|

وقتِ اشاعت :   May 19 – 2019

گالبندی دنیا چہ انچیں لبزاں چکار اِنت کہ آہانی زانگ لس زند ہم الم اِنت ءُُ چشیں گالبندی کتاب انچیں بلوچی لبزانک ءَ رد ءُُ بند نہ داتگ۔ انچیں یک ءُُ دو جہد کنگ بوتگ چشکہ واجہ اے آرد اد ءَ یک وہدے انچیں جہدے کتگ ات ءُُ ڈاکٹر صبور بلوچ ءِ کتاب ءَ ہم چندے گالبند دئیگ بوتگ بلئے ایشاں ابید چشیں جہدے دیم ءَ نہ ایتکگ کہ گالبندی دردے بوارت پمشکا ساچینک پہ وتی وانوکاں ارزانیں بلوچی ءَ ہمے گالبندانی مانا ءُُ بزانتاں ہمک ہپتگ چاپ کنت دانکہ بلوچی وانوک ہم چرے گالبنداں زانتکار بہ بنت۔مرچیگیں گالبند یک انچین گالبندے کہ اے وہد ءَ ایشی ءِ سک باز حاجت اِنت۔

کیتھارسس(catharsis):

کیتھارسس کہ اردو ءَ ایشی ءَ را تنقیہ یا انخلا گشگ بیت ءُُ ایشیءِ معنا حرابیں گند ءُُ گسڑانی در کنگ اِنت۔چشکہ اے یک طبی گالبندے بلئے لبزانک ءَ ایشیءِ کارمرزی اولی براں ارسطو ءَ کار بستگ۔ارسطو ءَ وتی کتاب بوطیقا کہ دنیا ءِ اولی شرگداری منگ بیت ہمائی ءِ تہاآئی ءِ کیتھارسس ءِ بابت ءَ تران کتگ آئیءَ وتی ٹریجڈی ءِ تہا ہما جذبگانی درشانی کتگ کہ چریشی ءَ بنی آدم ءِ اندری مارشت ءُُ جذبگ سرینتگ اَنت۔بزاں ارسطو ءِ گشگ اِنت کہ دانکہ بنی آدم چہ تہا وتی ہما مارشت ءُُ جذبگانی درانگازی ءَ مہ کنت آ دراہ ءُُ جوڑ بوت نہ کنت۔
کیتھارسس اسل ءَ وتی اندری جذبگانی درشانی اِنت ءُُ اگاں اے جزبگ درشان مہ بنت داں بنی تہا ءَ نادراہی آماچ بیت۔باز براں چش بیت یک جاہ ئے ءَ تئی ھلاپ ءَ گپے جنگ بیت بلئے آ وہد ءَ تو ہچ کت نہ کن اِت بلئے اے گپ دل ءَ ایر بیت دانکہ آ وتی درشان ءَ یک سنگتے ءِ یاکہ ہما مردم ءَ گوں مہ کنت اے جذبگ ءُُ مارشت آئی دل ءَ چہ درنئیت۔

نفسیاتی حساب ءَ کریل جونگ ءَ گشتگ کہ اگاں یک مردمے ءِ نزیکیں مردمے بیران بہ بیت ءُُ آ مہ گریت گڑاں اے گُگ آئیءِ دل ءَ دائم است بیت ءُُ آ دراہ نہ بیت۔۔۔۔بلئے وہدے آ گریوانگ بہ بیت یاکہ وت بہ گریت انت گڑاں اے گُگ ءِ اندری مارشت چہ دل ءَ آئیءِ در کیت ءُُ آ دراہ بیت۔کیھتارسس اسل ءَ وتی اندری مارشتانی درانگازی اِنت۔

دانکہ آئیءِ اندری مارشت درانگاز مہ بیت آدل ءَ وسوس ھلاس نہ بیت۔ہمے وسوس ءَ را گالبندی زبان ءَ کیتھارسس گشگ بیت۔نفسیاتی دنیاءَ اے پیمیں بازیں لبزءُُ گالبند اَست اَنت کہ آوانی بابت ءَ زانگ لم اِنت بلئے کس ایشانی نبشتہ نہ کنت یکے وَ ایش کہ اے فلیڈ ءِ زانوگریں مردم باز کم اِنت۔دومی ہما کہ اے بابت ءَ زانگ ءِ دائم ءَ گش اَنت بلئے آ ہچ نزاناں سیمی ہما مردم اَنت کہ اے درائیں ٹرم ءُُ گالبندانی بابت ءَ جوانی ءَ سرپد اَنت بلئے آ ہچ نبشتہ نہ کن اَنت۔اے نہ کنگ ءِ ترس ہمیش اِنت کہ بازیں پدا گوں آوانی ہمے نبشتانک ءَ چون ءُُ چے وڑ کنگ بہ بیت۔

بلئے اے ترس رد اِنت دانکہ چیزے دیم ءَ مئیت اِنت آئی ءِ بابت ءَ تران چون بوت کنت۔ بائد اِنت بلوچ ندکار ءُُ نفسیات زانت اے بابت ءَ نبشتہ بہ کن اَنت۔نوں ہمے گالبند بزاں کیتھارسس اِنت اگاں کسے ایشی ءِ بابت ءَ سرپد بہ بیت داں آ اے ہم زانت کنت کہ وتی گم ءُُ رنجانی دل ءَ دارگ ءَ بازیں نادراہی بنی آدم ءَ را گور جت کنت بلئے اگاں آئی ءَ وتی دل ءِ حال ءُُ احوالاناں گوں دگہ کسے ءَ درشان کت داں آئی ءِ کیتھارسس بیت ءُُ آئی دل سبک بیتءُُ آئی ءِ ہما کہ گم اِنت آ اوں کم تر بیت پمشکا اے پیمیں چیزانی زانگ الم اِنت۔