مزن ھوریں اولی ءُُ دومی جنگ ءَ بازیں ملکانی درائیں استی ءُُ نیستی ھلاس بوت اَنت ۔ہما ملک کہ اے جنگ ءَ سرجم ءَ برباد ءُُ گاری ءِ سیمسراں سر کرتگ اَت اے ملکانی اوں ھیال ہمیش اَت کہ اے ملک دوبر سر چست نہ بنت ہمے ملکانی تہا چہ یک ملکے جاپان اوں گون اَت کہ ایٹم بمب ءِ ارش کنگ ءَ رند آئیءِ گور ءَ نہ ورگی چیز است اَت،زندگی آھود ءَ انچش اَت کہ مردم وڑ وڑیں نادراہی ءِ آماچ اَت اَنت ہر کس ءَ ہمے پگر کت کہ نوں اے ملک ءَ ھچبر زندگی کنگ نہ بیت بلئے مرچی دنیا ءِ دیم ءَ زاہر اِنت کہ دنیا ءِ تہا کلاں زیات سوبمندی ءُُ دیمروئی ہمے ملک ءَ کتگ ءُُ درائیں دنیا مرچی ہمے ملک ءِ وامدار ءُُ وازمندگ اِنت ۔ ایشیءِ سوب چے بوتگ اِنت؟ کہ یک بیگوائی ءِ سیمسراں سریں ملکے دنیا ءِ درائیں ملکاں چہ دیمروئی ،سوبمندی،معاشی ءُُ وانگی بزاں ہروڑ ءَ چہ دنیا ءِ اے دگہ ملکاں دیمتر ءُُ شر تر انت ایشیءِ پشدر چے اِنت ؟۔ بلکیں مردم ھیران بیت کہ ایشیءِ پشدر ءَ یک لس پگرے گون اَت آ گوں قوم ءَ راستی گشی ،محنت ءَ کار ءُُ وانگ اے سہ ءُُ چاریں چیزاں مرچی اے ملک ءَ را کجا سر کتگ ۔نوں بیا وتی ملک بزاں پاکستان ءَ گوں دنیاءِ اے دگہ ملکاں دیم پہ دیم بہ کن ءُُ بچار کہ ہما ملکاں کہ مزن جنگاں بیگواہی ءِ سیمسراں سر بوتگ اَنت آ دیمتراں یا مئے ملک کہ ھچ وڑیں جنگ ءِ آماچ نہ بوتگ ؟ گڈاں پسو یک نیمگے کیت کہ مئے ملک ءَ ھچ دیمروئی نہ کتگ ۔نوں جست اے بیت کہ دیمروئی ءُُ سوبمندی پرچہ مئے نیسب ءَ نہ بوتگ ؟گڈاں ہرکس ایشی ءَ زانت کہ ایشی ءِ مستریں سوب مئے ملکءِ دروگ بندی،گوں قوم ءَ بے مخلصی ،زر وری ءُُ وانگ ءِ کدگانی نہ دلگوشی ۔
ہمے سوب اِنت کہ مئے ملک ءَ جلسہ ءُُ جلوس بنت، عمران خان ءُُ طاہر القادری ءِ لانگ مارچ بنت ،نواز شریف ءِ پامانہ لیکس ءَ نام در کیت ،قوم دوستیں پارٹی قوم ءِ مستریں دژمن بنت، ناشرکاری روچ ءُُ رحمانی بیت، وانگی کدگاں ھچ وڑیں دیمروئی نہ بیت گڈاں چشیں ملک کجا سوبمند بوت کنت؟
ملک ءِ چار صوبہ اَنت بلئے یک صوبہ یے چک ءُُ دومی چکّو یے ھساب ءَ چارگ بیت گڈاں اے ملک پرچہ دیمروئی بہ کنت ،مرچی ہمک بدکردیں کارے ءِ پشت ءَ ایوک ءَ ہمے گشگ بیت کہ ’’ملک پاکستان اِنت اِدا ءَ ہرچی بوت کنت ‘‘گڈاں چون ءُُ چتور اے ملک دیمروئی کنت ۔آ ملک ءِ بجٹ ءَ سرجم ءَ عسکری گلاں دئیگ بیت ءُُ وانگ ،زورگار،جاندراہی ءَ را چارکے اوں دئیگ نہ بیت گڈاں اے ملک پرچکہ دیمروئی بہ کنت ۔اے ملک درائیں دنیا ءَ ایوک ءَ وتی بدکردی ءُُ دروگ بندی زانگ بیت پہ وانگ ،لیب ءُُ گوازی،سیاسی ھساب ءُُ کتاب ءَ بہہ پجار کنگ نہ بیت ۔دور مہ رو ۱۹۷۱ ءَ وھدے بنگلہ دیش آجو ءُُ چہ پاکستان ءَ جتا ءُُ گستا بیت بازیں پاکستانی کواسانی گشگ ہمیش اَت کہ اے ملک پہ جتائی ءَ گار ءُُ بیگواہ بیت دنیا ءِ نقشہ ءَ ایشیءِ نام گار بیت بلئے پجار کہ مرچی بنگلہ دیش ءَ اوں چہ مئے ملک ءَ گیش دیمروئی کتگ ءُُ آھود ءَ وتی لس مہلوک ءِ ھاترءَ بازیں گامگیج زرتگ ءُُ انگت ءَ زورگ ءَ اِنت۔
نامداریں کالم نگار ءُُ انیکر پرسن حامد میر ءَ جنگ اخبار ءَ وتی یک کالمے ءِ تہا نبشتہ کہ ’’ قوم کی مقدر ہمیشہ اس کی سیاسی قیادت بناتی ہے اور ہماری مقدر ہمارے سیاسی لیڈران نے پوری طرح بگاڑ دی ہے جو شاہد ہی درست ہوسکے‘‘۔اے منی گپ نیاں بلکیں یک نامداریں کالم نویس ءُُ انیکرے کہ پاکستان ءِ لہتیں وانندگیں مردماں شمار بیت آئیءِ گشگ راست اِنت کہ اے ملک ءِ تہا حکومت وَ ھمک پنچ ءُُ چار ءُُ سے سالانی تہا بدل بنت بلئے یک سیاسی ،لس مردمانی درد ماروکے ،یک قومی سروکے دست نہ کپتگ کہ اے
ملک ءَ دیمروئی ءِ منزل ءَ سر بہ کنت ءُُ ایشیءِ نام ءَ اوں جہان ءِ دیم ءَ جوانیں رنگے ءَ بیار اِیت۔
پاکستان ءِ آکبت ءِ بابت ءَ کس ھچی گشت نہ کنت پرچہ سیاسی سروک وھدے مخلص مہ بیت ،صلح بندیں فوجی وھدے وتی جند ءِ مردماں گون مہ بنت ،معاشی جاور اے بہ بیت کہ درائیں ملکانی وامدار،وتی کٹ ءُُ کمائی ءِ ھچ وڑیں دروسیلہ مہ بیت،درائیں ازگاریں مردمانی زر ءُُ مال در ملکی بنینکاں ایر بہ بنت گڈاں اے ملک ءِ آکبت چے بیت کنت؟؟؟
