Posts By: برات بخشؔ

مرچی پدا دل ءِ ابیتکیں ڈگار ءَ موسم ءِ چم نہ کپ اَنت ۔گوات بوت،گرند بوت،ہور ہم بوت بلئے دل ءِ ہشکاوگیں ڈگار ءَ ترمپ نہ سبز اِت ۔اے کئی بددعا اَت نزانت ،اے کئی چم ءِ کشف اَت نزانت ۔بلئے اے زانتگ اَت کہ منی دل ءِ بیچاڑے ءِ بن گوں تو جتائی

جاہل کجام مردم گشگ بیت؟ ہما کہ کسی گپاں بئے مہ کنت ءُُ ایوک ءَ وتی جند ءِ دلیگاں بزور ایت ،یاکہ ہما کہ جاہل ءَ سرپد کنگ ءِ جہد بہ کنت ۔اے گپ ءَ ہرکس زانت کہ دنیا

سہبی مہلہ چم منیر مومن ءِ تاکبندگدار ءَ گوں کپت اَنت دل ءَ گشت ایشیءِ چندے تاک دزموش بہ کن آں چاراں چاراں عومر کیا ءِ آزمانک ’’ آ بدل بوتگ‘‘ ءَ چم کپت اَنت منا عومر کیا

بلوچی زبان ءُُ ادب ءَ یک وھدے است اَت کہ شائر ءُُ ادیباں وت ماوت ہپتگی دیوان ءُُ مراگش کتگ ءُُ وتی زبان ءُُ شائری تک ءُُ پہناتانی ہروڑیں جیڑگ ءُُ جنجالانی سرا تران کتگ ءُُ ہما دیوان ءِ تہا ہما جیڑگانی گیشواری کنگ ءِ

یک نامداریں کولے کہ ” The only thing we have to fear is fear itself “زند گی ءَ چشیں بازیں جاور انسان ءِ دیم ءَ کیت کہ آئی ءَ را ترس ایت آئی ءِ پگر ءُُ سما ءِ درائیں در ءُُ دریگ بند بنت ءُُ آ دست ءَ سرا کنت نند ایت ءُُ بے سوبی ءَ زندگی کنت باز انچیں مردم اوں است کہ چرے جاوراں دلپروش بیت ءُُ وتکشی اوں کنگ

بلوچی لبزانک ءَ بازیں شاعر ودی کتگ اگاں من آہانی گیگ ءُُ گوم ءَ بہ کن اَنت داں شپ روچ بنت بلئے ایوک ءَ لڑ آسر نہ بیت ،ءُُ دومی گپ اش اِنت کہ بلوچی لبزانک ءِ تہا انچیں مزن نامیں مزن

دو شمبئے روچ ءُُ ماہ ء اگست ءَ یکرندے پدا کوئٹہ شہر ءَ انچیں بیم ناکیں تراکے بوت کہ چرایشی ءِ توار ءُُ بیماناکی ءَ درائیں لوگ ویران کت اَنت ،درائیں چراگ کشت اَنت۔ تراک کنوک ءَ را نام نیست اَت بلئے آئیءَ بازیں نامے چہ استی ءِ تاکاں گار کت اَنت وت ھم بیران بوت گوں بلئے چشیں مردماں جنت کجا نسیب بیت کہ آ پہ جنت ءُُ اسلام ءِ نام ءَ چشیں وت کشیں تراک اَنت کہ ما اللہ ءِ راہ ءِ جہاد کنگ ءَ انت،جہاد اے چیز ءِ نام اَنت بلکیں جہاد ءِ مانا ءُُ بزانت ءَ اے بزگ بے زانت اَنت جہاد مردمانی کشگ ءُُ گار کنگ نہ اِنت کہ جہاد ءِ اسل مانا ءُُ بزانت مردمانی یکجا کنگ ءُُ درائیناں حدائی درس دئیگ انت ،چشیں مردم ایوک ءَ ناشرکار ءُُ بدکار اں دگہ ھچ۔

من ھما اِنت کہ ھُد ا ءِ جوڑ کرتگیں زند ءُُ زندمانی ءِ تہا اتکگ اَنت ،من ءَ سوج ءُُ سر کنگ بوھگ اِنت کہ چو کنگی انت ، کہ اے راہ ءَ روگی اِنت،گوں ایشاں نندگی اِنت ،چو ورگی انت ،وپسگی اِنت،کندگی انت ،گریوگی اِنت ،ءُُ یک روچے کیت پدا گشنت کہ چو ں مرگی اِنت

مرچاں لبزانک ءِ تہا جدیدیت ءُُ کلاسیکل ءِ رھبندانی زورگ ءِ سر بلاھیں گپ ءُُ ترانے بوھگ ءَ اِنت کہ ایشی ءِ تہا بازیں لبزانت ءُُ زانتکارانی گشگ ھمیش اِنت کہ جدیدیت یاکہ نوکی پہ لبزانک ءَ زورگ مہ بیت بلئے لہتیں مردمانی گشگ اِنت کہ اگاں چیزانی تہا نوکی آرگ مہ بیت داں آ چیز وتی تہا کہن بے