ہما روچ ءَ کہ من چہ تراک ءَ پد مردمانی گوشت ءُُ پوستانی ٹکر روڑانی سرا دیست اَنت داں ہما روچ ءَ منا چہ وتی جند ءِ ساہگ ءَ چہ ہم ترسیت۔ہمے ترسیت روچ پہ روچ گیش بوہا ن اَنت۔نوں وَ میست ءَ ہردومی مردم ءَ چہ من ترسیت کئے زانت کہ چریشاں کئی سینگ ءَ بمبے بندوک بہ بیت۔ مارکیٹ ءَ شوپنگ کنگ ءَ نزیکیں مردمانی کش ءُُ گور ءِ مردمان چہ ترسیت،ہوٹل ءَ چاہ ءِ ورگ ءَ،ہمے ترس ءِ سبب ءَ من مجلس ءُُ دیوان یلہ کتاں منی ہمے ترس ءَ منی پادہمک مجلس ءَ داشت اَنت۔
اماں من سک گژنگاں کسانیں سارنگ ءَ گشت،بس ورگ تیار بوہگی اِنت۔آئیءَ مات ءَ پہ نزمی ءَ گشت۔ تئی ہما سہب ءِ گپ اِنت کہ ورگ تیار بوہگی اِنت نوں وَ شپ اِنت۔آئی مات ءَ وتی چمانی ارش پہک کت اِنت۔او۔۔۔مات تئی چے جوڑ کنگ ءَ اِت۔مرچی ورگ دال انت۔من دال نہ وراں۔تو گشتگ ات کہ مرچی نان ءُُ گوشت اَنت ءُُ من نارشت ءَ ابید دگہ ہچی نہ وراں۔۔۔
آ وتی دل ءِ تارکیں راہانی مسافر اَت،آئی ءِ اے سفر کدی ءُُ کجا آسر بیت اے گپ ءِ آئی ءِ حیال نیست ات۔آئی ءَ اے سفر ہما وہد ءَ بندات کتگ ات کہ وہدے آئی ءَ را اے معلوم بوت کہ آئی ءِ دل ءِ تہا یک گارے است انت ۔انچیں گارے کہ آئی ءِ ہر نیمگ ءَ تہاری اَت۔انچیں تہاری یے کہ آئی ءَ را آسرے نیست ات ہما روچ ءَ پد آئی ءَ وتی اے سفر بندات کتءُُ روژنائی ءِ نیمگ ءَ روان بوت ۔آ وتی جند ءِ اندر ءِ گار ءَ چارگ لوٹ ایت ءُُ وتی دل ءِ دنیا ءَ روشن کنگ لوٹیت۔
آئی چماں اجبیں جستے ظاہر بوت کہ کس ءَ انگت ءَ نہ ماراتگ ۔ کساب وتی کار ءَ کنگ ءَ ات ۔ کارچ گوشت ءَ کپ کپ کنگ ءَ ات۔چہ گوشتانی ٹکراں قیمہ جوڑ بوہگ ءَ ات۔سہر ءُُ سبزیں نوٹ زورگ ءُُ دئیگ بوہگ ءَ اِتاں ۔ ہما پیر مرد کہ آئی ءِ دیم کرنانی جہدے ءَ چہ بیزاری ات آئی ءِ دیم ءِ کرچ ہم ظاہر اتاں اے ہما مرد ات کہ آئی چماں اجبیں جستے ظاہر بوت کہ کس ءَ انگت ءَ نہ ماراتگ۔وہدءِ زوراکیں دستاں زبہر بوتگیں مردم ،دکان ءِ ٹنگ اتگیں گوشتاں چارگ ات ۔