بیست ءُُ یک فروری ءِ روچ ءَ را میان استمانی زبانانی روچ قرار دئیگ بوتگ ءُُ اے روچ ءَ سرجمیں دنیا ءَ زبانانی روچ دارگ بیت۔اے روچ دارگ ءِ بُن ءُُ بہہ چے بوتگ ءُُ مرچی پہ چے واستہ کارمرز بوہگ اِنت اے بابت ءَ تران اگاں کنگ بہ بیت داں گپ دور روت پمشیا تچکی ءَ ہما گپ ءَ کایاں کہ میان استمانی روچ ءَ گوں بلوچی زبان ءَ چے پیم گوازینگ بیت۔اے روچ ءَ درائیں مردمانی گپ ہما پیشی سال ئیگ اَنت کہ آئی ءَ گوستگیں سال ءَ گوشتگ اَنت دگہ نوکیں گپ کنگ نہ بیت بزاں وتی جندئے زبان وانگ ءَ کارمرزکنگی اِنت وتی زبان ءِ ردوم ءُُ دیمروئی ءَ کار کنگی اِنت جندئے زبان ءَ گپ کنگی اِنت ءُُ اے درگت ءَ حکومت ءُُ ادارگانی کرد پکار اِنت کہ بائد اِنت اے دوئیں مردم بلوچی زبان ءَ ماں اسکول ءَ وانینگ بہ بیت بلئے اے درائیں گپاں چہ یکے ءِ سرا اوں عمل کنگ نہ بیت بلکیں ہما مردم کہ اے گپان اِنت آ وت بیچارگ اردو ءَ گپ کنگءَ اِنت۔

اے پیم ءَ اے روچ ایوک ءَ یک وہد گوازی ءِ روچے ءَ ابید دگہ ہچے نہ اِنت اے سال ءَ ہم انچیں قول ءُُ کرار چہ سرکار ءُُ ادارگ ءُُ مردمانی نیمگ ءَ کنگ بوتگ اَنت۔اصل ءَ اے قوم نوں انچیں بے سریں قول ءُُ وعدہانی ہیل داربوتگ۔اگاں اے گپانی گشگ ءِ جاہ ءَ عمل کنگ بوتیں داں اے روچ ءِ معنا ءُُ مطلب ہما بوتگ اَت کہ چنائی ءَ است اِنت۔اے روچ ءِ معنا ءُُ مطلب ایش اِنت کہ زی مئے زبان کجام بوتگ ءُُ مرچی ما چے حد ءَ سر کتگ۔ زی زبان ءِ وانوک چنچو بوتگ اَنت مرچی ما چنچوک ءَ سرکرتگ اَنت۔ کجام کجام وانگجاہ سراتکگ اَنت کہ مئے زبان وانینگ بوہگ ءَ نہ اِنت۔

،مئے زبان ءَ سالے کتابانی چھاپ کنگ ءِ کچ ءُُ کیل چنچو گیش بوتگ،مرچی کجام تک ءُُ کجا م پڑاں کہ مئے زبان کارمرز بوہگ ءَ نہ اِنت۔ کجام لبزاِنت کہ مئے زبان ءَ نیست اِنت،کجام گالبند اِنت کہ مئے زبان ءَ نیست انت،کجام زبان اِنت کہ منی زبان ءَ رجانک کنگ نہ بوتگ،منی وتی زبان ءَ چد ءُُ شرتر چون کتگ کناں، اے درائیں چیزانی چارگ ءِ روچ زبانانی میان استمانی زبانانی روچ اِنت۔ کمو وت بچار اِت کہ بلوچی زبان ءَ اے درائیں گپ کہ نبشتہ اَنت چریشاں چنچو بوتگ اگاں بوتگ گڑاں ما پہ حق اَنت کہ میان استمانی اے روچ ءَ جم بہ کناں اگاں چریشاں ہچی ما کت نہ کتگ داں ما پہ کجام اوست ءَ اے روچ ءَ جم بہ کناں ایوک ءَ ہما دروگیں گپ ءُُ قولانی واستہ کہ ہچبر پیلو نہ بنت۔سرکا ر ءِ نیمگ ءَ ہمک سال ہمے روچ ءَ ہمے یکیں دروگیں قول کہ ما ماتی زبان ءَ اسکول ءُُ وانگجاہاں سرکنان بلئے عالم اِنت کہ پہ زبان ءِ بنکی کتابانی جوڑ کنگ ءَ دانکہ ڈنی ملکے ءِ فنڈ گون مہ بیت اے کار ءَ اوں سرکار کت نہ کنت۔

بلوچستان ءَ اکیڈمی باز اَنت کہ پہ زبان ءُُ لبزانک ءِ کاراں گلائیش اِنت بلئے پہ کتابانی چھاپ کنگ ءَ پہ کتابانی نبشتہ کاراں،پہ کتابانی کمپوزاں، پہ کتابانی ہورت چار ءُُ چھاپکاراں زر نیست اِنت باریں چنت کتا ب پہ چھاپ ءَ ہمے اکیڈمیاں مہتل اَنت،چنت نبشتہ کار است انت کہ آہاں اے تک ءَ کتاب نبشتہ بلئے پہ چھاپ کنائینوکے ءِ چم چاری ءَ جند اِش بیران بنت بلئے آوانی کتاب چھاپ نہ بنت۔ سرکار ءِ بائد اِنت ادارگاں گیش ءَ چہ گیش فنڈ بہ دنت زبان ءِ کارءَ آ وت کناں اگاں کسے بے سوب بوت داں آئی فنڈ دارگ بہ بیت پدا بچار باریں چون زبان دیمروئی نہ کنت۔