صادق مراد ردانک مردم انت آئی ءَ ردانک ءِ پڈءَ باز کار کتگ۔ “پاسانی انگریں پاہار ” صادق مراد ءِ سیمی کتاب اِنت چدوپیش آئی ءِ ردانکانی دوکتاب چھاپ ءُُ شنگ بوتگ انت۔ ”ارسانی او لمب“ ءُُ”تاکریچ“۔نوکیں اے کتاب ءَ آئی ءَ وتی نوکیں نبشتانک نزآؤرتگ انت کہ آئی ءَ جتائیں وہد ءُُ موسماں نبشتہ کتگ کنت۔ آئی ءِ بی۔ایڈ ءِ وانگ ءِ دورءِ تروتاب ءَ بگرداں تو جیل نزرآبادءِ ایس۔ ایم۔ایس سروس ءَ۔ ایشانی تہا بازیں نبشتانک ہما انت کہ آئی ءَ مراگشاں ونتگ انت۔

ہمے نبشتانکانی تہا سید ہاشمی،جی آر ملا، ناگمان، گل محمد وفا، اقبال راز ءُُ مجید عاجز ءِ سرا تاثراتی نبشتانک ہوار انت کہ آئی ءِ نگدی سنچ ءُُ زانت ءَ دراکن انت۔ ہمے نبشتانکانی تہا لہتیں ہنچیں سیاہگ ہوار انت کہ تو آہاں نبشتانک گشت نہ کنئے اگاں کہ آہانی تب نبشتانک ئیگ اِنت بلئے کسہی دروشم ءَ نبشتہ کنگ بوتگ انت کہ بازیں پکائیں کسہ انت پرچکہ آہاناں بندات، میان ءُُ آسرے است بلئے ایشانی وانگ ءَ سما بیت کہ آچاگردی جیڑہ یےءِ پہناتاں دیم ءَ بیار ایت۔ اے حساب ءَ آئی ءَ بائیبل ءِ کسہانی دروشمی رنگے جنت۔بازیں نبشتانک”تژنءُُ کند“ ءِ دروشم ءَ نبشتہ بوتگ انت چوکہ ”زاہد پڑاہ“،”کیف ء چست ءُُ ایر“۔

اگاں صادق مراد ءِ اے تژن ءُُ کنداں گوں آئی ءِ کسہانی دروشم ءَ نبشتگیں سیاہگاں دیم پہ دیم بکنئے گڑا سہرابیت کہ صادق مراد یکپارگی ”ٹریجڈیءُُ کامیڈی“ بزاں ”دردناکیءُُ وش ناکی“ دوئیں چاڑ ءُُ کیفاں نبشتہ کنگ ءِ ازم ءَ سرپد اِنت۔

گُش انت کہ صادق مراد اے وہد ءَ تحت ءِ باہوٹ اِنت بلئے ناں! اگاں ہورت بچارئے گڑا صادق مراد کتاب ءِ باہوٹ اِنت، قلم ءِ باہوٹ اِنت پرچکہ کتاب ءُُ قلم ءِ باپشت ءَ آتحت ءَ مان نیارایت۔ بائداِنت قلم ءُُ کتاب آئی ءِ تحت ءِ مارشت ءَ ہلاس بکن انت۔”پاسانی انگریں پاہار“ ءَ کل42نبشتانک ہوار انت کہ 141تاکدیماں تالان انت۔ اے نبشتانکانی دگہ گچینیں سپتے ایش انت کہ سک دراج نہ انت پمیشکا وانوک پہ وانگ ءَ دم نہ بارت۔اسحاق خاموش صادق مراد ءِ بابت ءَ نبشتہ کنت کہ “صادق مراد ءَ لبز انک ءِ ہمک پڑ ءَ وتی حیال ءِ بور تاتکگ ءُُ وتی چار گر د ءَ اے آدینک ءِ پیشدار گ ءِ جہد کتگ۔

صادق آزمانک ہم نبشتہ کنت، پر یسکار ی ہم کنت ءُُ رجانک ہم کنت۔صادق سرجم ءَ یک “کمٹڈ مردمے “۔۔۔آئی ء ِ سنگتی مدام گوں کتاب ءَ انت ءُُ کتاب مرد م ہچبر تہنا نہ بیت۔ صادق ءِ کمٹڈ بوہگ ءِ مستریں درور ایش انت کہ آئی ءَ ناتوانی ءَ ابیدہم وتی سیادی گوں بلوچی لبز انک ءَ نہ سستگ، انگت وانگ ءَ انت ءُُ آانگت ءَ نبشتہ کنگ ءَ انت۔۔۔۔۔دیما روان انت۔۔۔ “