مروچی بزاں ۲۸ مئی ۲۰۱۷ ءَ بلوچی اکیڈمی کوئٹہ ءِ نیمگ ءَ یک روچی مجلسے پہ بلوچی ڈیپارٹمنٹ کوئٹہ ءِ ایم فل ءُُ پی ایچ اسکالرانی نیام ءَ جم دئیگ بوتگ ۔دیوان ءِ پاگواجہی بلوچی اکیڈمی ءِ کارمستر واجہ ممتاز یوسف ءُُ سنگت رفیق ءِ ہمرائی ءَ بلوچی ڈیپارٹمنٹ ءِ کارگشاد واجہ حامد علی بلوچ ءَ کتگ ۔

کُلاں چہ پیش مارازھگ پمیشکہ دوست بنت کہ آ مئیگ انت ۔مئے یکتائیں واھگ ءُُ لزتانی ودیننگ ءِ بہر اَنت۔بلئے مارا آ پمیشکہ دوست بنت چیاکہ آ کجام رنگ ءَ اَنت ما آ وڈ بوت نہ کنیں۔۔۔تپاکیں دلوت اَنت کہ آھانی سادگی ءُُ یکجائیءِ تب یک پیم انت۔چوشکہ ایوکءَ چیردستی ءُُ کوشست ءَ پدآ شہزانت مئے تہا وت پرستی است پمیشکہ آ مارا وتی تچک ءُُ پدریں ءُُ بے سما ایں ھیل ءُُ عادتانی سوب ءَ دوست بنت۔مارا آھانی تچکیں راست تبی دوست بیت؛وھدے کہ آ مئے تباہی ءِ واھگ دار اَنت گڈا بچکند آھانی لُنٹانی زیبائی نہ بیت”زھگ ءُُ ناسرپد راستیں گپ ءَ کن انت”؛ ءُُ وڈے نہ وڈے ءَ وتی راستگوئی ءِ تہا وشی پول اَنت۔

وت دوستی اُمر ءِ ھمراھی ءَ ودّیت۔انوں منی اُمر ءِ نَود ءُُ پنچمی سال جُنزگ ءَ اِنت،ءُُ اے وھد ءَ داں بائد اِنت کہ من ھاموشی ءِ ہُنر ھیل (Art of Silence) بُکتین اَتءُُ بہ ماراِتیں کہ ہر وانوک ءَ کُلیں پگر ءُُ سسا ءُُ آھانی چپ پیش ءَ اِش کُتگ اَنت۔بلئے انگت ءَ من پہ تُرس ءُُ لرز دُگنیا ءِ یا آئی ءِ کروڈومی بہر ءِ سرپد کنگ ءِ لانک بستگ کہ منی ہر چیز ءِ باروا سسا چئے اِنت۔

روزنامہ آزادی کوئٹہ ءِ زیردستی ءَ بلوچی ءِ تاک ساچیتک واجہ سنگت رفیق ءِ شونکاری ءَ ھمک ھپتگ شنگ ءُُ تالان بوھگاانت۔ اِش درگت ءَ سنگت اِش جہد ءَ کنگ ءَ اَنت کہ بلوچی زبان ءِ نبشتہ ءِ وڑءُُ ڈول باید انت کہ یکراہیءُُ یکیں وڑا نبشتہ بہ بیت۔ من سر پد بیں کہ اِش وڑیں جہد زبان دوست ءُُ بلوچی لبزانک ءِ راست نبشتہ کاری ءَ الم ءَ پہکیں گامگیجے واجہ ءَ وتی بڈّا زرتگ۔

اے جاہ ءُُ ہوٹلانی نام عجیب رنگیں انت ایشانی ھدا بند اوگان انت اے قوم ترا دنیا ءِ ہمک کنڈا گندگ ءَ کیت ایشانی راجی نفسیات زاناں انچو جوڑ بوتگ کہ اے ہمک جاہ ءَ کار کرت کن انت ۔دنیا ءِ ہمک کنڈ جاہ منند بوت کن انت ۔ ایشانی ہوٹلانی نام ،کوئٹہ چمن ہوٹل ،بولان کوئٹہ ہوٹل ،کوئٹہ ژوب ہوٹل ،بزاں ہمک نام ءِ تہا کوئٹہ ھوار انت بازیں بلوچانی ہوٹل ہم گندگ ءَ اتک انت ۔راہاں مئے دیم ءَ باز جاھاں مچ گوست کہ مکران ءِ یات پرینت بلئے یک تہر مچھ ایوک گندگ ءَ اتک چو مکران ءِ وڑا اے دگہ تہر ءِ ناہ ءُُ مچ نیست روڑانی سرا بازیں جاھاں سوگات بہا بوھگ ءَ ات ۔