مردمانی دل پہکی زانگ نہ بیت باز مردم پہ زاہر تئی درد وار اِنت بلئے اندر ءَ تئی مستریں دژمن ہما اَنت ءُُ باز مردم پہ زاہر بلکیں پہ دژمن ءَ اَنت بلئے شرتریں دوست تئی ہما بیت ۔

من وھدے بلوچی ساز ءُ زیمل یا سَوت ءِ گوشدارگ بندات کُتگ گُڑا چہ ھمے مزنیں سوتاں۔ ایشانی تہ ءَ داستان، کسّہ، گْوستانک، پازل ءِ پلسپہ، بلوچ ءِ مھمانداری، بلوچ ءِ مھر، بلوچ ءِ مھری چاگرد دْرست مان بوتگ اَنت۔

بلوچی لبزانک ءَ ہمے گالبند پہ غزلءِ ہاترا کامرزی کنگ بوتگ اَنت بلئے گیشتر مردماں گوں سید ہاشمی ءِ جوڑ کتگیں گالبند دستونک ءَ گوں تپانک کتگ۔باز ایشی ءَ غزل گیشت ءُُ بازءَ اے گال اوں گشتگ واجہ عطا شاد ءَ ایشیءَ را گال گشتگ بلئے سید ہاشمی ءِ گشگ اِنت کہ گال ،پہ لبز ءَ مانا کنگ بیت پمشکا آئیءَ گشتگ کہ ۔

من سہب ءِ سرءَ مہلہ وت ءَ را پہ بازار ءِ روگ ءِ تیار کت ۔اسپیتیں گد گور ءَ کرت سبزیں پاگے سر ءَ بست ۔دراجیں دزبی لنککانی شم ءَ کرت انت ۔سرمگ من شپ ءَ کرتگ ات۔عطر ءُُ سینٹ دل ءِ تب ءَ جت دگہ بلائیں چادرے چپیں کوپگ ءِ سر ءَ دور دات شلوار ءِ پادگ لانچت انت بزاں چہ پاد ءِ کڑاں برز تر کرت انت ۔دیم پہ بازار ءَ رہادگ بوتاں ۔

ساچینک ءِ شونکار ءَ سلام انت کہ اے تاک ءَ نوکٰں بنگپے ءِ سرا ھال ءُُ احوال ءَ انت۔چوکہ ساچینک لبزانکی تاکے بلئے اے جوانیں گپے کہ پمّا چشیں ھالے ءِ گنجائش جوڑ کنگ ءَ اِنت۔ 

بلوچ چاگرد تاں ازل وتی گِرءُُ چل ءَ مشگول بوتگ ءُُ است اِنت ۔آئیءِ گِرءُُ چِلی جیڑہ سک باز اَنت،لاپ ءِ شوہازی،چکءُُ چلانگانی آکبت، جہد آجوئی،جنگ ءُُ جڑ،چاگرد ءِ تب داری ءُُ دودانی پیلوئی ابید چہ ایشاں نوک باہنداں وانگی گل ءُُ ادارگانی جیڑہ نوکیں جیڑگ اَنت شمار اَنت دگہ جیڑگے گوں سوشل میڈیا ءَ بندوک اِنت ،سوشل میڈیا بزاں تئی فیس بک،وٹس اف،ٹوئیٹر ءُُ اے دگہ اوں بزگیں بلوچ ءِ جیڑہاں گون کپتگ اَنت ۔

جمالیاتی زانت اگاں ساپ بہ بیت گڑا ایشی ءِ بنیاد ءَ چاگرد [environment]ءِ چیزانی یات کنگ پہ مارا یک کارآمدیں واسیلہ یے زانگ بیت ءُْ ایشی ءِ بنیاد ءَ مردماں علم ہم دئیگ بیت۔ اے جمالیات مردماں جتا نہ کنت پرچہ کہ اے جمالیاتی پہم ہر یکے ءِ الکاپیں تجربہ[sharp experience] ءَ چہ ودی بیت۔ پدا ہمے تجربہ پہ ایدگراں ہم تصدیق بوہان بیت[testimony to others]۔ 

دوستل دل ءَ گل اَت کہ شر بوت نوں اے اڈکہی کچکاں چہ آئیءِ جان رک اِت بلئے چش نہ اَت بلکیں ہمک روچ آئیءِ دل ءَ یک اجبیں ترس ءُُ بیمے است اَت ۔چیزے روچ ءَ پد وہدے آچہ سنٹر ءَ درکپتگ اَت ءُُ دیم پہ لوگ ءِ نیمگ ءَ روگ ءَ اَت داں آئیءِ راہ ءِ اے نیمگ ءُُ آنیمگ ءَ چیزے کچک آئیءَ را ہ ءَ دگہ پیم ءَ چارگ ءَ اِتاں دوستل ءَ نزات کہ اے وَ اڈکہی کچک نہ اَنت اے پرچہ آئیءَ را چوش چارگ اَنت ۔