ءُُ مستیں وحشی ترو نگلانی گواری ءُُ ہڈانی تہا گوریچیں گوات من ءَ پیتاپ ءِ پیکار انت۔

من پیتاپ ءِ کمی ءُُ نہ بوہگ ءَ ساہکند ءَ اوں ۔ آچ رژن ءَ کنگ ءِ حاترا ءِ منی گور ءَ اشکر نیست پشت ءَ سردیں دیوال انت دیم ءَ مرگ ءِ سردیں ڈں ءُُ پٹ انت ۔ زندگ بوہگ ءِ حاتر ءَ من آچ روک کنگی انت ۔ اشکر آرگی انت ۔ اشکر بہا کنوک ،سوداگر منی کمک ءُُ مدد ءَ کنت انت ۔

اگاں آ من ءَ پہ بزگی بہ گندایت ، گڑا ہچ منت ءُُ لیلہ ءِ پکار نہ بیت آئی ءَ راگوں دلیلاں سدکی کنائینگی انت کہ منی گور ءَ ہچ پہ سوچگ ءَ دار نیست ہلاس بوتگ انت ءُُ بس تہنا آ منی سردیں زندگی ءِ روچ انت آئی مکن ءُُ کڈن منی نہ بوہگ ءُُ ہلاسی انت من ءَ ہما فقیر جوڑ بوہگی انت کہ ہما بندیں در ءِ کڈی دم ءَ کش ایت ۔ ہما در ءِ دپ ءِ اوشتوک آئی دیم ءَ کمو ورگ ءِ دیگ ءَ لاچار یت ۔

اشکر ءِ سوداگر چنکس کہ بے رحم وتی تب ءَ نہ بیت ،بلئے آ انسان ءِ مرگ ءِ سوب بوہگ نہ لوٹیت ۔منی دیمروی ءُُ سوب مندی ءِ دار ءُُ مدار اے گپ ءِ سر انت کہ من سوداگر ءِ گور ءَ کجام جاور ءَ کجام وڑا برواں ۔ وڑ ہمیش بیت انت کہ من اشکرانی حالی ئیں وتی بالٹی ءَ سوار بہ باں ءُُ بریاں ۔ کمودیر ءَ جیڑگ ءَ گوں پد من گڑ اہما وڑ کرت گو دوئیں دستاں حاموشی ءِ سر ءَ کار کن انت ءُُ بالٹی منی سک ءَ لوٹاں مارت کنت ءُُ روگ ءَ لگ ایت ۔

سیڑہانی سر ءَ آئی ءَ کموزولگ ایت بلئے تنکانی تہ ءَ کیت آ گوات ءِ تہ ءَ شر بروبر سفر کنت ۔ دنیا ءِ ہچ رسترے اے وڑ شیواری ءَ چست نہ بیت ۔ہچ یک مرگے اے وڑ گون شان ءَ زمین ءَ یل نہ دنت من ءُُ منی بالٹی سرد سکٹیں ءُُ بزیں گوات ءِ سینگ ءَ دران کنان ءُُ روان ۔

ماڈٰانی اولی تبک ءَ چے گڈی ءَ ءُُ دروازگانی برزی ءَ بلئے الم من آجاہ ءَ روان کہ اودا ءَ من ءِ سوداگر ءِ ہما جاہ کہ زمین ءِ چیر ءَ ہمابان گندگ ءَ کیت بان ءِ یک نیمگ ءَ اشکرانی جمپ ءِ ایر انت دومی نیمگ ءَ ءَ یک مزنیں اسٹوپے ایر انت ءُُ نیامجیں ءَ سوداگر ءِ سرجہل انت ءُُ گوں حساب ءَ گلائش انت۔

گیش گرمی ءِ دراہگ ءِ حاتر ءَ سودار ءُُ بان ءِ در ءُُ دریگ پچ کرتگ ات انت لالہ سوداگر من گوں دمبرتگیں ءُُ لرزتگیں تورے ءَ توار دات ۔ پہ حدائیگی پہ حسا ءَ بچار من ءَ کمو اشکر بدئے منی بالٹی حالی بوتگ ءُُ انچوسبک انت کہ من چہ آئی سبکی ءَ آئی کمک ءَ بال کرتگ ۔ رحم بکن زوت ءَ ترا تئی اشکرانی نہاداں تراسرکناں سوداگر وتی گوشاں درنگ کنت ءُُ ہمے ارز ءِ گوشدارگ ءِ جہد ءَ کنت۔

اے منی حیال ءَ یک توارے پیداک انت آ گوں وتی لوگبانک ءَ گوشگ ءَ ات ۔ چے سودا زورے اہتگ ؟من ءَ ہچ اشکنگ ءَ نیت آئی لوگبانک پسہ دنت ءُُ لدجمی ءَ پد ءَ وتی سوٹر ءُُ جوڑ کنگ ءَ لگ ایت بان ءِ تہ ءِ وش ءُُ گرمیں گوات ءِ تہ ءَ آسک تز ءُُ تازگیں دم زورگ ءَ ات ترا تیوگیں پاکیں مقدس ءِ واسہ انت ۔گوشبدار چوش مہ بیت کہ من بہ گریواں من اں مناں تئی کہنیں سودا زور جاور بس انچوش انت۔

کہ پہ بہازورگ ءَ چٹ زکت نیست ءُُ زبہراں ۔گو سوداگرلہم لہم ءَ گوشگ ءَ ات کسے است الم کسے است منی ہوش ءُُ سما ءِ تنے وہد چو حراب نہ انت ۔ اے کہنیں سودازورے من ءَ لگ ایت ۔باز کہنیں سودازورے ایشی توار چنکس دردناک انت ۔ تئی پہک ءَ ہوش شتگ آئی لوگبانک ءَ زبر ناکیں توار ءَ گش ایت ءُُ وتی دست ءِ سوٹر ءِ دوچگ ءَ بند کنت کمو حاموش بیت ۔

کس نیست ،آئی توار بروبرو بیت تنک حالی انت مئے تیوگیں سودا زور انی گور ءَ اشکر است انت مابلوٹاں نوں دکان ءَ بند کرت کناں ۔ دلجم ءُُ آروم کناں ،بلئے منی حالی ئین بالٹی ءِ تہ ءَ تلوسگاہاں ادا برز ءَ منی توار دپ ءَ چے درکیت یکجاہ بیت آپ ءِ جو ءِ وڑا جوڑ بیت ءُُ بیت ءُُ منی دمانی ہواری ءَ درآوکیں باپ کمو ساہت ءَ حاترا منی دیم ءَ اندیم انت ۔

حدا ءِ حاترا مردماں یک برے برز ءَ بچار ات بس یک برے منی شمارا الم گندگ ءَ کایاں من اینکس باز تلب کنگ ءَ نیاں تہنا بالٹی ءِ اشکرانی ٹکر بہ بنت ءُُ منی بالٹی ءَ بہ بنت بس منی دنیا وشنود بیت ایشاں چہ گیش اشکر منی ءَ چہ وش ءَ گنوک کن انت بس یک برے من ءَ بالٹی ءِ تہ ءَ اشکرانی کپگ ءِ توار ءَ اشکنائیں من پیداگاں سوداگر چست بیت انت بوشت آئی لوگبانک آئی دست ءِ ژب ایت۔

نندارین ایت تئی وہم ءِ ہچ الاج نیست من وت چاریں کایاں سردی سرا درکائے پدا تیوگیں شپ جک تئی اے وہم ءُُ وسوس ترا کش انت ۔ آئی ءَ را اشکرانی تہر ءُُ نمونگاں بگش من چہ دریگ ءَ آیانی نمونگاں گوشاں کن اں سوداگرگڈی شور ءُُ سلہ ءِ رد ءَ چیہال جنت شرانت آئی لوگبانک گش ایت ءُ ڈں ءَ درکیت ۔ ہرچون بہ بیت آ من ءَ گندایت تئی سر ءَ خدا ءِ رحمت بہ بیت ۔

چہ ہما جوانیاں من زوت نہاداں اش دیاں باز زوت باز زوت من دانک عبادت گاہ ءِ مینارانی توار کنوکیں ٹیلنگوکانی چاریں نیمگ ءُُ جائریں وڑا توار کنگ اش بنا کرت ۔ سودازور چے لوٹ ایت ؟ سوداگر سر ءَ چہ دریگ ءَ ڈن کش ایت جست دراآمد چے لوٹگ ءَ انتَ ہچ آئی لوگبانک مزنیں توار ءَ پسو دنت ہچ کس نیست من ءَ ہچ گندگ ءَ نیاں اے تیوگیں تئی وہم انت ۔ سوداگر انگت دلجم نہ ات شش بج ءِ وہد ات ہمے وڑ ءَ گشگ اتن گشئے ہمے گواچنی انت ۔

قیامتیں سردی کشگ ءَ ات نوں مارا دکان بندکنگی انت آ ہچ نہ گندایت آ ہچ نہ اش کنت ایشیءَ چے ابید آ وتی شال ءِ چادر ءَ کش ایت ترند ترند ءَ چنڈیں ایت دانکہ من پد ءَ گوات ءِ تہ ابال بکناں پہ سوب مندی ءَ دیر ءُُ وہد نہ لگیت پرچا کہ منی بالٹی ءِ یک جوانی ءِ ایش انت کہ چہ اوشت ءِ آماچ ءَ زبہر انت اے باز سبک انت زالبول ءِ دمبل ءِ لمب ءِ گوات ایشی ءَ را برز ءَ بال دنت ۔

خبیث جنین من برز ءَ بوتگیں بالٹی ءَ سر جہل کرتگ توار کناں من کمو اشکر ءِ لوٹگ ءَ اتکگ اوں گرم کنگ ءِ حاترا زندگ بوہگ ءِ حاترا بلئے منی بوتن ءِ چپ جوڑ کت من ءَ چہ در ءِ دپ ءَ ہکل کرت ۔اے گشگ ءَ گوں منی دیم کوہانی نیمگ ءَ وت ءُُ من بزیں ءُُ سردیں کوہانی نیامجیں ءَ گا ر ءُُ بیگواہ باں ۔