گوں دوستاں ماہکانیں شپے ءِ گوازینگ ءَ پٹ ءُُ میدانے ءِ ضرورت بیت ءُُ نوشکی ءَ چشیں جاگہ باز انت ۔ہمے وڑیں یک روچے ءَ من گوں وتی سنگتاں پہ سئیل ءُُ شکارءَ درکپتاں ۔

بلوچاں گشتگ کہ’’ راہ پہ روئگ ءُُ کار پہ کنگ‘‘اے بتل ءِ بزانت ءَ زانتکارے بلکیں گہتر بہ کنت بلئے من سرپد باں کہ کریم ءِ ہما شعر وت ایشیءِ معنا ءَ بس اِنت کہ ’’زند پہ جیڑگ ءُُ مرگ پہ مودگ ءَ آسان نہ بیت ،ہشکیں نندگ ءُُ زالی زارہاں گزران نہ بیت‘‘ بزان ایوکءَ گپ ءَ کنگ ءَ ہچی نہ بیت۔

دنیا ءِ درائیں زبانان اے سے چیزانی کارمرزی بوہگ ءَ انت ۔بلکیں زانتکار گش اَنت کہ ردانک نویسی ءِ براہ ہمیش اَنت ۔پمشکا ایشانی زانگ ءُُ ایشانی کارمرز کنگ الم اِنت۔بلئے باز مردم ایشانی بزانتاں چہ نابلد اِنت ءُُ ایشاں رد نبشتہ کنت ۔

چوناہا احوالکارانی کار حال ءُُ احوال سر کنگ انت۔ سیاست ءَ بہ گر تاں زند ءُُ راجمان ءِ ہمک پڑ ءَ ہمروچی چست ءُُ ایرانی باروا لس مہلوک ءِ سرپدی دئیگ انت بلئے لہتیں روچ انت کہ احوالکارانی سرا انچیں قہرے کپتگ کہ آہانی وتی حال تباہ انت۔

بلوچی زبان ءُُ لبزانک ءَ را چنائی ءَ یک جوانیں کدگے نہ رستگ کہ آئی بانزل جوانی ءَ پچ بہ بنت ءُُ پہ زبان ءُُ لبزانک ءَ ہما کاراں کت بہ کنت کہ یک زبانے ءَ را کنگی اَنت۔مروچیگیں دور یک سیاسی دورے ءُُ ہچ کار بیدئے سیاسی سروکانی ءَ بوت نہ کنت ۔یک اکیڈمی یے کہ جہدآئی ہمیش اِنت کہ بلوچی زبان ءُُ لبزانک ءَ را یک انچیں جائے ءَ سر بہ کنت کہ آئی ءَ را بوہگی بوتگ۔

ملا فاضل وتی عہد ءِ ہما شاعری انت کہ آئی ءَ ہمک رنگیں بنگپانی سرا شعر نبشتگ ،آئی ءَ عشق ءُُ مہر ،جنگ ءُُ جڑ یاکہ چاگرد ءُُ اندری ہروڑیں بنگپ نبشتگ۔ آئی ءَ وتی شعراں چہ راج ءَ سوج داتگ ۔

دستونک عربی زبان ءَ لبزے ایشی ءِ بزانت جنکاں گوں گپ ءُُ دیوان کنگ انت ۔فارسی زبان ءِ تہا ہم پہ ایشی ءَ غزل ءِ لبز کار مرز بوتگ ۔ اے لبز چہ غزالہ ءَ دراتک بزاں ہما ٹپی بوتگیں آسک ءِ گریوگ ، تلوسگ ءُُ نالگ ءُُ پریات ءَ را ہم غزل گشگ بیت ۔

باز روچ ءَ دل گشگ ءَ ات کہ وتی چاگرد ءِ چیزے حرابیاں دیم ءَ بیاراں ۔ باز حرابیاں سرا جیڑات بلئے سر پر بوہگ ءَ نہ ات کہ کجا انچیں شری یے دیم ءَ بیاراں کہ مارا آئی ءِ سرا فخر بہ بیت ۔