زندمان ءِ گچین راہ باز اَنت۔ہرکس پہ وت وتی دل ءُُ تب ءِ مئیل ءَ یک راہ یے گچین کتگ کنت بلئے ہمے راہ ءَ کہ آ گچین کنگ ءَ اَنت آ وتی دل ءَ سدک بہ بیت کہ آئی ءَ پہ وت ءَ ہما راہ کہ گچین کتگ آ جوان اِنت رند ءَ بجوکائی ءُُ پشومانی مہ بیت ۔

گیشتر مردم گڈی ءَ پشومان بنت کہ دریگتے آہاں وتی راہ ایش گچین مہ کتیں آ راہ گچین کتیں ،اے راہ گچین کتیں ،یک دمانے ہم دل ءَ بائد وتی راہ ءِ گچین کنگءَ پد دل ءَ مئیت انت کہ منی راہ من ءَ زندمان ءِ نیام ءَ بدل کنگی اِنت ۔

بلکیں آ وتی دل ءَ سد ک بہ بیت کہ آئی ءَ ہما راہ کہ گچین کتگ آ جوان اِنت ۔ہمے راہ کہ آئی ءَ گچین کتگ بلکیں اے راہ ءَ بازیں جیڑہ ءُُ جنجالے بئیت اِنت آئی ءَ را اے اوں سما بہ بیت کہ آئی مپت ءُُ ناحک اے آس ءَ دست مان کتگ بلئے چوش نہ بیت آسر شیر ءُُ بینگ اِنت ۔بلئے شرط ہمیش اِنت کہ وتی دل ءَ سدکی۔۔۔۔۔زندمان ءَ دائم ءَ وشی وَ نہ بیت اے ہم یک تہلیں راستی یے ءُُ مردماناں ہرچندکہ اے راستی ءِ سما بہ بیت پرائی ءَ جوان ءُُ گہتر اِنت۔

پرچکہ ہمے دمان ءَ کہ آئی ءِ دل ءَ اے گپ نشت کہ زندمان ءَ دائم ءَ وشی نہ بیت بلکیں اے راہ ءَ گم ءُُ جنجال ہم کیت داں آ زندمان ءَ جوانی ءَ ہیل دار بیت کنت ءُُ نوں زندمان آئی ہمبل بیت ۔آ گڈاں سنج ءُُ دریناں دیست کنت ،آدیست کنت مرگ آزمان ءِ دلبندءَ ایوک ءَ بال نہ اَنت بلکیں اے گوازی کنگءَ اَنت آ زانت کنت کہ گوانت نیمون چے اِنت ،ہور ءُُ شرتگانی موسم کجام اِنت ۔

آ جوانی ءَ زانت کہ تبدانی ساہگ ءَ نندگ چتور وش اِنت ءُُ زمستانی شپءَ درائیں آزمان ءِ دلبند ءَ استالانی ندارگ ءِ یک دگہ تامے کہ آئی ءَ چد ءُُ ساری نہ دیستگ رند ءَ آ وتی عہدءِ درائیں دور اں گوں وتی چماں الکاپی ءَ دیست ءُُ چہ ایشاں سیتءُُ نپ زرت کنت ۔

بلئے شرط ہمیش اِنت کہ آ پیسر ءَ زندمان ءِ ہمے تہلیں راستی ءَ چہ سرپد بہ بیت ءُُ اے ہم بزانت کہ کس آسری ہمراہ یے بوت نہ کنت ہرکس جاہ یے کیت دروئیت ءُُ روت کسے ءَ زند درویت ءُُ کسے ءَ را زندمان ،کسے ءَ را زندمان ءِ واہش رد دئینت ءُُ آ رد کپیت ءُُ کسے ءَ را مردم رد دئینت ءُُ وتی نیمگ ءَ کاراں بلئے ہمراہی آسری یے نہ بیت پمشکا پہ ہمراہاں دل مہ جن وتی راہ ءَ بگر کہ زندمان ءِ رژن تئی ودار ءَ اِنت ءُُ اے یک بے آسریں رژنے کہ دائم ءَ است بیت۔