Posts By: بالاچ حمید نور

دنیا ءِ تہا ہما مردم مرچی دیمروئی کنگ ءَ اِنت کہ آ دوتل ءُُ دوپوستی زانت ءُُ سرپد بیت۔ہما مردم سوبمندی ءِ برزیں آزماناں سر بیت کہ آگوں ہمک مردم ءَ یکوڑ تران بکنت ءُُ ہمک مردم ءِ ہاترا ءَ وتی جند ءِ گیرت ءَ ببا بدنت ۔مرچی کامیابی ءِ ہاترا جہد ءُُ محنت کنگ نلوٹ ایت ایوک

ہوش کن اِت جنگ ءَ مئے بلوچانی
گائے ءَ گچکی گائے نوشروانی
کسہ اِنت بیلاں نرمزارانی

جہا ن ءَ نام ءِ بستار ءُُ کرد ءَ ہرکس زانت ءُُ سرپد انت کہ نام ءَ کس ،کس ءَ کدے بُچّے اوں میان نیار ایت ۔اے نام اِنت کہ دیوان ءَ براہ دار ءُُ تئی شان ءِ سوب انت ۔اگاں نام مہ بیت کس ،دومی پجاہ اوں نیار انت ۔ہمے نام انت کہ بنی آدم ءَ را مروچی یک زبانے

بقول روسو ئیگ ءَ کہ جہان برگشتگ آ چہ وتی ابرم ءَ سستگ ءُُ جتا اِنت ۔پمشکا ایمنی روچ پہ روچ گار بوہان اِنت ۔یک دورے انچیں بوتگ کہ ملکاں گوں ملکاں جنگ کتگ،بادشاہ ءُُ حاکماں وت ماں وت جنگ کتگ

اے گپ ءَ نزاناں گوں کجام لبزاں گیشوار بہ کناں کہ گپ بدنامی ءُُ رسوائی ئیگ اِنت حیران بوئگ ءِ آجت نہ انت ،پرچکہ حیران ءُُ ہبکہ مدام ہما مردم بنت

انچو گشنت ’’ہرمرگ ،بالء وت‘‘ بزاں ہمک مردم ءِ وتی یک آٹئیگ ءُُ اوپار ءِ کچ ءُُ کساسے بیت ۔ہمک مردم ءِ گران باری ءِ ڈبہ ءِ کوپگاں کنگ ءِ اوں وتی جند ءِ کچ ءُُ کساسے بیت۔بزاں آ وتی کچ ءَ

بلوچی زبان ءَ مروچی بازیں کتابے چاپ بوھگ ءَ اِنت ءُُ ا ے پہ زبان ءُُ لبزانک ءَ بلائیں ارزشتے دار اَنت ءُُ زبان ءِ دیمروئی اوں ہمیشی ءِ تہا اِنت کہ زبان ءَ کتاب چاپ بہ بیت ۔آئیءِ درائیں پڑ اں جتا جتائیں کواس ءُُ لبزانتانی پگر دیم ءَ بیا اَنت ۔

نامداریں ندکار، کسمانکار ءُُ شاہ زانت واجہ شیکسپئیر ءَ گشتگ کہ “What`s there in name”بزاں نام ءِ چے بزانت ءُُ ارزشت ،بلئے ما وتی چاگرد ءَ اگاں بچاراں داں ہنچو درد کہ یک نامے وارت دگہ ہچ وارت نہ کنت ۔دُز ءُُ ڈُنگ لہتیں مزن ءُُ زوراکیں نامانی پشت ءَ وت منّی کن اَنت ۔کس آہاں دست پر کت

یک وھدے بوتگ کہ نوکیں سال ءُُ ماہاں مردماں گوں وت کول ءُُ کرار کرتگ کہ آوکیں وہد ءَ آ ردیاں بہہ نہ کنت کہ پیسر ءَ آئیءَ کتگ اَنت ،یاکہ چشیں کولے کتگ کہ آوکیں سال ءَ وتی درائین گندہکاریاں یل کنت ءُُ یک نوکیں زندے ءِ بنگیج ءَ کن انت بلئے نوں دور بدل بوتگ ہمک ماہ ءُُ سال نوکی ءِ بدل ءَ پیسریگیں سال ءِ وڑ ءَ کہن زانگ بیت ،بزاں اگاں یکے ءَ گشگ بہ بیت کہ یار نوکیں سال اِنت تو چے چے نوکیں کار کن ئے داں آئی ءِ پسو ہمے بیت کہ پیسرا اے سال ءِ کاراں سرجم بہ کناں گڈاں نوکیں