یک روچے پیل درکپتگ ات جنگل ءَ پہ چرگے ءَ آئی ءَ وارت ءُُ چرت تہ دیست کہ پسے پیداکیں۔ چو نئے بی بی تو چے چارگ ءَ ات پیل ءَ جست کت۔بز ءَ پسو دات من ورگ ءُُ چرگے ءِ شوہاز دراتکگاں۔پدا پیل ءَ گشت تئی و میتگ ءِ کر ءَ کشاں ورگ ءَ شریں کاہ مچیں ءُُ تئی سنگدانک ہم کسان انت منی حیال ءَ ترا پہ چرگ ءَ چش دور ءُُ دراج آیگ ءِ ہچ زلورت نہ انت۔ بز ءَ درائینت من پمشکہ چہ بازار ءَ دور ءُُ دراج اد ءَ اتکگاں کہ بازار ءِ چپ ءُُ چاگرد ءَ ہچ شریں کاہ ترا دز نہ کپیت۔ اے درہ من وارتگاں توزانے چہ تو من گیشتر وراں اٰٗ ءَ وتی پلہ ءَ برز کنان ءَ گش۔