Posts By: الطاف آزادؔ

نودان یک کسانیں میتگے ءَ نشتگ اَت آئی ءَ را وانگ ءِ باز ھب ءُُ واھگ است اَت آئی دہ جماعت ونتگ اَت ءُُ دیم ءَ وانگ ءِ بازیں مول ءُُ مراد اس دل ءَ داشتگ اَت آئی ءَ بلوچی ءِ گرم ءَ مزنیں مہرے ھست اَت آئی ءَ را مدام بلوچی زبان ءِ مزن مزنیں ادیب ءُُ شائرانی وانگی بگل ءَ اَت انت آئی ءَ را بلوچی گدار ءُُ شائری کتابانی گوم ءَ انچیں مہرے است اَت انچیں مہرمے مات ءَ گوں وتی چک ءَ بہ بیت ۔بلئے بدبکتی اش اِت نودان یک انچیں میتگے ءِ کسانیں ورنائے ات کہ ھودا سی پیک دگ گوزگ ءَ ات آئی ءَ را مدام ہمے سکین دئیگ بوتگ اَت کہ تئی میتگ ءَ دیمروئی دئیگ بیت ۔۔۔بلئے ہچ۔

کہ ہمک زانتکار آئی ءَ پوہ ءُُ سرپد انت پرچہ کہ ۱۹۵۰ ءَ پد بلوچی لبزانک ءَ را نوکیں تاجے سر ءَ داتگ گڈا آ واجہ عطا شاد انت آئی شائری ءِ رنگ ءُُ درشانداب اسلوب چہ درائیں شائراں جتا انت آئی ءِ ہمے چہر ءُُِ شبین درشانداب آئی ءِ شائری ءَ چہ دگہ شائراں جتا کنت ۔نوکیں دور ءِ شائری ءِ تہا عطا شاہ چہ میر ،غالب، ءُُ فیض ءَ چہ ہم دست بیت اگاں اردو شائری ءَ غالب ءَ شائری چہ وتی نوکیں درشانداب ءَ زانگ بیت ہمے رنگ ءَ بلوچی چہ عطا ءِ نوکیں درشانداب ءَ بلوچی ءَ را نوکیں زندگی یے بکشیت پرچکہ بلوچی ادب ءِ تہا عطا ءَ چہ ساری بازیں شائراں وتی نوکیں درشانداب دیم ءَ آورتگ بلئے عطا شاد اتکگ گڈا بادشاحی ءِ میراث عطا ءَ وتی کوپگاں بستگ ۔

لبزانک ءِ سر ءَ گپ جنگ بہ بیت گڈا لبزانک ءِ تہا بازیں چیز کاحنت ادب ہما چیز انت کہ آئی ءِ تہا زند ءِ ہمک پڑ ءِ بارو ءَ گپءُُ حبر بیت لبزانک انسان ءِ ہما مارشت ءُُ احساس انت کہ آ برے چیزے گندیت ءُُ ماریت آئی ءَ را شاچشت ءِ دروشم ءَ دیم کاریت ہما ئی ءَ رالبزانک گش انت ایشیءِ تہا گپ ہمک پڑا جنگ بیت من وتی بنگپ ءِ سر ءَ کاینت بلوچی ادب ءِ تہ ءَ اگاں چہر ءُُ شیبن ءِ سر ءَ گپ بہ بیت گڈا درساں ساری مئے گپ شائری ءَ کیت انت شائری ءِ بازیں پہنات انت من بس یک کسانیں بنگپ ءَ گوں ہم گرنچ انت آ بلوچی شائری ءِ چہر ءُُ شیبن ءِ بارو ءَ گپ