دنیاءِ تہءَ کجام ھم دمگےءِ لبزانک بہ بیت یا راجکاری (سیاست) بہ بیت اشانی تہءَ اختلاف دارگ،شرگداریءُُ جستءُ باوست الم است اِنت۔ ھمے نگدءُ باوست یک شریں لبزانکے پلگار کرت کن اَنت،بزاں کہ یک لبزانکےءِ تہءَ کہ شرگداری بہ بیت تہ اودءَ شرءُ ھراب ءِ گیچنءَ لبزانکار گیچگ بنت۔

وھدے ما بلوچی لبزانکءِ نیمگا کائیں گڑا اشیءِ تہءَ دگہ وڑیں اِلتے کپتگ۔ھمے زوتاں واجہ اے آر داد کتاب نبشتگیں تاک سیمی چاپءُ شنگ بوتگ اَت،کتابءِ تاک نمبر 48ءَ داد نبشتہ کنت ”بلوچی ءَ نوشتہ کار منا ھمے سما بیت مردمانی مردم اَنت لبزانکءِ مردم نہ اَنت “۔نوں بیا کمے جیڑیں کہ بلوچیءِ تہءَ لبزانکءِ مردم پرچہ نیست۔۔؟

مروچی مئے لبزانکءِ ھا ل اش اِنت کہ بقولء دادءِ ادا لبزانکءَ چہ گیش مردمانی مردم اَنت،ھرکسءَ پہ وت یک ٹولی یے جوڑ کتگءُُ نشتگ، ھریکےءَ پہ وت چندے شاعرءُ لبزانکار پٹ اِتگءُ گون اَنت یے،مئے نوک باہندیں نبشتہ کار ہوں اے وباءَ چہ نہ رک اِتگ اَنت۔

اے گپءِ اندازگءَ ما سوشل میڈیاءَ جوانیءِ سرا جت کنیں کہ ھمے نوک باہندیں نبشتہ کارءُ شاعر وتی استادءُ پیرانی گوشگءِ سرا دومی گروپءِ لبزانکی مردمانی ہلاپءَ مزن مزنیں ھبر نبشتہ کن اَنتءُ پدا دومی گروپءِ استادءُ پیر وتی شاگرداں پرمائینت کہ پلانیءِ کتابءِ سرا اگاں آئیءِ نبشتانکءِ سرا وتی زہراں درشان کن،منی وڑیں نوک لبزانکءِ نودر بزگ ھمے توکءَِ گا ر اَنت پرچہ کہ من ناں لبزانک پولاں نہ شریں شاعری پجاہ کاراں،ناں کہ نگدی باوستاں سرپداں منا بس ھرچی استاد محترم پرمائیت من ھمائیءِ راہءَ روگایاں، نی بیا کہ ھمے نوک باہندیں شاگرداں پہ چو کنگءَ رسیت چی۔۔؟

اے ھمے ھاترا چو کن اَنت کہ باندا مشاعرہ یے بیت استادءِ سپارشءَ چہ منا اسٹیجءَ شعرے وانگءَ توار کنگ بیت یا کہ لبزانکی دیوانےءَ منی شعرانی توسیپ کنگ بیت۔ اے نوں ھال اِنت مئے لبزانکءُ زبانءِ۔۔۔ لبزانکی مردمانی دیواناں من باز نشتگءُ پاد اتکاں اودءَ لبزانکءُ ادبءَ چہ گیش مردمانی سرا ھبر بیت، پلانی وَ نبشتہ کارءِ جندے نہ اِنت،پلانیءِ وَ کتاب ھچ وانگ نہ کرزیت،پلانیءِ شاعری ھُشکیں ردیفءُ کافیہ اِنت۔

مرچی ھمے مئے ھال اِنت کہ بلوچیءِ لبزانکی ادارہ،تاکبند،ماہتاکءُ رسالہانی لڑے است اِنت بلئے یکءُ دوءَ ابید دگہ درست ھاموشءَ نشتگ اَنت۔ڈی جی پی ّآرکہ بلوچستانءِ دراھیں بلوچی ماہتاک سدانی ھسابءَ اودءَ رجسٹر اَنتءُ ماہانہ اشتہار زور اَنت بلئے یکءُ دوءَ ابید دگہ یک ماہتاکے منا پیش دار کہ ہمک ماہ مارکیٹءَ آئیگءُ سربوگا اِنت، ھمے کہ آئیگءَ اَنت اے ھوں دو،دو ماہءَ رند کائینت،آدگہ ھرچی کہ است اَنت بس دہ دانگ تاک چاپ کن اَنتءُ ڈی جی پی آرءِ ریکارڈءَ ایر کن اَنت پدا ماہءِ سرا وتی اشتہارانی زراں زور اَنت بس۔

تو ھمے بہ پہم کہ لبزانک سوادگری یے ءُ بلوچیءِ تاکءُ ماہتاکانی ٹماٹرءِ نہادءَ سودائی بوگءَ اِنت۔ ھرکسءَ بگند پہ وت ادارہے جوڑے کتگءُ نشتگءُ ھمک روچ یک نوکیں لبزانکی ادارہ یے پچ بیتءُُ پدا بندبنت انچو گشئے زاناں لبزانک پُدنیءِ دُکانے،کاروبارے،سوادائی یے کہ ادءَ ھرکس وتی نپءُ پائدگءِ کشگءِ ھاترا ھمک دمکءَ دکان پچ کنان اِنت۔۔۔!

بلوچیءِ نبشتہ کار کہ آ منی وڑا نوک اِنت نزانت کہ کئی نبشتہ راھبندءَ بزیراں، ھرکس وتی ڈولءَ نوکیں راھبندے ٹہینیت۔ ھپتاد سال گوزگءَ رند انگت ھوں مزن مزنیں یکءُ دو نبشتہ کارءِ کتاب من دیستگ اَنت کہ جتا جتائیں نبشتہ راھبنداں نبشتہ کتگ اَنت اش۔۔

دنیاءِ لبزانکانی تہءَ اختلاف است،جستءُ باوست است،نگدءُ شرگداری است بلئے اے وڑنہ اِنت کہ ھرنبشتہ کارے دومی شاعرءُ نبشتہ کارءِ وجود،آئیءِ ازمءَ چہ انکاری اِنت۔ادءَ وَ شمبوءِ شگنز اِنت۔ تو منا نہ من ئے من ترا نہ مناں۔۔۔ تو منی سرا ایراد بگر ءُ من تئی سرا ایراد گراں،لبزانک توکءَ گار اِنت۔

بائدگیں اے وڑ مہ بیت۔۔لبزانکءُ ازمءِ تہءَ مردم گری،سنگتی،براتی ءُ استادی نیست اگاں بیتیں گڑا ارسطو کہ افلاطونءِ شاگرداَت آئیءَ افلاطونءِ لیکہءِ سرءَ اینچو ایراد نہ گپت۔