ھاس کن عرب دور ءَ اے قبیلہ آنی بابت ءَ بازیں چیزے نبشتہ کنگ بوتگ۔عرب ارشانی بندات ءَ بگر داں بلوچستا ن ءِ قبضہ کنگ ءَ چہ ہوت ءُُ میدانی بابت ءَ الم چیزے نہ چیزے ایشاں نبشتہ کتگ۔تاریخ خلیفہ،فتوح البلدان،ءُُ دگہ انچیں راجدپتری کتابانی تہا مکران ءُُ بلوچستان ءِ تہا ہوت ءُُ عربانی نیام ءَ بازیں ھون گواریں جنگانی بابت ءَ ھم جوانی ءَ نبشتہ کنگ بوتگ۔ ھمے میان ءَ گوں میداں ایشانی جنگانی بابت ءَ ھم بازیں چیزے دئیگ بوتگ گوں۔

آرگوس ءِ بادشاہ ایکریسیوس جنگ ءِ پڑ ءَ پہ دلجم نہ ات۔ شکار ءَ ہم آئی ءَ بحت ءُُ نصیب نیست ات، آسک دلبرکہ ءُُ ملوت ات۔ آ وتی تحت ءِ سرا سک ملو ءُُ بے چاڑ ات ”منی جنک دنائے رستگ ءُُ مزن بوتگ“ آئی ءَ گوں وت گشت ”آئی ءِ چم در گڑ انت وہدے من گوں آئی ءَ گپ جناں، آ پہ سور ءُُ آروس ءَ مرادیگ انت بلئے من ءَ پہ زاماتے ءَ کار انت؟ من ءَ اے گپ دوست نہ بیت، بہہ دوست نہ بیت۔

بلوچی زبان ءِ بے مٹیں گشندہ نورخان بزنجو ءَ راہپدہ سال انت کہ ہچ ماں جتا اِنت بلئے آئی ءِ تاہیر بکشوکیں سوت ءُُ زیمل انگت ءَ انگت تازگ اَنت کہ آئی ءِ بیرانی ءِ ہچ سما نہ بیت۔نور خان بزنجوچار دسمبر نوزدہ سد شست ءُُ نوہ ءَ پسنی ماں میر غلا م سرور بزنجو ءِ گس ءَ ودی بوتگ۔آئی ءَ چہ بلوچستان ءَ یونیورسٹی ءَ ہسٹری ءَ ماسٹر کتگ ات۔آئی ءِ ہپت برات ءُُ شش گہار اَنت۔

ہوت قبیلہ نہ ایوک ءَ مکرانءِ بلکیں کلیں بلوچستان ءِ یک مستریں قبیلہ ئے۔ایشیءِ بنزہ ءُُ کہنی ءِ شاہدی ءَ مکران ءُُ بلوچستان ءِ اے دگہ دمگاں دست کپتگیں دمباں چہ رست کنت۔اے ہما قبیلہ انت دپتر زانتاں ایشیءَ را وتی وتی دور ءُُ بارگ ءَ جتا جتا ناماں گوں نبشتہ کتگ چوکہ یوت یا یوتی،ارویتائی،زط،جاٹ یا جت ءُُ دگہ بازیں انچیں ناماں گوں راجدپتری کتاباں نبشتہی دروشم ءَ ما اے نام ءَ دیست کناں۔

1930 بگرداں روچ ءِ مرچی بلوچی زبان، لبزانکءُُ دپتر ءِ مزنیں نبشتہی مڈی ودی بوتگ، ہمے مڈی باپشت ءَ مرچی1948ءِ ریڈیو پاکستان کراچی زیڈ۔ اے بخاریءِ گشتگیں اے گپ پروش داشتگ کہ بلوچی وانگ، نبشتہ ءُُ شنگ ءُُ چاپی زبانے نہ اِنت۔

بلوچی اکیڈمی کوئٹہ بلوچانی مستریں ادارگ اِنت۔ایشی ءِ ڈلگیں کار درائیں راج ءِ دیم ءَ پدر اَنت۔ اکیڈمی ءِ کتابانی چھاپ ءُُ سرجمیں بلوچستان ءَ ایشانی پہ مپت بہر ءُُ بانگ کنگ ہم لائق ستا اِنت۔اکیڈمی ءِ درائیں کار ءُُ کتابابی چھاپ ءَ ابید ہما کہ انوگیں دور ءِ یک لوٹے ءُُ بلوچ اسکالر ءُُ پولکاراں المی ایں چیزے زانگ بیت۔

واجہ حدا ءَ دنیا گواچنی پہ چکاسے ءَ جوڑ کُرتگ۔ پیسرءَ من ءَ باور نہ بُوتگ بلے نُوں منءَ پہک باور اِنت۔آ یک کسان سالیں نودربریں جِنکے اَت، آئی عمر کساس 14 سال اَت ءُُ آ ہشتمی (8) تبک ءَ وانگءَ اَت۔ماھکان ؔیک ڈولداریں جنکے اَت۔

ھما اِنت داں من چم پَچ کُتگ اَنت چاراں ہر روچ نوکیں گم ءُُ درد ے کئیت منءَ سُلّکی دنت۔من حیران آں اے چونیں وڑے تہنا منی گون ءَ بُوھگءَ اِنت۔حئیر،من اوپار کشّان آں روچ،ماہ ءُُ سال وتی وڑا گوزان انت۔من تہنا درداں مارگ ءُُ ندارہ ءَ چارگ ءَ آں کہ باریں چے بیت۔۔۔برے برے من کہ تہنا باں جیڑاں کہ منی زندءَ را ھچ وشی مان نیست یا چہ اَزل ءَ وشی منی بہتءَ نہ بوتگ۔گوں ھدا ءَ اَرز کناں کہ ھاوند چُش تو بائدیں مہ کُتین ءُُ مکن،من تئی بندگے آں۔منی تالہ ءَ بدل بکن۔