ملا ءِ نیم تہاریں کوٹیءَ زالبولءُ مردین کتارءَ نشتگ ات انت ءُ وتی وتی وارءِ ودارءَ ات انت۔ ملا وارءِ سرءَ دم ءُ تائید کنگءَ ات ، زالبولےءِ وہدے وار اتک ۔ آئیءَ پانزدہ سالی جنک ملاءِ دیمءَ نادینت ءُ گشت ’’ ملا ! کتابءَ پچ کن بچار منی چکءَ چی انت ، نہ ور گے وارت ءُ نہ حبر کنت بتءَ بت انت ؟ ‘‘

ملاءَ لنٹ سُرینت انت کتاب پچ کت ءُ نادْراہ ءِ نیمگءَ چارات ءُ گشت ۔ ’’ ایشیءَ جن یےءَ گْور جتگ ءُ جنءَ ایشیءِ اے ھال کتگ ، ایشیءَ کدّے گْورءَ بہ دئے ءُ ہپت روچءَ بیارئے دم ئے جناں ، اے تائیدءَ گوں سیاہیں اسپنتانءَ دوت بہ دئے ءُ اے تائیدءَ آپءَ بکن بہ وارین ، ءُ اے تائیدءَ سبزیں گدےءَ بہ دوچ گْورءِ بہ دئے۔‘‘زالبولءَ دست پندولءَ کت ءُ جست کت۔ ’’ملا ، تئی شکرانہ چنچک بیت ؟ ‘‘ملاءَ گشت ’’سے سد کلدار ۔‘‘ 

زالبول ءَ ملاءَ دو سد ءُ پنجاہ کلدار دات ءُ گشت ’’ ملا! پنجاہ کلدار گون نیست ‘‘ چکءِ دستءِ گپت ءُ شت۔ ملاءَ مردینے ءِ نیمگءَ دیم ترّینت ءُ گشت ’’بگُش‘‘ مردینءَ بزگ بزگءَ گشت ۔ 

’’ملا ! سالے بیت منی کار بند انت ، ہرچ کارے کناں ! سیتءِ بدل تاوان بیت‘‘ ملاءَ کتاب پچ کت ءُ ساہتےءَ پد گشت ئے ۔ ’’ تئی کار اش بستگ ‘‘ مردین ءَ سِٹّے کت ءُ جست کت۔ ’’ کیا بستگ ؟ ‘‘ ملاءَ مردینءِ بے تاہیری دیست ءُ گشت ۔ 

’’ تئی وتیگاں ‘‘ مردک پگرےءَ کپت ءُ سرئے سُرینت ءُ گشت ئے ۔ ہو ہو زانتوں کہ آ کئے انت ! ملا گڑا منءَ انچیں تائیدے بہ دئے کہ منی کار پچ بہ بیت۔ملاءَ مردین دمے کت ءُ لہتیں تائید دات ءُ گشت ، اے نشان جتگیں تائیدءَ بہ سوچ ، اے تائیدءَ وتی باسکءَ بہ بند ءُ اے چارین تائیداں کہ یک وڑ انت ایشاں آپءَ بکن ءُ جانءَ بشود ۔ مردینءَ سدی یے ملاءِ نیمگءَ شہاراِت ملاءَ سدی دیست ءُ گشت ۔ ’

’ سد کلدار !؟‘‘ مردینءَ گشت ’’ ملا ! من بے روزگاراں ، اے سدی باریں من چونیءَ جم کتگ ، دل سہیگ انت ‘‘ ملاءَ زہرءَ زہر سدی چہ مردینءِ دستءَ ژپ ات ءُ گشت ۔ ’’شرّیں ، شرّیں ‘‘۔

ہمے وڑءَ ملا ءَ زالبول ءُ مردین چارات ءُ دم کت ءُ تائید دات انت۔ گڈّیءَ شررنگیں ءُ برز بالادیں کاڑے پشت کپتگ ات ، آئیءَ اتک ءُ ملاءِ دیمءَ نشت چہ وتی پندولءَ عکسے کش ات ءُ ملاءِ نیمگءَ شہارات ءُ گشت ئے ۔ ’

’ ملا ! منءَ گوں اے بچکءَ مہر بیتگ ، من لوٹاں کہ اے ہم گوں من ءَ مہر بہ کنت ، بلے اے چماں چست نہ کنت ءُ منءَ نچارایت ، تو منءَ انچیں تائیدے بہ دئے کہ بچک منی مہرءَ گنوک بہ بیت ءُ بے منیگیءَ مہ بیت، تو ہرچ زرّے بہ لوٹ ئے من دیاں ، بلے اے گوں من مہر بہ کنت، منی اھد انت ، من چہ تئی شکرانہءَ ترا گیش دیاں۔ 

‘‘ملاءَ عکس روک روکءَ چارات ءُ گشت ۔ ’’ بزان کہ اے کار بیتگ ، مرچی شپ ننداں چلّہ کشّاں ، اے بچک تئی مہرءَ انچوش گنوک بیت کہ چے بگشاں ؟ شپ روچ تئی نامءَ گرایت ءُ بے تئیگی ہچ نہ بیت تو باندءَ بیا من ترا لہتیں تائید ءُ لہتیں آیات سوج دیاں۔‘‘دومی روچءَ ہمے وہدءَ آ کاڑ اتک ملاءِ دیمءَ نشت ۔ 

ملاءَ آئیءَ لہتیں تائید ءُ آیات دات انت ءُ گشت۔ ’’ اے تائیدءَ شپءَ بسوچ اے آیاتءَ ہزار رندءَ بہ وان ءُ ظہرءِ نمارءَ رند بے توارءَ چہ لوگءَ دربیا راہءَ ہم گوں کسءَ ھبر مکن دیم پہ کبرستانءَ برو، وہدے کبرستانءِ کشت رسیت پنچ سد گام برو رندءَ چارسد گام راستی نیمگءَ برو پدا سے سد گام چپّی نیمگءَ برو، گڑا ترا اسپیتیں کوٹی یے گندگءَ کئیت ، کوٹیءِ دروازگءَ پچ بہ کن ، اودءَ تو وتی وابانی شہزادگ بزاں بچکءَ وتی دیمءَ گندئے۔

گڑا بزان کہ آ تئی مہرءَ بے تاہیر انت ءُ تئی ودارءَ انت۔ ‘‘ کاڑءَ گل کت ءُ چہ پندولءَ لہتیں کلدار کش ات ءُ ملاءِ دستءَ دات انت ءُ گوں بچکندگےءَ گشت۔ ’’اے تئی دپ شیرکنی انت، شکرانہءَ رندءَ ترا دیاں ۔‘‘ ملاءِ دست ءِ چُوکّ ات انت ءُ شت۔کاڑءَ وتی دل پسندیں پوشاک پوش ات آدینکءِ دیمءَ نشت وتا چو نوک سوریں بانورءَ سمبہینت ۔ 

وتی دلکشیں ءُ ڈولداریں بالادءَ پہ دابے چم شانک دات ءُ سرخی جتیں لنٹانی سرءَ کہ دلبریں بچکندے آؤرت ءُ وتی ہنّی رجینتگیں دست ءِ چارات انت ءُ چہ لوگءَ دراتک۔ ملاءِ گشگءِ پدا آئیءَ ہما وڑ کت کہ ملاءَ گشتگ ات وہدے آئیءَ کوٹیءِ دروازگ پچ کت ءُ ہجکہ بوت کہ آئیءِ چمانی دیما آئیءِ وابانی شہزادگءِ بدلءَ ملا اوشتاتگ ات ءُ بچکندگءَ ات۔

دومی روچءَ توامیں روتاکاں اے ھال شنگ بوت کہ ماں کبرستانءِ ڈنگراں کاڑےءِ جون پولوسءَ دست کپتگ ۔ پولوس ءِ گشگ انت کہ بے رھمیں زالمےءَ کاڑے بے ننگ کتگ ءُ کشتگ ءُ جون ماں کبرستانءِ ڈنگراں دور داتگ۔