بلوچی گدار ءِ نبشتہ کنگ ءِ رواج 1960 ءَ بناہ بوتگ۔ اے جہت ءَ حاجی فقیر محمد عنبر ءَ وتی اولی ناول”نل ءِ توار“ نبشتہ کت۔ بلوچی اکیڈمی ءَ را پہ چھاپ ءَ دات ءُُ بلوچی اکیڈمی ءَ اولی وار شنگ نہ کت دومی وار ءَ چھاپ کت۔ اولی ناول سید ظہور شاہ ءَ ”نازک“ ءِ نام ءَ شنگ کتگ ات۔

یک گند ءُُ نند ے ءِ درگت ءَ واجہ عنبر ءَ وتی سرجم کتگیں چاروانگی رژن ءِ شہار، ہیل پہ گشاد،تژن کہ بژن،عہد ءُُ وہد بلوچی جاوراں،دل سک من ءَ بخشاتگ۔ چیاکہ واجہ علم ءُُ ادب ءِ پڑ ءَ یک برز بالادیں درچک ءِ وڑ ءَ ات کہ آئیءِ شاہگانیں سند ءَ ملگزارے شاہداں تیوگیں بلوچستان ءَ سمبہینتگ۔ آئی رژن پگر ءُُ حیالاں ہنچو درنگازی کتگ۔ اے دور ءَ واجہ دلگیں شہ زانت ءُُ قلمکارے لیکگ بیت۔ آئی نبشتہ کتگیں گدار”رژن ءِ شہار“ گوں دل ءِ تب ءَ رنگ راہ ءَ سرجنان وتی منزل ءَ سر بوتگ۔

آئی جوزہ ءُُ دانش علم ءَ ادب ءِ پڑ ءَ یک مزنیں بستارے داریت۔ علمی چاگرد ءُُ راجی زند ءِ تہا آئی جہد ءُُ کوشست لکھ ستا ءُُ توسیپ کرزنت۔چوکہ واجہ ءَ گدار رژن ءِ شہار ءِ تہا نبشتہ کنت کہ گدار راجی کسہ ءِ آدینک انت مالوم بیت کسہ ءِ ہر یک بہر ے دومی بہر ءَ ہم گرنچک ایت کہ آیانی مطلب جوانیاں پہمگ بنت۔ گدار ءِ ہر یک بند ءُُ سند ءِ وانگ ءَ دل تلوسیت ءُُ واہگ امباز کنت تاں کسہ آسر بہ بیت۔

اے کسہ ءِ زینت واجہ عنبر ءَ راجی زند ءِ بنیاد ءِ سرا کسہ بنگیج کتگ۔ ساعت پہ ساعت ءَ وانوک گیشتر ہدوناک بنت۔گدار نویسی ءِ حاطر ءَ کردارانی ودی کنگ اژدری انت۔ کردار کسہ ءِ چپ ءُُ چاگرد ءَ چرایت وتی جوزہاں پیش داریت۔چوکہ واجہ عنبر ءَ کردارانی درچنگ ءِ حاطر ءَ باران ءُُ آئی لوگ بانک نوربی بی،دیدگ ءِ زہگ بوہر ءُُ آئی مہروانیں استاد یک زیبائیں ندارگے پیش داریت۔ شال ءَ بوہر پہ وانگ ءُُ زانگ ءِ پڑ ءَ لائقیں زہگے زانگ بیت۔ ہرچکاس ءَ اول نمبر کیت ءُُ دیمترءَ ڈاکٹری اگدہ ءِ سرا سر بیت۔ آسراتی ءُُ آسودگی آئی زند ءِ یک بہرے جوڑ بیت۔

گدار رژن ءِ شہار ءِ مستریں جوانی آئی پگری دروشم انت۔ واجہ عنبر ءَ گدار ءِ تہا وتی حیال ءُُ پگر ءِ بنیات ءِ سرا کسہ ءَ راتچک پیش داشتگ۔ پمیں حاطر ءَ حیال ءُُ پگر ءِ تہاثر مندی ءُُ سوب مندی ءِ برورد کردارانی تہا گندگ ءَ کیت۔ ہمے ڈول ءَ زبان ءُُ بیان ءِ سوب ءَ واجہ عنبر ءِ تچکیں زبان ءُُ شکر گالیں بیان کارمرز کتگ ات۔ کہ آ کرداران ءَ دیم ءِ برگ ءِ توجیل ءَ بہ کنت۔ ہمے پیم ءَ ماتی زبان بلوچی ءِ ہماں کماتگیں ءُُ پہکیں لبز کارمرز کتگ کہ گدار ءِ تب ءُُ میل ءَ کپ انت۔ ادا آئی گاجیل ءِ زبان ءُُ بیان پیش نہ داشتگ۔

گدار ءِ تہاکدرتی ءُُ چاگردی ندارگ ہژدری انت چوکہ گدار ءِ روانی تہا بنی آدم ءِ ہیل ءُُ عادت اسکول ءُُ کالج ہوسٹل ءِ زند، جاہ مند ءِ گس، بزگی ءُُ نیز گاری مستریں شاہ دربرانی علم ءُُ دانش گاہ استادانی پنت ءُُ نصیحت۔ سکین ءُُ دلبڈی ءُُ ڈاکٹری اگدہ ءِ سرا جوانیں اثر مندی یے پیش داشتگ۔

اے تیوگیں ندارگ ءَ ہمے پہمگ بیت کہ واجہ فقیر محمد عنبر ءَ پیران سالی حب ءُُ واہگ،خیال ءُُ پگر ءِ تب داری، دورگندی،مردم داری، ہمت ءُُ توکل،راست گشی شہ وتی مہر ءِ آپاں آپ داتگ۔ پرے حاطر ءَ مہر اللہ مہر ءَ کتابءِ ہورتچاری پہ گیگ کتگ۔