وہدے کدیمیں تہذیب، ساز ءُُ اوزاراں گند ئےِ گڈا ارزانی ءَ گشت کنئے کہ تہذیب ءَ گوں زانت ءُُ زانگ ءَ ہچ وڑیں سیادی یے نہ بوتگ۔ بلوچستان ءَ کوہنءُُ کدیمیں انچیں ساز ءُُ ازار دست کپ انت کہ مردم اجب حیران بیت۔ بلوچستان ءِ دریا وردی بند ءُُ دمگاں استیں کدیمیں ساز ءُُ ازبابانی بابت ءَ ہچ وڑیں جست ءُُ پرس پٹ ءُُ پول نہ بوہگ ءِ سوب اے سانانی بابت ءَ زانگ وت یک حیرانی ءِ حبرے پدر کنت۔بیست سال پیسر وہدے من چہ وتی میتگ ءَ لڈا ت ءُُ دیم پہ پسنی ءَ جامنند بوتاں۔ چہ وتی میتگءَ کمو دور یک قبرستانے دیست بلئے کسانی ءَ مارا لوگ ءِ مردماں پمشکہ اے قبر ستان ءِ کش ءُُ کرا روگ نیشت کہ اشانی گمان ءَ اے قبرستان چہ جن ءُُ جاتیگ ءَ پُرانت۔

بلوچی لبزانک ءِ دپتر ءِ پولگ ءَ ہمے پدر بیت کہ بلوچی لبزانکار ءُُ نبشتہ کار بہہ پہ حاموشی ءَ نہ نشتگ اَنت۔ بزاں مدام یکے دومی ءِ پُچکان بوتگ اَنت۔اے دور یکبرے پدا بنگیج کنگ بوتگ۔ چیزے مردمانی واہگ اِنت کہ بلوچی زبان ءُُ لبزانک بہہ مہ سبزیت، ءُُ دائم ءَ گیمران بہ بیت، آ بد بحت اے گپ ءَ نہ زاناں کہ اے ہما کہیر ءِ مُہریں درچک اِنت کہ سد سال ءِ تُن ءَ پد اوں سبز بیت ءُُ ایشی ءِ روتگانی جہلی زمین ءِ مہہ ءَ سک اَنت کہ نہ بُرگ بنت ءُُ نہ ولگوج بنت۔

ملُانصیرالدین نمازءِ وھدءَ یک میتگے ءَ چہ گوزگ ءَ اَت ہمے ھاترءَ یک مسیتے ءَ شت گڈا مردماں پہ ازّت دیگءَ آئیءَ رادیمءِ سرپءَ تچکءَ پیش امامءِ پشتءَ جاگہ دات۔ نماز ءِ وھدءَ ملُا ءَ دیست کہ امام صاحبءِ پشتءِ دامن لِڈ ء ُ ھاک ء ُ آپءِ میچل اَت۔سلامءِ ترینگءَ پد آئیءَ امام صاحبءَ را اشارادات ء ُ گشت، بلے امام تُشے ہم پشل نہ بوت ء ُ وتئی دامن ئےِ چست کت ء ُ گشت۔ ھو۔۔۔چوش بیت کدی کدی وھدئیں من چرس ءَ دمے دمے جناں۔

اے راستے کہ بلوچ چہ بن ازلءَ رندءُ لاشار ءِ سی سالی جنگانی تہہءَ سچانءُ پیداگ انت ءُ مروچی ھوں بلوچءِ سرزمین جنگ اِنت۔ جنگ انچیں چیزے کہ یک راجےءِ ربیدگ، زبان، علمءُ زانتءُ پجارءَ نزور کنت پرچہ کہ یک راجے کہ جنگءَ کپیت گڑا آئیءِ کرا وتی دودانی پہازگءَ پہ وھد نہ بیت،جنگ یک راجےءِ ساچست کاریءَ اگاں ساچستی دماغءَ چو کرمءِ وڑءَ وارتءُ اندرءَ چہ ھلّینیت۔ ھمے سوب انت کہ بلوچ چاگردءِ گوستانک چہ علمی تکاں ھورک اِنت ءُ مروچی ھوں دومی راج کہ علمی پڑءَ اینچو دیما شتگ اَنت بلوچ آھانی نسبتءَ نوک گام جنگا اِنت۔بازیں راجدپتر زانت کہ بلوچءَ را بے علم، Non Scientificءُ ناوانندگ نوشتہ کتگ اش بلئے اگاں وھدے تو اے راجءِ ہزاراں سال کوہنیں دودءُ ربیدگ،ساچست،ھیلءُ ہُنر،زند گوازینگءِ راھبندءُ اشیءِ ایجاداتاں (Invention)چارئے گڑا اے آ دراھیں مردمانی ھبراں رد کن اَنت کہ آہاں بلوچ بے زانتءُ نا وانندگ نبشتہ کتگ۔سائنسءَ بیستمی کرنءَ دیمروئی کنانءَ کمپیوٹر جوڑ کتگ بلئے اے راج ہزاراں سال پیش وتی ھمک روچی ئیں کارمرزی چیزاں وت جوڑ کنانءُ پیداگ اِنت۔ بلوچ چاگردءَ مارا لہتیں انچیں بے دروریں ربیدگءُ ساچست دزکپیت کہ آہانی گندگءَ گوں مردم اندازگ جت کنت کہ اے راج بِلّے کہ مدام جنگءُ جیڑہانی آسءَ ستکگ بلئے یک زندگیں دودءُ ربیدگےءِ ھوں واھند اِنت۔

یک تامرے ءِ کسہ انت کہ منا سک دوست بیت آیک انچیں مردے کہ ایوک ءُُ تہنا یک بلائیں کوہ یے کوچیت ءُُ راہ یے پہ وتی کسانیں میتگ ءَ پہ جوڑ کنت۔چرے کسہءَ یک گپے پدر بیت کہ بنی آدم ءِ جوزگ آئی ءَ ہرچی پرمات کنت ءُُ آ کتے ہم کنت بلئے ہمے جوزگ دل ءَ بہ بیت۔

منی دیریں واہگے بوتگ کہ عطاشادءِ ادیرہءَ بہ گنداں بلے پدا جیڑاتگ کہ کانسی کبرستانءِ تہنائیں جنگلءَ من عطاءِ ادیرہءَ کُجا بہ پولاں،پمشکا اے واہگ سرجم کت نہ کُرتگ بلئے مروچی وہدے عالم سیفءَ گوں لہتے سنگتاں منا سلاہ جت کہ ما عطاءِ ادیرہءَ روگا ایں گڑا دلءَ گلے چِت۔

”اللہ ءِ نامءَ ورگ بدئے“