عطا شاد کدی،کجا،کئی لوگ ءَ ودی بوتگ اے بابت ءَ ہرکس سہی ءُُ زانتکا ر اِنت اگاں کسے نزانت کہ بازارءَ پہ نہاد کتاب باز اِنت اگاں کسے حُب داریت آ اے درائیں چیزاں زانت کنت۔یک چیز ے کہ انگت ءَ زانگ بوئگ ءَ نہ اِنت آ عطا شاد ءِ گوشتگیں شعر اَنت کہ ایشانی معنا ءَ کس کت کنگ ءَ نہ اِنت۔
مرچی بیست ءُُ سے سال انت کہ عطا شاد اچ بلوچی وانوکاں گسر بوتگ ءُُ پہ مدام شتگ۔بلئے آئی شاعری پہ نوک باہنداں یک رہشونے ءِ پیم ءَ زانگ بیت۔دومی نیمگ ءَ عطا شاد ءِ شاعری ءَ انگت ءَ نگدکاراں یک جاہ یے سرکت نہ کتگ بلئے پرچہ بہ بیت۔
جوانیں شاعری ءِ اولی ءُُ گڈی جوانی ہم ہمیش اِنت کہ آئی ءِ جاہ ءُُ مقام گیشوار مہ بیت بلکیں وہدے ءِ ہمرائی ءَ آئی شعر ءُُ بنداں نوک ءَ چہ نوکتریں حیالے دیم ءَ بیت اِنت۔ عطا ءِ اسلوب بلکیں بلوچی ءِ بازیں شاعراں زرتگ بلئے آئی ءِ حیال ءِ جہلانکی ءُُ لبزاں گوں گوازی ءَ انگت ءَ کس سر نہ بوتگ ءُُ بلکیں مہ بیت۔انچو کہ اردو لبزانک ءَ غالب ءُُ میر وڑیں شاعرانی شعرانی نقالی ءَ باریں چنت مردم شاعر بوتگ ہمے رنگ ءَ عطا شاد ءِ شعرانی چہر ءَ بازیں مردمے شاعر کنگ بوتگ اَنت۔بلئے عطا شاد چو مات بندیں کوہے ءَ انچو مِک انت کہ کس آئی ءَ سر کت کنگ ءَ نہ اِنت۔
عطا شاد بلوچی زبان ءُُ لبزانک ءِ ہما چندے شاعراں چہ یکے کہ آہاں نگدکار عہد سازیں شاعر گش انت۔پرچہ کہ اے شاعراں ایوک ءَ شاعری نہ کرتگ بلکیں سرجمیں عہد ساز اِتگ اَنت۔ انچو کہ فاضل ءِ عہدے بوتگ،سید ہاشمی ءِ عہدے بوتگ،ہمے رنگ ءَ عطا شاد ءَ ہم انچیں عہدے ساز اِتگ نوں مبارک قاضی ءِ عہد اِنت۔بازیں قاضی ءِ شاعراں ہم عطا ءِ رنگ گندگ بیت پرچہ عطا بلائیں شاعرے بوتگ ءُُ آئی بازیں شاعر اچ وتی شعراں متاثر کتگ اَنت۔
عطا شاد ءِ شاعری ءَ را بازبراں ایوک ءَ نوک ءُُ جدیدیت ءِ نام دئیگ ءُُ یک آسرے ءَ سر بوئگ ءِ جہد کنگ بیت بلئے تچکی ءَ چوش نہ اِنت۔ عطا ایوک ءَ نوک نہ گشتگ بلکیں آ چہ وتی گوست ءَ سرپد بوتگ ءُُ وتی گوست ءَ را یک نوکیں درشانے ءَ بیان کتگ۔لبز ہما اَنت عطا ءَ حیا ل کتگ ءُُ اے پدرکنگ ءِ اوں جہد کتگ کہ یک حیالے ءَ را نوک چون ساز گ بوت کنت۔
یک انچیں گپے کہ اچ تو پیسر گشگ بوتگ،ہما حیال ءُُ گپ ءَ را چون نوک کنگ ءُُ گشگ بہ بیت اے ہنر عطا شاد ءِ گورا بوتگ۔اگاں عطا پہ ہورت چاری ءَ وانگ بہ بیت اے گپ اوں سہرا بوت کنت کہ عطا شاد ءِ بنداتی شاعری ءَ وتی گوست ءِ اثر گون اِنت بلئے انچو کہ عطا شاعری کوہن کپان بوتگ داں آئی وتی ہما حیالانی ایوک ءَ پدگیری کتگ نوکتریں حیالانی شوہازی ءَ گامے دیمءَ نہ برتگ اَنت۔اے گپ ءَ نگدکار جوانی ءَ گشوار کرت کن اَنت۔نوکیں دور ءَ بازیں شاعرے منیر مومن ءَ وتی سائگ ءَ جاگہ ءَ داتگ اَنت بلئے اے شاعر اے زانگ ءَ نہ اَنت کہ
منیر ؔ،منیر اِنت عطاؔ بوت نہ کنت
آقاضیؔ ءَ را بہ گند کہ سیدؔ رندگیر اِنت
اے بندءَ ہمے پدر اِنت کہ ہمک شاعر ءِ وتی یک قد ءُُ بستارے بیت ءُُ آ ہچبر وتی ءِ پیم ءَ بوت نہ کنت۔ عطا شاد ءِ وتی یک جتائیں رنگ ءُُ دابے بوتگ چرے رنگ ءُُ داب ءَ ہیل گرگ وَ بوت کنت بلئے ہما رنگ ءَ رجگ بوت نہ کنت۔عطا انگت وانگی اِنت عطا انگت ءَ زانگی اِنت۔عطا شاد ءِ دور آسر نہ انت بلکیں عطا ءِ دور نوکی بنگیج اِنت ءُُ اے بنگیجی ءَ را آسریت مان نیست۔
ہمے نوکی ءِ بنگیجی ءَ عطا ءَ را نمیران کتگ بلئے اے نمیرانی بائد ایوک ءَ توسیپ ءُُ ساڑا یاکہ آئی ءِ روچ دارگءَ گوں ایکم مہ بیت بلکیں عطا شاد ءِ شاعری ءَ را پدا یکبرے کوچگ بہ بیت ءُُ اے شوہازی دیم برگ بہ بیت کہ عطا شاد ءِ شاعری ءَ را کجام کجام پہناتاں چو تمرد کتگ کہ ہنچو وہد ءَ پداوں آئی ءِ شاعری ءَ را یک جاہ یے سر کنگ ءَ نگدکار سوبین نہ بوتگ اَنت۔ہمے چیر بانداتگیں نودربر ءُُ شاعراں پہ راہے بوت کنت۔