|

وقتِ اشاعت :   July 13 – 2019

یک تامرے ءِ کسہ انت کہ منا سک دوست بیت آیک انچیں مردے کہ ایوک ءُُ تہنا یک بلائیں کوہ یے کوچیت ءُُ راہ یے پہ وتی کسانیں میتگ ءَ پہ جوڑ کنت۔چرے کسہءَ یک گپے پدر بیت کہ بنی آدم ءِ جوزگ آئی ءَ ہرچی پرمات کنت ءُُ آ کتے ہم کنت بلئے ہمے جوزگ دل ءَ بہ بیت۔
یک لس مردمے گوں اتوڑی یے ءَ یک بلائیں کوہے بکوچیت ارزانیں گپے نہ انت بلئے اے آئیءِ زرد ءِ جوزگ اَت کہ آئی ءَ را اے گرانیں کارے پہ ارزانی ءَ کنگ پرمات۔ ہمے رنگیں دنیا ءَ بازیں کار است انت کہ بنی آدم ءَ کتگ ات کہ بہ گندئے بندات ءَ اے دگہ جاہلیں مردماں گشتگ کہ اے گنوکے چو کدی بوت کنت!!!! بلئے آہاں ہما کار کتگ ءُُ پیشداشتگ۔
سائنس ءَ مرچی چنچو دیمروئی کتگ آئی ءَ چون چونیں کار کتگ ہمے درائیں کارانی بندات ءَ درستاں گشتگ کہ نہ بیت بلئے آ ہان کتگ رند ءَ درستاں توسیپ کتگ۔ہمے کار بیت داں درست گش اَنت شاندار،زبردست،زندہ باد۔۔۔۔ ہمے گال رد ہمے تامر ءَ اوں گشگ بوتگ۔اگاں کسے ءَ اے تامر دیستگ داں گیش گشگ نہ لوٹیت ءُُ اگاں کسے ءَ نہ چاراِتگ داں منی سوج انت کہ بچارایتے۔۔۔۔۔منافقے،دروگ، لالچ اے درائیں چیز اں کہ مرچی مئے چاگرد مانرپتگ ءُُ ہردومی مردم ہمے چیزانی آماچ انت۔اے درستانی بن ءُُ بنزہ ہمے جوزگ ءِ آٹیگ نہ بوہگ اِنت۔یک کارے کہ کنگی اِنت ءُُ آ اگاں نہ بیت داں بنی آدم دگہ راہ ءُُ درے شوہازگ ءِ جہد کنت پرچکہ تچکیں راہ سک ءُُ گران اِنت،پمشکہ آ دروگ بندیت،دگہ مردمے رد دنت ءُُ وتی کار ءَ کنائینیت۔
چشیں مردم ہزاران لکھاں است انت کہ وتی کاراں دومی مردمے ءِ کمک ءَ کنت ءُُ سوباں وت زوریت بلئے چشیں مردم باز کم انت کہ وت کارے بہ بیت ءُُ سوباں دگہ مردمے ءَ بدنت۔
اگاں درائیں مردم کاراں وت بہ کن اَنت ءُ ُ سوباں پہ اے دگہ مردماں بِل ات داں دنیا کہ مرچی اے رنگ ءَ انت چتور زیبا ءُُ وش بیت۔
استادی ءُُ شاگردی آ روچاں دگہ حساب بوتگ بلئے مرچی دگہ حساب انت درور باز انت بلئے دئیگ اِش نلوٹاں کہ استاد دلگران بنت۔
اگاں یک دوستیں مردمے ءِ ہاترا تو وتی زند ءُُ ساہ ءَ ندر کنئے ءُُ آئی ہمک کار ءَ پہ سر ءُُ چم کنئے آ دل ءَ گشیت کہ من ایشی ءَ دروہگ ءَ اوں آگل انت کہ من ایشی ءَ رپینگ ءَ اوں،منی ایشی ءَ رد دئیگ ءَ اوں بلئے آ بد بحت نزانت کہ آئی ءِ جند ءِ نمبر مہر ءُُ دوستی ءِ چکاس ءَ کم بوہان اَنت گڈی ءَ انچیں روچے کیت کہ آ تئی ہچ وڑیں دردواری ءَ نہ کنت پدا سک پشومان بئے یک شعرے یات پیداک اِنت کہ
دشمنوں سے پیار ہوتا جائے گا
دوستوں کو آزماتے جائے
برے برے گمان بیت کہ اے مردماں چتور دومی مردم ءِ دروہگ ءُُ رد دئیگ وش بیت،وتی مپت ءُُ ناحقیں مزن کنگ ءَ باریں چنت مردم ءِ جہلاد کنگ ءَ چتوریں وشی ایشاں رست کنت اگاں مزن بوہگی انت،پہ وت مزن جاہ ءُُ جلالے گرگے انت،داں کارے انچیں بہ کن کہ مردم وتی تئی گلا ءُُ ستا ءَ بکنت دومی مردم ءِ عیب کشی ءُُ جہل جنگ ءَ کس مزن نہ بیت بلکیں انگت ءَ کستر ءُُ کم شرپ بوت کنت۔ زانتکاراں مدام گشتگ وتی کرد ءَ شر بہ کن دومی ءَ عیباں بِل۔بلئے ما چون کناں دومی ءِ عیباں مدام درشان کن اَنت،دومی ءَ را ایر جناں بلئے وتی کر دءُُ کتہ کاری ءَ بہہ نچار اَنت۔
من مرچاں دگہ حسابیں مردمے ءِ سما بوہگ ءَ انت آ ایش کہ دیم ءَ توسیپ ءَ بکن کندگ ءُُ مسکرا بہ بیت بلئے باپشت ءَ ایرجنی ءُُ ڈوبارگ اے چتوریں وڑے؟؟
من انچیں مردم دیستگ ءُُ زاناں کہ یک مردمے ءِ حرابیاں چہ سرپد اِنت باپشت ءَ آئی ءَ را زاہ ءُُ بد کنت بلئے وہدے دیم پہ دیم بنت د اں کندگ ءُُ مسکرا عیب کشی ءِ جاہ ءَ توسیپ ءُُ ستا انت چو پرچہ ہمے منافقی اِنت،ءُُ مئے چاگرد ءَ را اگاں کلاں گیش چیزے ءَ نکس داتگ داں آ ہمے منافقی ءَ داتگ بلئے مارا چے، ما باپشت ءَ ہما مردم ءَ را یاکہ ہما چیزءَ را سک ڈوبار اَنت زاہ ءُُ بد کناں بلئے وہدے دیم پہ دیم بنت گڑا شاندار،زبردست،زندہ باد۔۔۔۔۔۔