مروچاں ما یک چیزے گندگ ءَ ￴ایں کہ بازیں مردم لبزانی بدل کنگ ءَ ￴نوکیں اصطلاح انچیں بے سر ءُ ￶بُنیں جوڑ کنگ ءَ ￴سک تکانسر اَنت، اے گپ ءَ ￴ھچ شک نیست کہ گالسازی دنیا ءِ ￵کلیں زباناں ھست، مارا ھم گالسازی لوٹ اِیت بلے ھما گالسازی کہ آئی ءَ ￴ادارھے بکنت ءُ ￶رواج بدنت، ھریکے پہ دیم اگاں گالسازی بندات بکنت گڑا ایش اِنت کہ کس سرپد نہ بیت کَے چے گْوشگ ءَ ￴اِنت۔
ھیر من وتی سرھال ءَ ￴کایاں، منی سرھال ایش اِنت کہ مروچاں من گندگ ءَ ￴آں بازیں مردم شھمیر ءِ ￵گال ءَ ￴پہ شھید ءَ ￴کارمرز کنت! سکیں ردیں گپے۔ شھید شھید اِنت، شھید ءَ ￴شھید گْوش اَنت، کمو گیش اے دَمگ ءِ ￵کلیں زباناں پارسی بہ بیت، پشتو بہ بیت، سِندی بہ بیت ءُ اے دگہ زبان بہ بنت، شھید ءَ ￴شھید گْوش اَنت۔
ءُ ￶من ھَیراناں شھمیر ءِ ￵لبز مئے گْور ءَ ￴نامے۔ شاھانی شاہ، میرانی میر بزاں بامردی نامے کہ بلوچی ءَ ￴شھمیر ئِے￸ گْوش اَنت۔ اے نام وَ ھست اِنت بلے تو بلوچ ءِ ￵راجدپتر ءَ ￴بچار ئے￷ اود ءَ ￴ھچ جاگہ تو نگند ئے￷ کہ شھید ءَ ￴را شھمیر گْوشگ بیتگ۔
اد ءَ ￴من یک ءُ ￶دو کسانیں دروَر دیاں کہ:
وھدے چہ شھداد ءِ ￵زُلم ءُ ￶زور ءَ ￴بی بی مھناز کہ تنگ کیت گڑا آ گْوش اِیت کہ:
من رواں چار راھی سرے ننداں
چہ وتی دستونکاں جُڑے سِنداں
چہ وتی ملگوراں بزیں کالکے
چہ وتی شار ءِ ￵دامن ءَ ￴راڑے
بلکیں وتی ملکی مردمے گنداں۔
گڑا من اے کلوھاں گون کناں وتی پت ءُ ￶براتانی سر ءَ ￴کہ شھداد ءَ ￴من ءَ ￴بدنام کتگ، منی ازت ءِ ￵سر ءَ ￴ھملہ ئِے￸ کُتگ، بیا اِت من ءَ ￴بہ رکّین اِت۔

ءُ ￶پد ءَ ￴دیمتر ءَ ￴گْوش اِیت کہ:
ھلک رُمب اِیت کہ لشکرے پیداگ
من نہ رُمباں کہ لشکر ھیریگے
لشکر منی شھمیریں پت ءُ ￶بْرات اَنت
آئی ءِ ￵پت ءُ ￶برات وَ شھید نہ بیتگ اِت اَنت، زندگ اِت اَنت، لشکر بزاں منی مڑاھداریں منی بامردیں پت ءُ ￶برات اَنت کہ پمّنی کُلّ ءِ ￵لڈّگ ءَ ￴کاینت۔

دگہ یک درورے ایش اِنت کہ:
وھدیکہ بی بی سدو مُرگ ءَ ￴پہ کیا ءِ ￵نیمگ ءَ ￴نپر کنت، گْوش اِیت:
تیتانلی تیتانلی، تیتانلی مُرگ رامگیں
سُھر چم ءُ ￶شھمیر بانزلیں
آ مُرگ ءِ ￵بانزل وَ شھید نہ بیتگ اِت اَنت، مُرگ ءَ ￴پِر اِت اَنت، شھمیر ءِ ￵مانا مزن ءُ ￶ارزِشتدار انچش کہ من گْوشت۔ شھمیر ءِ ￵مانا شھید نہ اِنت۔ باز مردم ھمے لبز ءَ ￴کارمرز کنگ ءَ ￴اِنت بلے من سرپد باں کہ مئے لبزانکار، مئے بلوچ سرپدیں مردم اے لبزاں چار اَنت ءُ ￶تپاس اَنت کہ اے چوں شھید شھمیر بیت، شھید وَ شھید اِنت۔
شھداء بلوچستان، شھداء کلات، شھداء مستونگ ءُ ￶شھداء پلان۔
ھچ جاگہ نہ گْوش اَنت کہ شھمیر، شھداء گْوشتگ اِش۔
ءُ ￶مئے شائری تہ ءَ ￴کہ پنچسد ششسد سال بیت پیداگ اِنت،
ھچ جاگہ تو شھمیر پہ شھید ءَ ￴نگند ئے￷، آیاں زاناں بلوچی نہ زانتگ؟!
نی اے چیزاں ھیال کن اِت کہ لھتے مردم انچیں وسّریں لبز جوڑ کن اَنت دیم دینت، ایشاں بچار اِت پٹ ءُ ￶پول بکن اِت چہ رواج گرگ ءَ ￴پیسر کہ رواج مہ گر اَنت۔