مدام مئے کماشاں گشتگ کہ تاسے آپ سد سال ءِ وفا ءَ زندگ ءُُ برجم داریت ۔بلئے اپسوز مرچی وفا ءِ نام دنیا ءِ دنز ءُُ مجانی تہا گار ءُُ بیگواہ اِنت ۔من ءَ بچار من ءَ وفا ءِ چہ مزرست ۔من ہم آئی ءَ گوں دل ءُُ ستک مہر ءُُ وفا کتگ ۔
اے گپاں کمبر گوں وتی باتن ءِ مردم ءِ گوما درشان کنگ ءَ ات کہ اناگہ آئی گوشاں ٹھکگے ءِ توار کپت ءُُ پدا دومی توار کہ آئیدگوشاں کپت آ ٹیپ ءِ ٹھکگ ءِ توار ات ٹیپ ءَ چہ یک سوتے الہان بوھگ ءَ ات آئی ءَ سوت ءِ آواز گوں گشندہ پجاہ آورت ۔گشندہ عاصم بلوچ ات ۔سوت چو اے وڑا اَت
تئی متلب نزانتگ من
ترا پجاہ نیار ورتگ
پہ تئی عشق ءَ من وانگجاہ یلہ
دات ءُُ تباہ بوتاں
وھدے کمبر ءَ اے سوت اش کت آ سک بے کسا س دلوارگ بوت ءُُ وتی نودربری ءِ یات ءُُ گیراں کپت ۔آترانگ ءَ کپت کہ آ سکیں زبریں ءُُ زانتکاریں نودربرے بیتگ آئی ءِ زانتکاری ءِ سوب ءَ باز براں آئی ءِ سوجکار ہم ءِ دیم پاد اتکگ ات ءُُ آئی ءَ یک سوجکارے ءِ وڑ ءَ عزت ءُُ شرپ دیگ بوتگ بلئے آ مرچی عشق ءِ آس ءَ ستکگ ءُُ بریان ات ۔
آئی ءَ ہمے بے بے مرادیں عشق ءِ پشت ءَ وتی زند تبا ہ ءُُ بربادکت بلئے آئی ءِ د ل انگت پہ وتی آوکیں وھد ءَ دل پروش نہ ات ۔آئی ءِ د ل ءَ انگت یک کسانیں امیتے زندگ اَت۔ آئی ءَ میتگ ءَ نشت نہ کت آ پہ کار ءُُ بار ءِ نیمون ءَ دراتک ءُُ درملک ءَ شت آئی ءَ دوسرجمیں سال درملک ءَ گوازینت ءُُ پدا وتی ملک ءَ واتر بوت۔ماہکان ءَ انگت ءَ سور نہ کتگ ات۔
آئی ءَ جیڑات کہ من دو سال ءَ درملک ءَ بیتگاں دیر انت آئی ءَ من ءَ نہ دیستگ بلکیں آئی ءِ دل ءَ نوں پہ من مہر ءُُ دوستی وداتگ بلکیں آپدا گوں من ءَ مہر ءُُ دوستی کنت ءُُ من ءَ وتی زند ءِ بہرے بزانت ۔نوں بوت کنت آئی ءَ وتی ردی ماراتگ ۔کمبر گوں وتی بے مرادیں امیت ءَ یکروچے وتی مات ءَ را گشت ’’ اماں تو منی زاماتی ءِ گپ ءَ پہ ماہکان ءِ واستا بہ بر۔‘‘ من گوں آئی ءَ آروس کنگ لوٹاں مات بیچارگ کمبر ءُُ ماہکان ءِ مہر ءُُ دوستی ءَ سرپد نہ اِت۔مات پہ وتی چک ءِ دوستی ءِ ہاتر ءَ گپ ءَ بارت ۔
ماہکان ءِ پت پیر بشک ءِ کر ءَ وتی چک ءِ سانگ ءِ گپ ءَ جنت پیر بشک بس ہمے گیشت کہ مرچیگیں دور ءِ چک وت زانتکار انت آ وتی زند ءِ پیسلہ ءَ وت کننت بلئے من اوں ترا اے ساھت ءَ اناں کت نہ کناں ۔من ماہکان ءِ جند ءَ جست کناں باریں چے گیشت ۔اگاں منیت ءُُ ھو کنت گڈا من الم گوں تو ھال اھوال کناں ۔
کمبر ءِ مات گوں ہمے گپاں پاد کیت ءُُ روت ءُُ وتی لوگ ءَ سربیت کمبر ءَ درستیں ھالاں دنت کمبر گل ءَ بال ات کہ نوں گپ ماہکان ءِ سرا یلہ دیگ بوتگ آ الم ءَ اے گپ ءَ اناں نہ کنت پیر بشک وھدے ماہکان ءَ جست کنت ماہکان زہر گپیت ءُُ گشیت کہ من یک وانندھیں جنکے اوں ءُُ کمبر یک نزانتکار ءُُ جٹیں مردمے من چوں گوںآئی ءَ پیم بوت کناں۔
من اے سانگ ءِ منگ ءَ ساڑی نیاں وھدے پیر بشک ءَ اے گپ ءُُ ھبر کمبر ءِ مات ءَ سرکت اِنت گڈا کمبر اود ءَ اوشتوک بیت ءُُ سرجمیں گپ ءُُ ھالاں سرپد بیت ۔ چرے گپاں پد کمبر زانت کہ آئی دل ءِ سرجمیں امیت پورہ انت نوںآئی ءَ اے بیووفائیں میتگ ءَ ہچ وڑ ءَ نندگی نہ ات۔آئی ءَ پہ وتا اے بے مہریں میتگ ءَ ھچ وڑیں وس نہ دیست آشپ ءِ وہدے ءَ چہ وتی لوگ ءَ درکیت ءُُ کس ءَ ھال نہ دنت ءُُ نزانتگیں منزلے ءَ رھادگ بیت ۔