شیطان کندیت  ارسطو ءِ سرا کہ  بیچارگ ءَ گوشتگ کہ ’’ بنی آدم راہ ءُ رسم ءُ راہ  ءُ رہبندی ساہ دارے‘‘۔ہمے کہ بنی آدم ءَ’’ شہم ءُ رہداری‘‘ بگندیت،کندیت،ٹہک دنت،قہقہ جنت۔مرد گپ ءَ ات کہ ’’ پہ شاعری ءِ حاترا شعرءِ ازم ءِ زانگ ہژدری انت ءُ بید ء شعر ءِ ازم ءَ شاعری، شاعری ئے نہ انت بلکیں اوگام ءُ حالکاری ئے،تاں شاعری ئے  شعریات ءِازمی تک ءُ پہناتاں پیلو مہ کنت ،آشاعری ئے گوشگ نہ بیت۔نوکیں نگدکاری ءَ اے مستریں ذمہ واری بن دروشمی(ہیئتی تنقید) نگدکاری ءَ داتگ۔‘‘من گوں دلگوش استادءَ گوش دارگان اتاں کہ سکیں جہلانکیں فکری ءُ ازمی تک ءَ گوشتانک دیگ ءَ ات کہ منی چپیں گوشءِ بن ءَ پر پرے بوت ۔من زانت کہ نیک بحتیں شیطان انت کہ شیطانی ئے ءَ دلمانگ انت’’چے گوشدارگائے کَہُودہ؟‘‘

’’شعرءِ ازم سرا ترانے‘‘

’’چونیں ترانئے؟‘‘

’’ ہمے کہ شعر داں ’’ازم ءُ بن دروشمی نگدی رنگ ‘‘ءَ شعرے مہ بیت بزاں شعرے نہ انت؟‘‘

’’ بن دروشمی رنگ ءَ۔۔۔‘‘ شیطان ءَ ٹہک دات،کندات ،دلءِ سیرا قہقہ جت۔من حیران ءُ پریشان کہ اے شریں شیطان ءَ چون بوت!

’’تو بندات ءَ گوشداشت کہ تئی استاد ءَ چے گوشت؟‘‘شیطان ءَ کندگ بس کت ءُ من ءَ جست کت؟

’’چے ئے گوشت؟‘‘ من جست کت ’’ گوشدار۔۔۔۔‘‘ شیطان ءَزہر کنکی جواب دات

مرد ءِ گوشتانک برجاہ ات۔ من چو کوانٹم تھیوری ءَ شیطان ءِ حکم ءِ پدا وت سرا وت ہمے مردءِ گوشتانک ءِ بنداتی بہر ءَ شتاں حالانکہ من،وتی منّ ءَ اے بنداتی گپ دلگوش ءَ گوشداشتگ ات انت بلے زاناں منی سر پر نہ بوتگ ات۔نوں من نہ ایوک ءَ مرد ءَ گوشدارگاں اتاں بلکیں گندگءَ اتاں اوں۔۔۔ مرد اتک اسٹیج ءِ سرا وتی اولی چشمک ئے کش ات ءُ دومی ئے شیپ ات،گوشیت ’’ اے من قاضی ءِ حاترا چیزے نبشتہ کتگ، منی حیال ءَ نبشتانکے بلے نبشتانکے ضرورتاں پیلو نہ کنت،پمیشگہ شما سرپد بہ بیت کہ یک آزمانکے !خیر اے آزمانکے ہم بوت نہ کنت بلے شما بزانئے کہ یک آزمانککے۔۔۔‘‘ ہمنچک ءَ مرد ءِ تران ءِ آ ساعت گار بوت۔ مرد پدا وتی نبشتانک ءِ حقی ئیں جاگہ ءَ ات۔من گوشئے وابے ءَ پاد اتکگ اتاں !کمے سر بتگ اتاں کہ چے بوتگ؟ ؟ شیطان ءَ پدا ٹہک بنا کت ’’دیستئے؟‘‘ شیطان ءَ من ءَ جست کت؟ ’’ چے ؟‘‘ من وتی دل ءَ شیطان ءَرا پدا  جست کت

’’ ہمے  تئی بن دروشمی شعری ازم!‘‘

’’ شر گوشگ ءَ انت بیچارگ‘‘ من گوشت

حاک شر گوشگ ءَ انت؟‘‘ شیطان ءَ ٹہک دات۔’’ چووَ تئی استاد مدام گوش انت کہ زندگی ءُ زندمان ءَ معنا نیست، گڑا نماز،روچگ ،تسبیح ءُ ترابیح ءَ سیر بنت؟‘‘آئی ءَ پدا ٹہک دات۔ شیطان ءِ اے گپ ءِ جواب منی کرا نیست ات۔

ہنچو گمان بوت کہ شیطان چہ دو تل ءُ دوپوستی ءَ نہ  وش ات۔’’  شعر ازم ءُ فارم ءِرہبنداں پیلو بہ کنت،بلے مرد وت کہ ہرچی نبشتہ کنت، آبن دروشم ،ہیئت ءُ فارم ءِرہبنداں پورا مہ کنت۔پرواہ نیست!اڑے استاد(شیطان ءَ من ءَ پہ تژن گوشت)شعرے یا نبشتانکےءِ ’’ بن دروشم‘‘ ءَ شعر یا دگہ تہرےبوئگ ءَ پیسر ادب یا لبزانک بوئگ ضروری انت۔ پرچکہ لبزانک ءِ اولی لوٹ ’’بن دروشم‘‘ انت۔چزّے کہ زانگ مہ بیت کہ شعرے،نگدے یا ہنچائیں نبشتانکے،بزاں سیاہگے ءَ کہ دروشم ءِ جند مہ بیت، آلبزانک چوں بوت کنت؟ وہدے تئی ئیگ ءُ استادانی نبشتگیں چیزاں بقول شما وت کہ ہچ فارم،ہیئت ءُ بن دروشم نیست گڑا شعر ءُ بے شعری وَ رندا کیت۔ وہدے تئی جند ادب ءُ لبزانک ءِ ’’گردانک‘‘ ءَ نہ انت ءُ پدا نندئے شما دگرانی شعری ازم ءِ گپ ءَ کنئے؟؟‘‘۔شیطان ءَ پدا ٹہک دات۔قہقہ جت۔ہمے میانءَ مرد ءِ گپانی سرا دیوان ءَ چاپ بوت۔’’چاپ مہ جن ات،گپاں سرپد بوئگءِ جہد ءَ بہ کن ات‘‘مردءَ چاپ جنوکاں گوشت ۔بلے چاپ گیشتر ءُ ترند تر بوت انت۔ نزاناں چیا من ءَ ہنچو گمان بوئگ ءَ ات کہ چاپ جنوک مرد ءِ گپانی بدل ءَ شیطان ءِ گپ ءِ سرا چاپ جنگان ات انت۔